Zucht, steun en blut.... Grensovergang

Van Nouakchott, Mauritanie naar St. Louis, Senegal
We staan vroeg op want vandaag hebben we een stuk offroad rijden voor de boeg en een grens overgang. Sander mag de dag beginnen met het rijden naar een andere pin automaat want we moeten nog geld hebben.

Geld pinnen gaat beter als gister. Sander vind een bank met 4 automaten en bij automaat 3 is het bingo, we hebben weer geld. Daarna hoeven we enkel nog de camping te betalen en te ontbijten en dan zijn we klaar voor de grote dag.

We gooien onze motor vol met benzine en gaan op weg.

Na ongeveer 100 km schijnt er nog een pomp te zijn. Die vinden we maar hij heeft enkel diesel in de pomp en benzine alleen in jerrycans. We zouden zonder tanken St. Louis moeten kunnen halen en bovendien vraagt de man ruim 2 keer zoveel voor benzine als we vanochtend betaald hebben dus we bedanken vriendelijk en rijden door.

We willen de grens bij Diama nemen. Volgens verhalen is die veel rustiger en is er veel minder afzetterij dan bij Rosso. Over de weg die we moeten nemen zijn ook wisselende verhalen maar we schijnen het beste de nieuwe weg te kunnen nemen. Die is dan nog niet af maar is wel goed te doen voor een motor en bovendien niet heel ver om. De nieuwe weg moet ongeveer 150 km van Nouakchott liggen net na de enige politie stop van de dag.

Na punt 1, de benzine pomp die niet klopte komt nu punt 2, we zijn al minimaal 3 politie controles gepasseerd voor we 150 km van Nouakchott zijn. Maar 150 km van Nouakchott is er ook 1 hoor! We vinden de nieuwe weg en besluiten die te gaan volgen. Het asfalt ziet er top uit! We passeren weer een controle van de politie en dan... dan houdt het asfalt op. De nieuwe weg is ongeveer 2 km van de 40 km geasfalteerd en de overige 38.... tja in ieder geval geen asfalt.

Het asfalt stopt abdrupt door een bord hier stopt de weg en nog een bord scherpe bocht naar links. Ook een spoor gaat naar links, dus wij ook maar naar links. We komen in lekker los zand. Mijn favoriet! We ploeteren een minuut of 5 door verschillende gradaties van zacht en hard zand. Als dit nog 38 km zo doorgaat gaat het nog wel eventjes duren voor we bij de grens zijn. Een pickup passeert ons en scheert ergens rechts weer de nieuwe weg op. Wij blijven maar even op ons pad want naar rechts dat betekend een mooie heuvel op en dat ziet er niet aantrekkelijk uit. We gaan verder en verder. De weg varieert van hard zand wat vlak is, tot stukken zacht zand en afwisselend ook een mooi ribbel pad.

We hotsen en botsen ons een weg richting Diama. Een paar keer hebben we het over omkeren maar ja dan moet je het hele eind weer terug. We nemen na 10 km een rustpauze. Tot nu toe gaat het best goed. We rijden een km of 40 per uur en ik ben nog geen 1 keer gevallen! Best wel een prestatie! We drinken wat water, het is ondertussen een uur of 14 en we hebben nog niet gelunched. Dan maar een banaan wegwerken want die stuiterd zich nu ook helemaal beurs in mijn koffers. Daarna gaan we weer verder. We zijn ondertussen de nieuwe weg weer op gestuiterd maar asfalt daarvan is geen sprake meer.

Na inderdaad 38 km komt er een eind aan het harde zanderige pad met schelpjes erin. Deze wordt vervangen door een dijk pad met zo mogelijk nog ergere bobbels. We ontwijken de diepste kuilen en rijden door een moerasachtige omgeving. Wel erg mooi hier! Deze weg moet een kilometer of 30 zijn en dan zijn we bij de grens. Wederom hortend en stotend rijden we door. We tetteren allebei door een geul.... het is een gat ter grote van een wiel enkel door gas te geven maak je wel een enorme smak maar rijd je je motor niet stuk. Gezellig hier. Op sommige stukken rijden we naast de weg, daar is het vlakker en dan voel je je tenminste geen flipperkast op je motor. We zien pelikanen, koeien, en wrattenzwijnen.

Die laatste zijn een beetje dom, ze willen recht voor je motor opeens oversteken. Niet te hard rijden dus. We komen ook nog wat drommedarissen tegen, ook die moet je soms met toeteren even overtuigen door te lopen.

Na ongeveer 20 km over de dijk te hebben gereden komen we bij een politie controle. En tada verrassing!! We mogen ook meteen betalen omdat we door een nationaal park rijden. 2000 UM per persoon (ongeveer 5 euro) wat fijn dat ze dat ook aan het begin even hebben aangegeven. Nu hebben we ondertussen 60 km offroad achter de kiezen en hebben we nog maar 10 te gaan tot de grens, van omkeren dus geen sprake. We laten duidelijk merken dat we dit echt niet tof vinden maar toch, 4000 UM lichter vervolgen we ons pad. Op naar de grens we zijn uitgehongerd ondertussen zal er ergens nog een etensplek zijn???

Dan opeens staan we voor de grens. Van een restaurant geen spoor. Wel van 3 slagbomen. Oh joepie dat wordt weer stop en go. Van de laatste slagboom komt een man aangelopen. Het is een agent met kiespijn. We geven hem wat paracetamol en gaan het eerste hokje binnen. Daar zit de gendarmerie, hij schrijft iets in zijn eigen boek uit ons paspoort terwijl zijn baas in het hok ernaast op een stretcher ligt. We praten wat met de baas terwijl de man in het boek schrijft. Als hij klaar is mogen we per persoon 10 euro afrekenen. We geven de man 4000 UM en verlaten het hok. Op naar de volgende stop. Daar zit iemand van douane. Bij deze wordt onze motor uit het paspoort weer uitgeschreven. Uiteraard gaat voor niets de zon op dus we mogen weer persoon 10 euro afrekenen.Wij hebben alleen helemaal geen euro's. Ik geef de man onze laatste 2000 UM en daarbij nog 15 dollar. Daar nemen ze genoegen mee. Op naar stop 3. Wat de man precies doet weet ik niet. Paracetamol hebben ze al gehad maar toch is de man heel boos als ik zeg ik heb niet nog eens 20 euro uiteindelijk verlaten we de man na weer 15 dollar afgerekend te hebben. Hij is niet amused en vind ons maar asociaal dat we niet meer geld geven. We zijn nu Mauritanie uit en 10.000 UM en 30 dollar lichter. We zijn al helemaal klaar met deze afzetterij. Mauritanie, een heel mooi land. Sahara, leuke wegen en ook mooi natuurpark maar jee wat een onwijze afzetters zijn die douane mensen!

We rijden naar Senegal, de grens met Diama berijk je door over een brug te rijden en wat schetst onze verbazing? Het is een tol brug! Tuurlijk we zijn nog niet eens bij iets van grens en we mogen al betalen. 8 euro per motor. Wat hebben ze hier toch met euros? Wij hebben dollars meegenomen en geen euros maar die moeten ze niet. We zitten een tijdje op de brug.

De brugwachter is niet te verwurmen wij moeten betalen. Enkel locals mogen zonder te betalen over de brug. Ik mag met de brugwachter mee lopen naar een hok waar ze kunnen wisselen. Nou wisselen doen ze daar niet hoor! Uiteindelijk komt er een man naar ons toe, hij wil wel wisselen. Voor 10 dollar krijgen we 3000 CFA, wij moeten 8000 CFA betalen voor de brug. Dus dat betekend dat we bijna 30 dollar moeten wisselen. De koers staat op 500 dus voor 1 dollar krijg je officeel 500 CFA. Wij zijn gekke henkie niet hoor! We blijven dus nog even op de brug zitten.

Waar toeristen zitten ontstaat een oploopje. Er komen wat mensen buurten en gelukkig er zijn ook nog oprechte mensen op de wereld. We vertellen iemand ja we zitten hier omdat we enkel dollars hebben en hij accepteert geen dollars en de local gaat een gesprek aan met de brugwachter. Die kan natuurlijk nu niet opeens dollars accepteren, dat is gezichtsverlies. Maar de local is wel vriendelijk en voor een redelijke koers van bijna 500 per dollar wil hij met ons wisselen. Nu kunnen we eindelijk de brug over! We bedanken de man voor zijn vriendelijkheid en gaan door. Op naar post 1, de politie. Volgens de locals is Mauritanie verschrikkelijk maar is Senegal helemaal niet zo. Nou wij staan bij de politie geven paspoort, motorpapieren en rijbewijs en dan is het 10 euro per persoon anders geen stempel. Tja je kan geen kant op. Gelukkig accepteert de agent wel dollars en voor 10 dollar per persoon hebben we ieder een stempel in ons paspoort. Verder is de agent super onvriendelijk. Ik wil nog vragen of we bij het land uit ook weer dit soort fratsen kunnen verwachten maar het is geld in de la, stempel in je paspoort en verder moet je opsodemieteren. Geen vragen gaan, ennuh motor meenemen naar douane die kan hier (5 meter verderop) niet blijven staan. Wij door naar de douane met onze carnet. Als je een carnet hebt kost de douane niets anders wel. Nou ook dat is een fabel hoor! Onze carnet wordt gestempeld daarna krijgen we nog een briefje (geen idee waarvoor) en dat briefje kost 2500 CFA. Uiteraard krijg je 1 briefje per persoon. We geven nog maar een briefje van 10 dollar uit en dan mogen we gaan. Welkom in Senegal. Als dit de beste en goedkoopste grens is naar Senegal dan willen we niet weten wat Rosso kost! Ons totaal staat nu op 10.000 UM en 80 US dollars voor een grens. Daarnaast is het nu 17 uur en gelunched hebben we nog altijd niet. Grensovergangen in Afrika, zullen we het ooit leren????

Misschien moeten we ook nog een verzekering maar er is niemand die iets zegt dus wij vertrekken. Die verzekering regelen we morgen wel in St. Louis. We rijden naar St. Louis en gaan eerst maar eens pinnen. Bij de pin automaat ontmoeten we een man die de transalp kent. We praten wat met de man en hij bied ons zijn appartement aan. We gaan er maar even niet op in, misschien bedoelt hij het goed maar we vertrouwen het gewoon niet.

We rijden door een gekkenhuis van St. Louis op zoek naar een camping. Ergens ver weg van de stad vinden we een camping met hotel en hutjes. We kunnen op de camping staan maar we kunnen ook het hotel in. Omdat het al laat is, we honger hebben, moe zijn en vies gaan we het hotel in waar ons een warme douche wordt beloofd. Uiteraard krijg je eerst duurdere kamers te zien als waar hij het op de camping over had maar even doorvragen en je krijgt de kamer waar hij het eerst over had en daar zitten we nu.

Omdat we buiten de stad zitten is er qua eten maar 1 keus, het restaurant bij het hotel. Er staan 3 gerechten op het menu en we kiezen beide voor rund. Daarbij nemen we ook maar een biertje, de dag kan toch al niet meer stuk. 1 biertje is hier een fles van 63 cl. Ik ben dus meteen ook al aangeschoten bij het zien van het bier. Het eten is goed, het bier ook.

Daarna maar die douche is uittesten. Die is wel iets minder, er is warm water, zelfs heet maar binnen 3 minuten is het op en daarna is het koud. Morgen het hotel maar verruilen voor de camping.