We sleutelen verder

Dag 4 in Kinshasa, Democratische Republiek Congo
Eerst maar eens uitslapen, daarna rustig ontbijten en benzine overhevelen van Sander zijn motor naar de mijne. Als we gaan vliegen moeten ze namelijk zo leeg mogelijk zijn en het ziet er niet naar uit dat we tot die tijd veel gaan rijden.

We tappen benzine uit Sander zijn tank en gooien het in de mijne. Als we evenveel in beide tanks hebben stappen we weer op de motor en rijden terug naar Jean. Daar aangekomen doet Sander eerst een proefrondje met mijn motor. Het inhouden doet hij nu een heel stuk minder maar de temperatuur is nog altijd te hoog. Zelfs bij 80 km/u wil de temperatuur maar mondjes maat omlaag.

We rijden de motoren dus maar weer naar binnen en beginnen weer alles los te schroeven. Eerst controleren we de bougies. Die zijn nog in orde dus mogen ze weer terug. Dan maar eens kijken of het schoonmaken van de radiator helpt. We zetten er de luchtslang op en een stofwolk ontstaat achter de radiator.

Uiteindelijk gebruiken we maar wat rigoreuzere maatregelen, lucht gecombineerd met water. Na een eeuwigheid spoelen wordt eindelijk de hoeveelheid troep wat minder die eruit komt. Ondertussen is de grond rond de motor helemaal bruin van al het zand wat mijn motor uitgekomen is.

We schroeven de motor weer in elkaar en gaan dan even buurten bij de buren. Frank blijkt thuis te zijn en loopt met ons mee om de motor te bekijken. Dan (bijna 3) komt ook mee op zijn eerste (loop)motor. Hij laat ons zien wat hij allemaal al kan, wheelies, broem broem geluiden, op de achterbrug staan en ja hoor ook vallen.

Om 16 uur kunnen we terecht bij Service Air Cargo om te praten over het vliegen van onze motoren. Tot die tijd blijven we bij Jean, we kletsen een beetje over DRC. Jean is hier geboren, zijn ouders zijn in 1930 naar DRC verhuist. We blijven het knap vinden dat hij toch nog Nederlands spreekt. Om 16 uur nemen we afscheid en zoeken het transport bedrijf. Dat vinden we echter niet en als we mensen vragen weet ook niemand ons te vertellen waar het is. Dus maar terug naar Frank en Samira. Die bellen de man (Jai) van Service Air Cargo en dan ontdekken we dat we in de 11de straat moeten zoeken en niet in de 10de. We besluiten eerst Samira nog even te helpen met verven en daarna te gaan. Dan heeft zich namelijk een familieboom gewenst en Samira is die vol goede moed gaan tekenen en daarna inkleuren met verf. Na een uur verven is ze er alleen een beetje klaar mee. Dan heeft het allang opgegeven en zit TV te kijken. Sander en ik kleuren de rest van de boom en het frame in daarna gaan we een volgende poging ondernemen Service Air Cargo te vinden.

Deze keer rijden we naar het bedrijf en als je in de juiste straat zoekt vind je het zo. We maken kennis met Jai. Helaas kan hij ons op dit moment niet veel verder helpen. We moeten woensdag maar bellen voor tickets voor onszelf en zaterdag voor de exacte datum en tijd dat onze motor kan vliegen.

Dan gaan we maar weer terug naar het hotel, mijn motor loopt nu wel soepel maar toch blijft de temperatuur veel hoger dan die van Sander. Bij het hotel aangekomen stelt Sander het stationaire toerental wat bij, misschien helpt dat. Daarnaast zit hij te denken aan de caborateurfilters, misschien dat de vilten filters ook invloed hebben op de temperatuur?