Road side animals

Van Livingstone, Zambia naar Nata, Botswana
Nu dachten we dat vanwege het kampvuur we een ongestoorde nacht zouden hebben. Dat blijkt niet waar. Het nijlpaard komt weer naast de tent staan te grazen. Gelukkig is ze vandaag wel iets later, om 5:45 wekt ze ons. Wij besluiten als ze weg is meteen maar op te staan want vandaag hebben we een lange dag voor de boeg.

We pakken onze spullen in en ontbijten. Daarna verlaten we de lodge en zetten koers richting Botswana. We komen aan bij de ferry. Net daarvoor zit de grens voor Zambia uit. Binnen mum van tijd hebben we ons paspoort en carnet gestempeld en dan mogen we Zambia verlaten. Niemand vraagt ons naar de motorverzekering. John dacht dat we het land niet konden verlaten zonder verzekering maar dat blijkt dus prima te kunnen.

We hebben mazzel, de ferry is toevallig net aan onze zijde. We rijden erop en zodra we staan vertrekt hij weer. Pas als we varen krijgen we te horen dat we niet in US dollars kunnen betalen. 'Toevallig' is er wel iemand aan boord die wel wil wisselen. Tegen een beroerde koers uiteraard maar goed veel keus hebben we dus niet. Als we de ferry af rijden moeten we een paar honderd meter rijden en dan zijn we bij de Botswaanse grens. Iedereen zegt dat Zambia uit lang duurt en dat je Botswana zo in bent. Bij ons is dat dus precies andersom! De balie voor ons paspoort en de carnet gaan soepel zat maar dan kom je bij de verzekering. Nu weten we dat we in Botswana verplicht een verzekering moeten kopen aan de grens, onze Comesa is niet geldig in Botswana. Op de poster aan de muur staat 50 pula voor lichte voertuigen. De volgende is 100 pula voor minibussen. Blijkbaar zijn wij dus een lichte voertuig. We rekenen het uit, 2 keer 50 pula is 100 pula en dat is iets van 12 dollar. Met 15 dollar loop ik dus naar de balie. Wat blijkt nu? De verzekering is 50 pula maar je moet ook road permit en road tax betalen. In totaal 270 pula per motor! Oh en je kunt niet in dollars betalen. Wisselen had je aan Zambiaanse zijde moeten doen. Ondertussen zijn wij al redelijk pissig en dan zegt de man ook nog als we doorrijden haalt hij de politie en krijgen we een boete van 500 pula. Ik wijs naar de poster en zeg dat het niet kan zijn dat daar 50 pula staat en wij 270 moeten betalen.

Ik loop even naar buiten om maar even daar te kijken of we ergens kunnen wisselen. Iemand vertelt me dat 2 km verderop ik geld kan wisselen. Als Sander hier blijft mag ik wel met de motor even daar heen. Ik stap dus maar op en rijd naar het tankstation. Daar willen ze best wisselen maar ze vertellen meteen al dat het dan wel een slechte koers is. Ik kan 600 pula krijgen voor 100 US dollar. Volgens mijn exchange app op de telefoon moet ik echter 870 pula krijgen. Dat is zeker een slechte koers! De vrouw is wel behulpzaam en vertelt dat een stukje verderop een echt wisselbureau zit, daar krijg ik een betere koers. Ik stap dus weer op en rijd wat verder. Daar zit inderdaad een wisselbureau maar ook een pinautomaat, die gelukkig Meastro accepteert. Met 1000 pula rijd ik weer terug naar de grens.

We krijgen nog wat uitleg van de chef die ons vertelt waarom we 270 pula per motor moeten betalen. We vinden het nog altijd onzin maar veel keus is er niet. We betalen, krijgen een bonnetje en kunnen nu eindelijk Botswana in.

Al snel zien we weer olifanten lopen. Die zagen we in Zambia ook al maar deze keer lukt het ze op de foto vast te leggen.

Daarna zien we ook eindelijk onze eerste giraffe lopen! Helaas schrikt het dier zich wild van onze motoren en ze is verdwenen voor we een foto kunnen schieten.

We lunchen bij een lodge die we onderweg tegenkomen. Het lijkt erop dat we de enige gasten hier zijn. Op het menu staat dat de keuken van 18 tot 20:30 open is maar de man zegt geen probleem we kunnen alles krijgen wat we willen. Blijkbaar zijn we ook sinds lange tijd de enige gasten? Sander neemt pork chops en ik rump steak. Beide met frietjes. We zijn uitgehongerd en vol spanning wachten we af. De portie die we uiteindelijk krijgen geeft ons de ergste after-lunch-dip die we in tijden gehad hebben! Het smaakt heerlijk en het was misschien zelfs een beetje teveel van het goede maar we hebben onze best gedaan en onze borden helemaal leeg gegeten.

Na de lunch rijden we verder. We zien nog meer olifanten en gelukkig staat er ook nog ergens een giraffe. En deze blijft best lang staan voordat ze wegloopt!

Een stuk verderop zien we nog 2 schattige poemba's lopen. Ze waren wel wat te snel verdwenen dus een foto is niet gelukt. Weer een stuk verder nog wat wilde paarden.

En tot slot ook nog 3 struisvogels.

Een gezellige dierenparade langs de weg vandaag dus. We zijn benieuwd wat morgen voor ons in petto heeft.

In Nata aangekomen rijden we eerst naar de supermarkt. Dat is een domper want dat is niet echt een supermarkt. Er is geen brood en er is geen bier. We rijden dan maar naar de bakker die ook in Garmin stond. Daar zijn nog 2 hele broden te vinden, beide wit brood. We nemen er 1 mee en de vrouw vertelt ons dat bier in het naastgelegen bar te krijgen is. Via het zachte zand rijden we nog even naar de bar toe en halen daar wat bier. Daarna verlaten we het zand en gaan we terug het asfalt op. Op naar de camping vandaag.

We slapen bij de Bird Sanctuary van Nata. Een restaurant of bar is hier niet. Andere mensen zijn hier ook niet. Over internet maar te zwijgen. We hebben wel stroom en een warme douche! We zetten eerst onze tent neer en genieten van de zonsondergang.

Daarna nemen we een douche en dan is het tijd voor ons diner, brood deze keer. We zitten nog niet te eten of de security komt langs. Ik heb geen brood en wel honger. Ja wij hebben wel brood maar net genoeg voor onszelf. Besides, niet heel handig he om je werkdag te beginnen en geen eten mee te nemen? De man druipt weer af.

Als we ons eten op hebben computeren we wat en drinken we ons bier. Vanavond maar vroeg naar bed, zal er vanacht ook een nijlpaard komen grazen?