Back home

Van de Bonobo's, Democratische Republiek Congo naar Kinshasa Democratische Republiek Congo
We worden wakker in ons tentje bij de chutes de la lukia.

Helemaal alleen zijn we ondertussen al niet meer want de werkdag van de Congolees start vroeg. We ontbijten en ruimen de tent op. Daarna gaan we terug naar Kinshasa.

Mag je dus weer de hele stad doorrijden. We komen weer over de boulevard, dat is een 4 baans weg maar een door een touw gescheiden middenberm. Op de kruispunten staan zebrapaden. Die hadden er net zo goed niet kunnen staan want mensen steken over waar ze willen. Zowiezo stopt er geen hond hier voor een zebrapad. De oversteek techniek van de Congolees is ook bizar. Je kijkt of de eerste rijbaan vrij is, is dat zo steek je die over en dan ga je op de streep staan tussen de rijbanen. Dan kijk je of die vrij is en steek je die over. Of je kijkt niet en steekt over, toetert er dan iemand dan blijf je stil staan en bedenk je dan rustig of je een sprintje naar voren trekt of een stap naar achteren doet. Ik rijd bijna een man tussen zijn benen die stil blijft staan tot ik achter hem langs stuur en dan opeens een stap naar achteren doet. Of die man levensmoe was??? Ik weet hem nog te ontwijken maar maak daarbij wel een fraai geluid van piepende banden. Welkom terug in Kinshasa!

We checken weer in bij hetzelfde hotel, ja meneer van het hotel we zijn terug. Even de mail ophalen en dan snel naar de supermarkt. We hebben Jean beloofd dat we zullen koken en dat zullen we dan ook. Ik wil wraps maken, enige uitdaging is de wraps te vinden. We lopen naar de supermarkt in de stad en daar vinden we eindelijk wraps. Verder nog wat gehakt, wat kaas, groenten en een alternatief voor creme fraiche en dan kunnen we afrekenen. We worden even 21 dollar lichter gemaakt bij de kassa. Wraps moet je hier niet te vaak eten! We lopen weer terug en stappen op de motor. Op naar Jean, die zien we niet zo 1,2,3 dus beginnen we maar vast met koken. We speuren de keuken af op zoek naar bestek, een pan, een mes en snijplank en beginnen. Jean komt binnen en verheugd zich wel op het eten, maar wraps kent hij niet echt.

Een uurtje later kunnen we aanvallen. Voor het eerst in een half jaar krijgen we wraps en dat smaakt prima! Jean krijgt er geen 2 op maar Sander en mij lukt dat wel. Geen probleem de laatste doen we in een doosje en die kan Jean dan nog een keertje opwarmen. Dan heeft hij nog een keertje eten want koken dat doet hij zelf niet echt.

Terwijl de mechanicien Sander zijn motor poetst en Jean even een middagdutje doet gaan wij langs bij de buren. Die zijn nog niet vertrokken naar Belgie maar de voorbereidingen zijn wel in volle vaart. We kletsen even met Samira en als ze Dan gewassen heeft vermaken we ons met het bezig houden van Dan. Als ook Frank thuiskomt is het voor hun tijd om naar het vliegveld te gaan. Nog even een fotootje van de mensen die ons zo vriendelijk en goed geholpen hebben en dan is het uitzwaaien maar!

Daarna verzamelen wij weer onze spullen en nemen afscheid van Jean, morgen komen we terug en gaan we weer koken.