Unfortunately, for our RTW trip, we have to say good-bye to the motorbikes on which we traveled to the Nordkapp in 2011.
The first leg of the trip we planned is online. See our Route page.
More to follow...
Het eerste deel van onze geplande route staat online. Zie onze Route pagina
Meer volgt...
It's not easy finding a (good) headlight protector for our motorcycles. Eventually we find one on Marktplaats (the Dutch eBay). Let's see if it fits.
The headlight protection needs to be installed using four bolts. Two just above the headlight, where the windshield is mounted and two in the lower part of the front fairing, the piece that encases the headlight. A trip down memory lane, bolts that won't come out of the Honda plastics. The four bolts that are holding the front fairing are turning, but won't come out. Let's try that the old fashioned way; pulling hard on the fairing and turning the bolts. After some fiddling the headlight unit finally comes of the motorbike.
It seems the headlight protector will fit reasonably, unfortunately the supplied bolts don't. We will have to work something out. So we will postpone the installation of the protection.
Het valt nog niet mee om een goede koplampbeschermer voor onze motoren te vinden. Uiteindelijk hebben we er dan toch een via Marktplaats kunnen
kopen. Eens kijken of hij er op past.
De koplampbeschermer dient met vier boutjes vastgezet te worden. Twee op de plek waar het ruitje mee vast zit. En twee onderin het voorste kuipdeel, waar de koplamp in zit. Een feest van herkenning, boutjes die niet los willen uit het Honda plastic. De vier bouten waar het kuipdeel mee vast zit, draaien rondjes maar komen er niet uit. Dan maar weer op de oude manier, van hard trekken aan de kuip en draaien aan de schroef. Na enig pielen ligt de koplampunit van de motor.
De koplampbeschermer lijkt redelijk te passen, maar de meegeleverde boutjes doen dat helaas niet. Daar zullen we dus nog iets anders voor moeten regelen. Het monteren stellen we dus maar even uit.
We just watched how the tank fits the motorcycle and how it influences the riders position. There seems to be only one problem.
According to some, the Africa Twin tank offers limited leg room, so we want to check if that's a problem before we start any transformation. The removal of the Transalp fairing and tank has become quite a routine. At first we don't see any major issues, When we put the Africa Twin tank on the motorcycle. One of the crankcase breathers is blocking the tank and one of the petcocks is a little close to the oil line, but that probably won't cause any serious problems.
Unfortunately the seat is. The Africa Twin tank is sloping much steeper, thus forcing the front of the stock Transalp seat all the way up. Annoying because we just recently have had the seats upholstered and to have an Africa Twin seat modified at this point is a bridge too far. Luckely someone of the Transalp forum is willing to modify the tank. Just let's give that a try, as we're currently running out of options.
Even gekeken hoe de tank eigenlijk op de motor past en hoe dat dan zit. Er is slechts één probleem.
Volgens sommigen biedt de tank van de Africa Twin te weinig beenruimte, dus dit willen we eerst controleren voordat we aan het ombouwen gaan beginnen. Het verwijderen van de Transalp tank en kuipdelen is ondertussen al aardig routine geworden. Als we de Africa Twin tank er op leggen, zien we op het eerst gezicht geen noemenswaardige problemen. Eén van de benzinekraantjes komt wat dicht langs de olieleiding, maar dat zal waarschijnlijk geen grote problemen op gaan leveren.
Het zadel doet dat helaas wel. De Africa Twin tank loopt veel stijler omhoog, waardoor de voorkant van een standaard Transalp zadel helemaal omhoog gedrukt wordt. Vervelend want we hebben juist de originele zadels opnieuw laten bekleden en om nu weer een Africa Twin zadel te laten aanpassen gaat toch iets te ver. Gelukkig is er op het Transalp forum iemand bereid de tank aan te passen. Laten we dat maar proberen, want veel andere opties hebben we op dit moment niet.
Because our fuel consumption differs a little and the range of the Transalp isn't very big, we are investigating what our options are.
And sometimes you just need a little luck.
Sander has posted a message on the Dutch Transalp forum to ask what's involved in replacing the tank of the Transalp with a tank of an Africa Twin. This resulted in quite some useful information. But the best response came from a club member, who had a Africa Twin tank laying around and wanted to swap for a crate of Jupiler.
Such an opportunity we love to seize with both hands. Bought a case of Juup, made an appointment and today we picked it up. I must admit that I was expecting the tank might not be in its best shape. But it's 100% better than expected. After the usual chit-chat we bang the fuel tank in the back of the car and continue to our next destination. While we are driving, we can also drop off our panniers to have them painted. Black in fact turned out to not to be the best color, in tropical countries. Hans agreed on painting them white.
Omdat ons benzineverbruik enigszins uit elkaar loopt en de actie radius van de Transalp niet heel erg groot is, zijn we aan het uitzoeken wat onze
mogelijkheden zijn. En soms moet je in je zoektocht gewoon geluk hebben.
Sander heeft een berichtje op het Nederlandse Transalp forum geplaatst, met de vraag wat er bij komt kijken om de tank van een Transalp te vervangen door die van een Africa Twin. Daar zijn een groot aantal bruikbare tips op gekomen. Maar de beste reactie kwam toch wel van een club lid, die nog een Africa Twin tank in de weg had liggen en die wel wilde ruilen tegen een krat Jupiler.
Zo'n buitenkansje pakken we graag met beide handen aan. Krat Juup gekocht, afspraak gemaakt en vandaag de tank opgehaald. Ik had eerlijk gezegd verwacht dat de tank mogelijk niet in de beste conditie zou verkeren. Maar de staat valt 100% mee. Na het gebruikelijk geouwehoer, gooien we de tank in de auto en gaan we door naar de volgende bestemming. Want als we toch aan het rijden zijn, kunnen we net zo goed gelijk onze koffers wegbrengen om te laten spuiten. Zwart is namelijk niet zo'n handige kleur, in tropische landen. Hans van The Renegades zal ze daarom mooi wit maken.
Every year our biker friend, the Renegades, are having a party. This time we are going to Tilburg, because all the pubs we usually go to in Valkenswaard are closed. It would be another unforgettable evening.
Marianne doesn't feel like partying today and has decided to stay at home. Around 17:00 I pick up Fred and together we go to Tilburg by car. We are bikers alright; but we are the kind that think about the environment for a bit and certainly their wallets. Besides, judged on previous parties, it would be wise not to have to balance on two wheels while going home 'the morning after'.
Around 18:00 we arrive at Arjan, who arranged everything this year. We roll out our sleepingmats, make our beds and drink a beer. While slowly the other Renegades are arriving. Approcimately 7 p.m., we leave the house and cross the street to the pub where the buffet is already waiting for us. The food itself is fine, but I notice I scoop the same twice.
After dinner it's time for some binge drinking. You've got to do something to have a good time. It's a typical village pub. With a bit too old audience, that's hanging around the bar or playing billiards. And the music, oh my god! Unfortunately they don't even have special beers. So let's go for the Bacardi Coke. But it proves to be hard to get drunk tonight. So, at one time, I go for the usual walk around. This time I don't get lost (like once in Valkenswaard) and I got back just in time for the snacks. I stuff myself, because during my tour around the neighborhood I noticed that all snack & food shops already closed. Not much later we are kicked out of the bar. There's no other option, than to just go to bed.
Ieder jaar geeft ons motor vrienden clubje The Renegades een feestje. Omdat de kroegen in Valkenswaard (waar we normaal gesproken heen gaan)
gesloten zijn, wijken we dit keer uit naar Tilburg. Het zou weer een memorabele avond worden.
Marianne is vandaag niet in een feeststemming en heeft daarom maar besloten om thuis te blijven. Ik haal rond een uurtje of 17:00 Fred op en samen rijden we met de auto naar Tilburg. We zijn dan wel motorrijders; maar wel het soort dat een beetje denkt aan het milieu en zeker z'n portomonnee. Bovendien is het, gezien de voorgaande feestjes, beter om niet 'the morning after' op twee wielen naar huis te hoeven balanceren.
Ongeveer om 18:00 staan we bij Arjan, die dit jaar alles geregeld heeft, op de stoep. We rollen onze bedjes uit en drinken een biertje. Terwijl langzamerhand The Renegades binnen druppelen. Rond een uur of 19:00 verlaten we het huis, en steken we de straat over naar het cafe aan de overkant van de straat waar het buffet reeds op ons staat te wachten. Het eten is an sich prima, maar ik merk wel dat ik twee keer precies hetzelfde opschep.
Na het eten maar flink op een zuipen zetten. Je moet toch wat om het gezellig te maken. Het is echt zo'n dorpskroeg. Met iets te oud publiek, dat uitgezakt aan de bar hangt of loopt te biljarten. En die muziek, mijn hemel!! Helaas hebben ze of schenken ze geen speciaal bier. Dan maar aan de Baco. Het zat worden wil echter niet zo lukken. Op een gegeven moment, dus maar weer eens het gebruikelijk blokkie om. Dit keer verdwaal ik echter niet (zoals in Valkenwaard) en ben precies op tijd terug voor het bittergarnituur. Even wat naar binnen proppen, want tijdens mijn rondje door de buurt heb ik al gezien dat alle vreettenten reeds gesloten zijn. Niet veel later worden we naar buiten geknikkerd. Er zit niks anders op dan maar naar bed te gaan.
We didn't have time to try our new tent and to measure how large the footprint should be. But as the forecast was promissing for this weekend,
we decided to take the gamble. And boy did we have good weather to test our tent!
Last saturday we set course for Texel. One of our favourite national destinations. Because it is an isle, we always get some kind of an holiday feeling, although we're staying in our own country. This time we considered to go to a different camping. But as most campings are closed and the one we wanted to go to was flooded, we resorted to our usual camping in De Koog. Nice, old and familiar.
At the campsite, a place on top of a dune is assigned to us. Without too much trouble we pitch the tent for the first time. We have a little fight with the footprint that is far too big for the tent and the standard pegs are a bit too short for the loose sand. But with some extra guy lines attached, the tent is as solid as a rock. And it turned out to be necessary, because that night it raged. Hefty rain and stormy winds that almost blew our tent of the dune, kept us from sleeping. The night we spent with going out to dinner, bowling and drinking beer from Texel.
Sunday starts gray, no nice weather in sight. The tent bravely withstand the night and is still standing perfectly. Test passed! After an extensive breakfast at the local bakery we rent a bike, a tandem, and this time we round the northern part of Texel. At the lighthouse we take a walk on the beach and treat ourselves to hot chocolate and Texel coffee. The melts unfortunately are a bit disappointing. It should go for luxury sandwiches made of paninis, but we prefer two ordinary slices of white bread.
Monday is even grayer than Sunday. While it seems to be beautiful weather in the rest of the Netherlands, the Wadden Sea is foggy and cold. We see little of the vicinity of the Afsluitdijk and the landscape of Friesland and Groningen. Well after noon, we decide to get something warm to eat. We end up in a village pub. We are the only guests. But it doesn't really matter, the tomato soup tastes very well.
Twilight falls when we arrive in Groningen. At first it's a bit hard to find the restaurant, because Garmin or rather the OnRoute Motorcycle map doesn't know the address. But ultimately we get there and we can finish our weekend with a nice and cozy dinner.
We hebben nog geen tijd gehad om onze nieuwe tent te testen en ook het grondzeil hebben we nog niet afgemeten. Aangezien ze afgelopen weekend
goed weer voorspeld hadden, hebben wij de gok maar genomen. En jongens hebben wij goed weer gehad om onze tent uit te testen!
Afgelopen zaterdag zijn we richting Texel vertrokken. Een van onze favoriete bestemmingen. Omdat het een eiland is, krijg je toch altijd een soort vakantiegevoel, ook al blijf je in eigen land. Dit keer hebben we gekeken of we naar een andere camping zouden gaan. Maar omdat de meeste campings gesloten zijn en diegene die we op het oog hadden blank stond, is het toch weer onze gebruikelijke camping in De Koog geworden. Lekker oud en vertrouwd.
Als we op het eiland zijn aangekomen, het is rond lunchtijd, rijden we eerst naar Oudeschild voor een portie kibbeling. Normaal gesproken denken we daar altijd pas op zondag aan, maar dan is de visboer gesloten. Dit keer dus niet en delen we samen een portie vis. Vervolgens rijden we langs de brouwerij voor ons eerste Texelse biertje en we nemen er een paar mee voor in de tent.
Bij de camping aangekomen, krijgen we een plaats toegewezen boven op een duin. Zonder al te veel problemen zetten we de tent voor het eerst neer. We hebben een klein beetje ruzie met het grondzeil dat veel te groot voor de tent is en de standaard meegeleverde haringen zijn eigenlijk te kort voor het mulle zand. Maar als we de extra meegenomen scheerlijnen aan de tent hebben bevestigd, staat hij als een huis. Achteraf bezien maar goed ook, want die nacht ging het echt te keer. Flinke regen en een stormachtige wind die onze tent bijna van het duin blaast, houdt ons uit de slaap. De avond hebben we gevuld met uiteten, bowlen en het drinken van Texels bier.
Zondag begint grauw en grijs, nergens mooi weer te bekennen. De tent heeft zich kranig geweerd vannacht en staat er nog prima bij. Test geslaagd! Na een uitgebreid ontbijt bij de lokale bakker huren we een fiets, een tandem en fietsen deze keer het noordelijke deel van Texel rond. Bij de vuurtoren maken we een wandeling over het strand en trakteren onszelf op warme chocolade melk en texelse koffie. De tosti's vallen helaas een beetje tegen. Het moet doorgaan voor luxe tosti's gemaakt van panini's, maar wij preferen toch twee gewone sneeen witbrood.
Op de terugweg wordt het weer steeds slechter en begint het te miezeren. Gelukkig hebben we wind mee! Vlak voordat we terug zijn bij de camping, als het echt te gortig wordt, besluiten we toch maar eventjes in een bushokje te schuilen voor de bui. Terug in De Koog brengen we de tandem terug en besluiten we maar vroeg te gaan eten. Dat fietsen maakt hongerig! Er staat Indiaas op het menu. Na het eten nemen we het er nog even van, want morgen zijn we ook nog vrij. We hebben in Groningen afgesproken met Ineke en Robert (vrienden van Marianne). Ineke gaat voor een jaar de wereld rond (oa. Australië, etc.). Dus we moeten even afscheid nemen.
De maandag is zo mogelijk nog grauwer en grijzer dan de zondag. Terwijl het in de rest van Nederland schitterend weer schijnt te zijn, is het in het wadden gebied mistig en koud. We krijgen maar weinig mee van de omgeving van de afsluitdijk en het landschap van Friesland en Groningen. Ver na het middag uur, besluiten we toch maar iets warms te gaan eten. We belanden in een dorpscafe, zijn de enige gasten. Maar de tomatensoep smaakt er niet minder om.
De schemer valt in als we in Groningen aan komen. Het is even zoeken naar het restaurant, want Garmin of eigenlijk de motorkaart kent het adres niet. Maar uiteindelijk komen we er toch en kunnen we het weekeinde afsluiten met een lekker en gezellig diner.
Yet another step closer to our dream. Today we resigned and set us a definitive date of departure. Somewhere around the 1st of march we
will leave. Because it is the end of winter, we decided to keep some flexibilty. So the final date of departure will be somewhere between
the 23st of februari and march the 15th.
Weer een stap dichterbij onze droom. Vandaag hebben we ons ontslag ingediend en daarmee ons definitief een vertrekdatum gesteld.
Rond 1 maart zullen we vertrekken. Omdat dit het einde van de winter is, behouden we nog enige flexibiliteit. Het uiteindelijke vertrek
zal daarom ergens tussen 23 februari en 15 maart liggen.
It took a while but we're back! And how? To many requests, the site now also is available in Dutch.
Moreover, we have updated it from the moment we left you. So you can read for yourselves, that we
haven't exactly been doing nothing.
During our trip there will undoubtedly be more moments that we don't have the time to update our site. So just get used to it! Although from now on we will do our utmost to keep the site as up-to-date as possible. Catching up has proven not to be easy.
Thanks for your patience!
Het heeft even geduurd maar we zijn weer terug! En hoe? Op veler verzoek is de site vanaf nu ook in het Nederlands
te lezen. Bovendien hebben we hem met terugwekende kracht bijgewerkt. Zodat jullie zelf kunnen lezen, dat we niet
bepaald stil hebben gezeten.
Tijdens onze reis zal het ongetwijfeld wel vaker voor gaan komen, dat we geen tijd hebben om onze site bij te werken. Dus wen daar maar alvast een klein beetje aan! Al zullen we in het vervolg, ons uiterste best doen zo actueel mogelijk te blijven. Het wegwerken van zo'n grote achterstand, is namelijk niet eenvoudig gebleken.
Bedankt voor jullie geduld!
Distance covered: 497,6 km
From Wilhelmsthal (Germany) to Nieuwersluis (The Netherlands)
Today the final leg of our trip! We tear down the tent and tarp and hang them to dry in the sun (both are moist with dew). Tonight we were a bit chilly for the first time.
After breakfast and doing the dishes we leave. On the road we feel chilly again. In fact we are feeling so cold that we decide to put on some more clothes at our lunch break (I have a vest with me, Sander can only pull on another t-shirt). We haven't experienced that before this holiday.
Finally we lunch with Curry Wurz and Pommes with a roll aside to it. Too bad the Curry Wurz is drowned in ketchup, but it tastes OK and it's warm at least. After the lunch break the weather gets warmer so we're in doubt, whether or not we should stop and remove a layer of clothing. We don't really feel like stopping since we're on the highway.
The petrol prices are remarkable here! In the same city (even the same street) you see gas stations where the petrol costs 1.68 Euro and 1.59 Euro. The same for the highway the prices vary in the same order. The one where we stop the petrol is (of course) 1.68, we fill our tanks just before the Dutch border and feel ripped off, but if we cross the border, it appears that in The Netherlands the prices are even worse. When we left we tanked for 1.69 but now on the highway it is 1.81. Welcome home!
We only take the highway in The Netherlands and arrive at 16:40 at home.
Aantal kilometers gereden: 497,6
Van Wilhelmsthal (Duitsland) naar Nieuwersluis (Nederland)
Vandaag het laatste stukje! We breken de tent en tarp af en hangen deze te drogen in het zonnetje (beide zijn vochtig van de dauw). Vannacht hebben we het voor het eerst best fris gehad.
Na het ontbijt en de afwas vertrekken we. Onderweg hebben we het weer fris. Zelfs zo fris dat we bij onze lunch pauze besluiten wat extra's aan te trekken (ik een vest en Sander nog een extra t-shirt). Dat hebben we deze vakantie nog niet eerder hoeven te doen.
We lunchen (eindelijk) met Curry Wurz met Pommes en daarbij nog een broodje. Jammer dat de Curry Wurz zwemt in de ketchup, verder smaakt het prima en het is tenminste lekker warm. Na de lunch wordt ook het weer wat warmer dus we twijfelen onder het rijden of we niet weer een laagje uit moeten trekken. Daar hebben we eigenlijk geen zin in want we rijden op de snelweg.
Opvallend zijn de benzine prijzen hier, in dezelfde stad zie je tankstations waar de benzine 1,68 kost maar ook 1,59 ook op de snelweg wisselen dezelfde prijzen elkaar af. Degene waar wij stoppen is de benzine (uiteraard) 1,68, we tanken net voor de Nederlandse grens en hebben het gevoel duur uit te zijn, maar als we de grens oversteken blijkt in Nederland de prijzen flink gestegen te zijn. Toen we vertrokken hebben we getankt voor 1,69 nu staat hij aan de snelweg 1,81. Welkom thuis!
We rijden ook in Nederland over de snelweg door en zijn om 16:40 thuis.
Distance covered: 372,6 km
From Nové Strašecí (Czech Republic) to Wilhelmsthal (Germany)
This morning the shower is at least slightly warmer than the shower last night. We pack and leave the campsite. Maybe it's a fun site if you're with with children and a caravan but for people who only stay one night, is it really ridiculously expensive!
We enter Germany using the secudairy roads, unfortunately today's weather is not so good, so we are driving most of the time in our raining gear. The route goes by pretty fast and at 16:30 we already arrive at the campsite (Camping Park Eisenach).
Aantal kilometers gereden: 372,6
Van Nové Strašecí (Tsjechië) naar Wilhelmsthal (Duitsland)
De ochtend douche is tenminste iets warmer als de douche van gisteravond. We pakken in en vertrekken, de camping zal vast leuk zijn als je met een caravan bent en met kinderen maar voor mensen die rondtrekken is hij echt absurd duur!
We rijden binnendoor Duitsland in, helaas is vandaag het weer niet best en we rijden grote delen met onze regenkleding aan. We rijden wel lekker door en al om 16:30 komen we op de camping (Campingpark Eisenach) aan.
Daar mogen we (voor minder als gisteren in Tsjechië) ons tentje leuk aan het water neerzetten. We zetten rustig de tent op, we zetten de tarp op, doen een rondje camping en maken onze laatste voorraad op die we in Tsjechië gekocht hebben, 2 verschillende soorten blikken goulash. Het idee was verschillen analyse te doen zodat we volgende keer weten welke beter is maar we mikken de 2 blikken maar gewoon door elkaar in de pan. Om 21 uur hebben we het te fris en duiken we lekker de tent in.
Distance covered: 318,2 km
From Brno (Czech Republic) to Nové Strašecí (Czech Republic)
The first waypoint is almost around the corner from the campsite. After less than fifteen minutes away we arrive, and it turns out to be caves. We don't feel like another cave tour so we continue.
Our route takes us through the city center of Prague, we have selected a campsite not far from Prague. The result? The campsite is located in an industrial area between the Lidl and some car dealers. Since we are not very happy with the sight of it we decide to continue to the next campsite Garmin finds.
Along the way we want to eat Döner but, like elsewhere in the Czech Republic, we see only Pizzeria (typically Czech?). Finally we enter a local pub annex restaurant/Pizzeria. Obviously the man speaks no English or German, but he makes every effort to explain us the other, non pizza, dishes. The words steak and wiener schnitzel we understand but we go for the pizza anyway. And we get a pizza! It's huge and really very tasty. That surprises us because it seems to be the local bar and it is full of local men drinking beer and schnapps. The bill makes us happy as well, a pizza costs 4 Euro and a pint of beer just 1 euro.
We continue driving to the campsite (Camping Bucek), it was a Dutch campsite and far too expensive. More than 2 times as expensive as the campsite yesterday! We first count our money and barely have enough. We're allowed to pitch our tent behind an ugly half-ruined wooden building far away from the toilets and caravans. We decide to make good use of the expensive camping and take an evening shower, that's a downer because even though it is twice as expensive, there's no hot water.
Aantal kilometers gereden: 318,2
Van Brno (Tsjechië) naar Nové Strašecí (Tsjechië)
De eerste vlag staat bijna om de hoek van de camping. Na nog geen kwartier rijden zijn we er, het blijken grotten te zijn. Daar hebben we nu geen zin in dus we gaan door.
Wat de volgende vlag is weten we, Kutna Hora, kijken naar de botten kerk maar wat is de weg erheen saai! Aangekomen in Kutna Hora staat het Garmin vlaggetje bij een kerk. Alleen niet de juiste kerk. Een stukje verder zien we nog een kerk dus we lopen er heen. Ook niet de juiste kerk. We vragen het maar even bij een gift shop. De vrouw spreekt zowaar Engels en geeft ons een kaart mee van de stad. De juiste kerk ligt aan de andere kant van de stad dus we stappen op de motor en rijden erheen.
De bottenkerk hebben we van binnen bekeken en na vele skeletten gezien te hebben willen we de stad weer verlaten. Helaas de wirwar van eenrichtingverkeer gaat niet zo soepel op onze Garmin en we eindigen weer bij de eerste kerk. Nog een poging dan maar en dan kunnen we de stad verlaten.
Onze route voert ons dwars door Praag heen, we hebben een camping ingesteld en die ligt niet ver voorbij Praag. Wat blijkt? De camping ligt tussen de Lidl en wat auto dealers. Daar worden we niet heel vrolijk van dus we stellen Garmin in op de volgende camping.
Onderweg willen we wat Döner gaan eten maar net zoals in heel Tsjechië zien we enkel Pizzarias (typisch Tsjechisch?). We stappen een buurt kroeg annex Pizzaria in. De man spreekt uiteraard geen woord Engels of Duits maar hij doet alle moeite om de overige, niet pizza gerechten, aan ons uit te leggen. De woorden steak en wiener schnitzel snappen we wel maar we kiezen toch maar voor de pizza. En een pizza krijgen we! Een volledig karrewiel en echt zeer lekker. Dat verrast ons wel want het lijkt het lokale drank lokaal te zijn en het zit vol met bier en schnaps drinkende mannen. Van de rekening worden we ook blij, een pizza kost iets van 4 euro en een halve liter bier iets van 1 euro.
We rijden weer door naar de camping (Camping Bucek), het blijkt een Nederlandse camping te zijn die veel te duur is. Ruim 2 keer zo duur als de camping gisteren! We moeten even goed geld tellen en redden het net. We mogen onze tent achter een lelijk half vervallen houten gebouw zetten ver weg van de toiletten en de caravans. We besluiten gebruik te maken van het feit dat we op een dure camping zitten en willen 's-avonds alvast douchen, dat is een domper want ook al is hij twee keer zo duur, warm water is er niet.
Distance covered: 336 km
From Bojnice (Slovakia) to Brno (Czech Republic)
We received salami and honey from the 2 German (or Czech) men, their holiday was over and they had lots of food left over. They had a small miscommunication about who would take food, so they both packed it.
Today is a bit warmer, but this time it's cloudy. After an hour of riding the sky is blue and it turns out to be just another hot day. So we remove the waterproof liners again, open all zips and are ready to go.
We drive on another nice meadow track and then we arrive in the Czech Republic. In the first city we see, we stop to get some money. I have some troubles with the ATM, I choose 'another amount' and then it asks Credit, Debit or something else. So I go inside of the bank to ask, but amazingly enough, both bank employees do not speak English nor German and don't make any effort to help. So back to the ATM and then I just select Credit. There is money coming out of the machine so it will be the right option.
Aantal kilometers gereden: 336
Van Bojnice (Slowakije) naar Brno (Tsjechië)
Van de 2 Duits / Tsjechië mannen nog wat salami en honing gekregen, hun vakantie zat erop en ze hadden nog bergen over. Kleine miscommunicatie wie eten zou meenemen dus hadden ze dat beide gedaan.
Het is vandaag weer wat warmer maar deze keer wel bewolkt. Na een uur rijden is het blauw en gewoon weer heet, dus de waterdichte voering maar weer uit en alle ritsen weer open.
We rijden weer over een leuk weiland paadje en toen zaten we al weer in Tsjechië. Daar in de eerste stad waar we door komen gaan we geld halen. Ik heb alleen wat onenigheid met de ATM, kies je 'ander bedrag' en dan vraagt hij Credit, Debit of nog iets anders. Ik ga dus maar de bank in maar verbazingwekkend genoeg, beide bank medewerkers spreken geen Engels en geen Duits en willen ook geen enkele moeite doen je te helpen. Dus maar weer naar de ATM en dan kiezen we gewoon Credit. Er komt geld uit de automaat dus het zal wel goed wezen.
Op naar de volgende Garmin vlag, wat we gaan zien weten we niet dus dat wordt spannend. Op de plaats van bestemming aangekomen vinden we een paleisachtig iets en vervolgens een bord met arc de triumph richting de stad waar we vandaan kwamen. Die arc zou het wel zijn maar gezien hebben we hem niet. We zien wel een zwarte lucht onze kant op komen dus we blijven wat hangen bij een poort. De hoosbui duurt iets van een half uur, met onwijze wind vlagen. Op een gegeven moment stroomt het regenwater over onze schoenen zo hard regent het. Na de bui gaan we even ramp toerist spelen. Een straat is volledig ondergelopen. De politie staat erbij en kijkt er na en wat lokale mensen halen put deksels weg en daarna een soort van plantenbak uit de put. Zodra ze de planten eruit halen ontstaat er een draaikolk.
Als de bui ver genoeg weg lijkt te zijn gaan we weer op weg naar de Albert. Na een uitgebreid rondje Heijn gaan we rechtstreeks door naar de camping. Op de camping is een kleine kermis en een midgetgolfbaan. Snel de tent opzetten en koken, we vragen bij de receptie waar we kunnen afwassen maar daar hebben ze geen faciliteiten voor. Dan maar bij de douches. Helaas is daarna wel de midgetgolfbaan dicht.
Distance covered: 383,7 km
From Levoca (Slowakia) to Bojnice (Slowakia)
Today we want to take the highway to the castle Spissky Hrad, that's a bit the other direction than today's route. However, we do not know whether we need a vignette and also not where you can buy such a vignette.
Once there we walk to the castle and look at the entrance. Then we decide to go again, since we don't really feel much for a tour.
We try out some Slovakian offroad driving, between the meadows. On the track is some mud, that Sander found out since he didn't keep enough distance between us so I covered him completely with mud.
It is also cooler in Slovakia, we driving with the waterproof liner zipped in non-stop.
Nearby we find a campsite, we setup our tent and go back to Bojnice to eat. I order a typical Slovak dish, Sander sees my Tripe goulash vividly before him and ordered a 'safe' mixed grill. Ultimately, he would be better off ordering the Slovakian dish because I got a plate with a huge schnitzel with cheese.
When we walk back to the bikes to return to the campsite we are approached by a Slovak living in the Netherlands who was on holiday.
Back at the campsite at the campfire we drunk some beer and chat with 2 German (or Czech) men.
Aantal kilometers gereden: 383,7
Van Levoca (Slowakije) naar Bojnice (Slowakije)
We willen vandaag via de snelweg naar het kasteel van Spissky Hrad toe, dat is een stukje terug rijden op de route van gisteren. Echter, we weten niet of we een vignette nodig hebben en ook niet waar je die kan kopen.
We vragen het eerst maar eens op de camping. Na een paar minuten pogen gaan we maar weg, de vrouw heeft ons de weg gewezen naar een garage en denkt dat we een auto willen kopen. Poging 2 bij een tankstation. Ook daar spreken ze geen Engels en geen Duits. Ik wijs op motor en probeer met Highway want die sticker zit op de deur van het tankstation en er komt dan 1 woord uit No. Nou dan gaan we zo naar Spissky Hrad.
Daar aangekomen lopen we naar het kasteel en kijken bij de ingang. Daarna gaan we maar weer verder want in een rondleiding hebben we niet veel zin.
We gaan Slowaaks offroad rijden, tussen de weilanden door. Op het pad ligt wat modder, dat heeft Sander geweten want hij hielt niet genoeg afstand dus heb ik hem volledig met modder besmeurd.
Het tweede offroad pas is een minder groot succes. Na een x aantal kilometer stuiten we op een slagboom en moeten we weer terug.
Het is in Slowakije trouwens wel frisser, we rijden nu non-stop met de waterdichte voering aan.
We rijden richting een UNESCO kerk die bekijken we van buiten en dan weer verder richting Bojnice Hrad (een kasteel, maar deze keer geen ruïne).
Vlakbij vinden we een camping, we zetten onze tent op en gaan dan terug naar Bojnice om te gaan eten. Ik bestel een typisch Slowaaks gerecht, Sander ziet mijn Tripe goulash nog levendig voor zich en bestelt een 'veilige' mixed grill. Uiteindelijk had hij toch beter Slowaaks kunnen bestellen want ik krijg een bord vol met een mega schnitzel met kaas.
Als we terug lopen naar de motor om terug naar de camping te gaan worden we nog aangesproken door een in Nederland wonende Slowaak die daar op vakantie was.
Terug op de camping bij het kampvuur nog wat bier gedronken en wat gekletst met 2 Duitse (of Tsjechië) mannen.
Distance covered: 361,8 km
From Hortobágy (Hungary) to Levoca (Slowakia)
The day starts with breakfast and packing. It's a bit chilly today but the sun shines.
We're lucky, when we arrive at the caves it's 14:59 and at 15 there is a tour. You're not allowed to walk through the caves by yourself, so we buy tickets for the tour. Unfortunately, the tour is only in Hungarian. The cave system is immense and, as always, cold, after almost an hour with a long Hungarian explanation we are back outside.
Finding a campsite is difficult, eventually we take a shortcut of the planned route and we start the next day’s route to arrive at a campsite. At the campsite we end up in a small house as a campground costs 13 Euros and the house costs 15 Euros.
We cook our food and then test the Slovak beer. That of Sander says 12% and mine 10%. While we’re drinking it we discover that it is not the alcohol level.
We also figure out which part of the planned route we have cut off, a large castle ruin. We decide that tomorrow we want to go back to see it.
Aantal kilometers gereden: 361,8
Van Hortobágy (Hongarije) naar Levoca (Slowakije)
We beginnen weer eens met ontbijten en de tent opruimen. Het is wat koel vandaag maar wel zonnig.
Vandaag gaan we naar Tokay, de wijnstreek van Hongarije. We willen eigenlijk wijn proeven maar bij de wijn winkel spreken ze geen Engels. Ook is het eigenlijk nog wat vroeg om al aan de wijn te gaan. Dus kopen we wat wijn en gaan we verder naar de grotten van Aggletek.
Daar aangekomen hebben we mazzel het is 14:59 en om 15 uur is er een rondleiding. Je mag niet zelf door de grotten lopen. We kopen dus kaartjes en gaan mee met de rondleiding. Helaas blijkt deze enkel in het Hongaars te zijn. Het grotstelsel is immens groot en zoals altijd koud, na bijna een uur met zeer veel Hongaarse uitleg staan we weer buiten.
Daarna steken we de grens over naar Slowakije, daar is het pas echt koel, vooral omdat het bergachtig is. Daardoor hebben ze dan ook wel weer leuke slingerwegen!
Een camping vinden gaat ook moeizaam, uiteindelijk snijden we een stuk van de geplande route af en beginnen we vast aan de route van de volgende dag om bij een camping te komen. Daar komen we terecht in een klein huisje omdat een camping plaats 13 euro en het huisje 15 euro kost.
We koken ons eten en gaan daarna het Slowaakse bier uittesten. Op die van Sander staat 12% en op die van mij 10%. Pas onder het drinken zien we dat het niet op het alcohol percentage slaat.
We komen er ook achter welk stuk van de geplande route we gemist hebben, een grote kasteel ruïne, die willen we morgen toch wel gaan bekijken.
Distance covered: 295,3 km
From Dej (Romania) to Hortobágy (Hungary)
Breakfast is included in the Pensiuna. We get a fried egg with cheese and toast.
For the first time, this holiday, it is cloudy and that makes it a little cooler. Immediately after the border it even starts to rain. We decided to make a little detour, to try to avoid the rain, which succeeded quite well.
Our goal of today is near Hortobágy, we find there a campsite nearby. Reversing on the camping doesn't work out that well for me and, once again, I fall of the bike.
It still looks like it's going to rain so we pitch our tent in record time. Then dressed in my raincoat, and Sander who only has a rain overall in the waterproof liner of his motorcycle jacket, we walked to the village to look for a restaurant to eat the obligatory Hungarian goulash.
At the first restaurant of our choice it says on the door that it's open, but the door won't open. So we go to the second restaurant to order the 'must try' Hungarian goulash. Sander chooses veal goulash, I choose Tripe goulash. We have no idea what it means but it sounds better than the alternative 'pigs' feet goulash. When the food arrives, we studied my plate a little too intense, it looks like brains and guts. After googling it appears that Tripe means intestines. It doesn't taste very nice, but on the other hand, knowing now what it means, it wasn't that bad either. Just the more you eat the more you'll resist the structure.
Then back to the campsite, the rain didn't come so we'll make a campfire. We sit next to it with a beer and some chips to get rid of the taste of the goulash.
Aantal kilometers gereden: 295,3
Van Dej (Roemenië) naar Hortobágy (Hongarije)
Het ontbijt is bij het Pensiune inbegrepen. We krijgen gebakken ei met kaas en toast.
Daarna rijden we verder, vandaag gaan we Roemenie verlaten maar voordat we dat doen nemen we nog een stukje offroad.
Voor het eerst is het bewolkt en ook meteen een stukje koeler. Direct na de grens begint het zelfs te regenen. We rijden maar een stukje om, om zo te proberen de regen te omzeilen wat best aardig lukt.
Ons eindpunt ligt bij Hortobágy, we vinden daar ook een camping in de buurt. Het keren op de camping gaat niet zo best en ik val weer eens met motor en al om.
Het blijft dreigen te gaan regenen dus we zetten onze tent in een record tijd op. Daarna in regenjas, en Sander bij gebrek aan regenjas in regenvoering van zijn motorjas, het dropje in gelopen om te zoeken naar een restaurant om de verplichte Hongaarse goulash te eten.
Bij onze eerste keus staat op de deur dat hij open is maar open is hij niet. Dan maar bij het andere restaurant om de 'must try' Hongaarse goulash te eten. Sander kiest voor kalfsgoulash, ik voor Kuddel (Duits) / Tripe (Engels) goulash. We hebben geen idee wat het betekend maar het klinkt beter als het alternatief 'varkenspoten goulash'. Als het eten arriveert, bestuderen we mijn bord net iets te goed, het lijkt op hersenen en darmen en nog meer ingewanden. Na googlen blijkt ook dat het ingewanden betekend. Erg lekker is het dus ook niet, ook niet echt vies maar hoe meer je eet hoe meer de structuur je tegen gaat staan.
Daarna terug naar de camping, de dreigende regen heeft zich teruggetrokken en dus maken we een kampvuurtje om daarnaast een biertje te drinken met wat chips om de smaak van mijn goulash weg te werken.
Distance covered: 250,8 km
From Gura Humorului (Romania) to Dej (Romania)
We woke up at 8:30, we pack our bags, eat breakfast and then it's already time to say goodbye. Soon the road turns into an off-road track and today the track became really hard. I fell twice on a steep track with lots of boulders. Unfortunately I fell on each pannier once, so now they are both broken.
When we reached the main road again we decided that we had our share for this day and we stick to the asphalt.
Turns out driving asphalt can get tricky as well. A giant thunderstorm was coming towards us. We were just in time to pull on our rain suits but even then it was no fun. Very hard winds, pouring rain, thunder and lightning. We could hardly see the road but had to drive on since we were in the middle of nothing (only grass). Fortunately it didn't last long. The thunder did however break a tree which was lying across the street.
We stop at a Kaufland to do the groceries. They also sold Curry Wurz and Romanian sausages. Since the Romanian Sausages were already sold out, we ordered a delicious German style Curry Wurz.
Aantal kilometers gereden: 250,8
Van Gura Humorului (Roemenië) naar Dej (Roemenië)
Wakker geworden om 8:30, inpakken, ontbijten en afscheid nemen en daarna is het weer terug de weg op. Al snel gaat het offroad en vandaag wordt het echt zwaar. Ik val 2 keer en helaas op iedere koffer 1 keer en ze zijn beide stuk. Na de eerste val partij kwam er een lokale met een klein brommertje vrolijk voorbij getuft, en wat later komt er zelfs een auto de berg af. In de volgende bocht val ik de tweede keer en dan pauzeren we maar even.
Voor de rest van de dag hebben we onze portie wel gehad en nemen we het asfalt. Het asfalt is ook niet alles want er komt een mega onweerbui op ons af. We zijn net op tijd met regenkleding aantrekken maar ook dan is het nog geen lolletje. Snoei harde windvlagen, zeikende regen en onweer. We konden amper de weg zien maar moesten doorrijden omdat we omgeven waren met enkel weilanden. Gelukkig duurt het niet lang. Het onweer heeft wel een boom geveld die op de weg ligt.
We stoppen bij een Kaufland voor de boodschappen daar hebben ze ook currywurz, omdat de Roemeense worstjes al uitverkocht zijn eten we in Roemenie een lekkere Duitse currywurz.
Een slaapplek zoeken gaat weer lastig uiteindelijk vraag ik maar bij een plek waar een aantal mannen zit te drinken. Een van hun spreekt Engels en wijst ons de weg naar een Pensiuna. Bij de Pensiuna voor de deur hebben we eten gekookt en daarna begint het weer te onweren en regenen. Op de gang naar onze kamer is een klein zitje met grote ramen en daar gaan we naar het onweer zitten kijken. Na het onweer stinkt het naar vuur, zo erg dat we maar besluiten even een rondje rond de Pensiuna te maken om te kijken of we niet in brand staan.
We didn't wake up till 9:30 so that means a quick shower and then we're ready to get some breakfast.
Then we went gift shopping, that wasn't a smooth thing to do either, since they don't have gift shops. Finding a card was already quite hard, we ultimately found some at the hotel. We walk back and forth to the village once more for a piece of watermelon, and decide, while the watermelon was cooling in the refrigerator, to go swimming.
After swimming and showering, I comb my hair and here comes a mega-long strand of hair that we cut away ourselves.
We'll have just enough time after showering to eat our watermelon and then we need to rush to the party. It starts at 16, Mihaela and Lucian start with talking to every guest in person and hand out some gifts for all of us. After that it's speech time, eat, drink and dance time! At 1:30 we're exhausted (and a little drunk) and we go to sleep.
We worden pas om 9:30 wakker dus dat betekend snel even douchen en dan ontbijten.
Na het ontbijt gaan we de lokale kapper onveilig maken, vele Roemeense vrienden van Lucian en Mihaela hebben aangeboden met ons mee te gaan om te vertalen maar het leek ons uitdagender en leuker om zelf te gaan en te ontdekken hoe soepel dat zou gaan. Het blijkt een mannenkapper te zijn en de strategie van een wachtrij is op zijn minst vaag. Een andere klant sprak een beetje Engels en had gevraagd of ze mij ook wilden knippen en dat vonden ze geen probleem. Na toch wel anderhalf uur zijn we beide geknipt. Met mij hadden ze wat meer moeite, het enige Engelse woord wat de kapper kende was 'difficult', nadat ze de ene kant een centimeter korter geknipt had als de andere kant had ik dat ook wel door. Uiteindelijk was het wel aardig recht en het was tenminste korter dus zei ik maar 'bine' en 'mul?umesc'.
Daarna even giftshoppen, dat gaat niet soepel want een giftshop kennen ze niet, een kaart vinden is al een hele kunst en lukt uiteindelijk enkel bij het hotel. We lopen nog eens heen en weer voor een stuk watermeloen, en besluiten dan, terwijl de watermeloen afkoelt in de koelkast, te gaan zwemmen.
Na het zwemmen en douchen kam ik mijn haar en daar komt een mega lange pluk haar tevoorschijn die snijden we maar even weg.
We redden het nog net om na het douchen onze watermeloen op te eten en dan moeten we ons naar het feest reppen. Dat begint om 16 uur, Mihaela en Lucian beginnen met alle feestvierders 1 voor 1 bij zich te roepen voor een persoonlijk gesprek en een presentje. Daarna is het eten, drinken, dansen en speeches. We houden het vol tot 1:30 maar dan zijn we weer uitgeput (en een beetje dronken) en gaan we maar slapen.
 |
Go to Horizons Unlimited, the website that's all about motorcycle travel. Travellers Community, Bike Travel information on the Bulletin Board, free Monthly Motorcycle Travel E-zine, Travellers' Stories, and plenty of tips and info! |
10:17 PM
Sander & Marianne
