We wachten op ons pakketje

Een dagje Lubumbashi, Democratische Republiek Congo
Wat is dit bed hard zeg! Het lijkt wel alsof we op een plank geslapen hebben. Maar toch hebben we wel lekker uitgeslapen. Daarna een heerlijke warme douche en op zoek naar het ontbijt.

We lopen de straat af maar vinden nergens brood. Ja broodjes in een plastic zakje. Als we een vrachtwagen van de boulangerie zien besluiten we even te kijken, eens kijken wat eruit komt en waar het heen gaat. Blijkt dat ook daar die plastic zakjes uit komen. We moeten er dus maar aan geloven. We lopen terug en kopen op de terugweg een zakje met broodjes.

Terug bij het hotel willen we dus gaan ontbijten maar dan blijkt opeens dat er geen stroom en geen water meer is. Eerst even bij de receptie langs dus. Speciaal voor ons willen ze wel de generator aanslingeren. Hoezo speciaal voor ons? Jullie zeiden dat hier altijd stroom was omdat bij stroomaanval er een generator is. Die moet dan toch ook draaien? De generator wordt gestart en even later hebben we weer water. Snel ook de waterzakken, flessen en pan vullen voordat het water weer weg is. Daarna kunnen we eindelijk ontbijten. Gelukkig zijn de broodjes zo slecht nog niet.

Na het ontbijt gaan we maar weer op stap, ondertussen is er weer geen stroom en geen water meer dus op de kamer is niet veel te beleven. We pakken de motor en gaan naar de supermarkt. Als we boodschappen gedaan hebben is er echter nog altijd geen stroom.

Het wordt lunch tijd en we eten de rest van de broodjes op, daarna bellen we Jean om te informeren naar ons pakje. Dat is helaas nog altijd niet uit de douane. We sturen captain Bila een smsje en gaan nog even onze bierflesjes inleveren. Hier kennen ze ook een statiegeld systeem, alleen is hier het statiegeld meteen 1500 franc (meer dan een euro) anders levert waarschijnlijk geen hond het flesje in.

Daarna is het tijd om toch nog een keer het zwembad in te duiken. Nog altijd net zo koud als gisteren! We zetten onze tanden op elkaar en lopen het water in. Als we eindelijk helemaal in het zwembad liggen is het een minuutje ronddobberen en dan snel het water uit de zon in. Tijd om op te warmen!

We doen wat spelletjes tot er eindelijk weer eens stroom is. Het internet is zelfs nog instabieler als het stroom dus we vermaken ons afwisselend met het internet en met spelletjes. Om 17 uur is het tijd voor een biertje met wat chips. Voor het eerst sinds... geen idee heel lang, hebben we weer chips en wat is dat lekker!

De portie chips is dan ook veel te snel weer op, gelukkig hebben we wel nog wat bewaard voor de avond.

Eten doen we weer bij het hotel, weer kip met friet maar deze keer werkt er duidelijk een andere kok. Ook andere bediening want deze keer kwamen ze wel vragen of we iets wilden bestellen. De bediening was niet veel slimmer want mijn Franse bestelling snappen ze niet. Ik loop dus maar met de ober het restaurant binnen om op de kaart aan te wijzen wat ik bedoel. Ook het Frans is hier niet helemaal het Frans zoals het hoort. Het uiteindelijke resultaat is heel anders als gisteren, de friet is beter, de kip anders bereid maar niet beter of slechter als gisteren. De rekening is ook anders als gisteren, maar als ik daar een opmerking over maak krijg ik meteen 10.000 van de 23.000 terug, foutje van de zaak?