Onderdelen zoektocht

Dag 2 in Kinshasa, Democratische Republiek Congo
We zijn al vroeg wakker en sprongen onder de douche en daarna meteen brood halen om te ontbijten. Vervolgens gaat Sander eens kijken of iemand al op onze mail gereageerd heeft met vragen om onderdelen voor onze motoren. Dat blijkt zo te zijn, motorcycleparts heeft al gereageerd met dat alles snel leverbaar is. Wil dat zeggen dat het ons gaat lukken de spullen voor morgen 12 uur in Brussel te hebben? Wij sturen meteen weer een mail om dat te dubbel checken. Helaas blijkt dat niet te gaan lukken. Sjef belt voor ons nog met Arie Molenaar maar ook die heeft lang niet alles op voorraad. Het nummer van Honda zelf krijgt hij niet. Wij bellen zelf nog met een Honda dealer in Belgie. Die beloofd onze mail op te zoeken en erna te kijken.

Na een uur wachten is er echter nog geen reactie. Sander is ondertussen even naar Jean toe om te zeggen dat we later komen en om te tanken. Ik wacht de mail af. Als Sander terug is hebben we nog geen reactie. We besluiten de zoektocht op te geven en maar te accepteren dat we hier in Kinshasa nog 1,5 week vast gaan zitten. We gaan naar Jean om aan mijn motor te werken.

Daar aangekomen beginnen we met mijn motor helemaal kaal te plukken. Daarna spuiten we de motor met luchtdruk schoon. Vervolgens demonteert Jean de carborateur en gaat die schoonmaken, dat blijkt nodig want in de carborateur vinden we zand terug.

We wachten vol spanning, krijgen we vandaag weer zo een heerlijke lunch? Wij hebben ons goed voorbereid (of juist niet) en zijn zonder eten gekomen. Helaas blijkt onze voorbereiding niet zo goed, de poort blijft dicht. Sander en ik lunchen maar weer eens met ondertussen een bekende maaltijd in DRC, een pakje met koekjes. Die had ik gelukkig wel meegenomen!

De hele verdere dag brengen we door met de motor te reinigen en te repareren. Na de carborateur meet Jean de compressie van de cilinders. Volgens het werkplaatshandboek moet die 12 kg zijn met een marge van plus of min 1 kg. Bij mij is echter de compressie 8 en 10 kg. Nu kan dat liggen aan de meting, aan het feit dat de motor koud is of aan het feit dat de carborateur er niet op zit. Toch baren deze getalen ons enigszins zorgen. Ook de gaskleppotentiometer wordt doorgemeten maar die lijkt wel goed te zijn.

We draaien de bougies eruit die meneer Honda garage erin had gezet. Een van de bougies uit de Yamaha zijn volledig zwart en de 'spark gaf' is nihil. Bovendien heeft de bougie geen ring. Een verrottere bougie is bijna niet denkbaar. Deze gaat dus dan ook maar meteen de prullenbak in. Helaas hebben we ondertussen geen originele bougies meer dus dan maar vervangen door een chinees prul. Ook de bobine kabel wordt vervangen door een nieuw stuk. De gashendel wordt gerepareerd en de handvat verwarming. Daarna is het al weer aan het schemeren. Tijd om de motoren in elkaar te zetten, op te ruimen en afscheid te nemen.

We gaan nog even langs bij Frank maar die is helaas niet thuis. We aaien de hond even, kletsen even met zijn vrouw en spelen met Dan. Zijn vrouw belt alvast met vrienden van hun om de prijzen van luchttransport van onze motoren op te vragen. We kunnen vliegen naar Lubumbashi voor 450 of 500 dollar per motor. Daarnaast kan misschien 1 van ons gratis meevliegen. De ander moet dan wel gewoon een ticket kopen. We zeggen dat we morgen weer langskomen om deze optie samen met Frank verder uit te werken en nemen daarna afscheid.

Terug bij het hotel bestellen we maar weer een bord kip met friet. Daarna bijten we door de zure appel heen en bestellen de spullen bij Ton. Dat is niet zo zuur maar de consequentie is dat we dus t/m 18 augustus in en rond Kinshasa vast zitten om te wachten op de spullen. We willen dan ook de 19de gaan vliegen naar Lubumbashi.