De weg die voor je neus wordt weggeploegd

Van Kartong, Gambia naar Tendaba, Gambia
Het is weer tijd om verder te gaan. Onze eerste halte is Brikama want we hebben geld nodig. Bij de pin automaat staat maar 1 iemand, dat valt mee. Helaas krijgt die ene persoon geen geld uit de muur. Wij mogen erna proberen maar terwijl Sander probeert te pinnen tikt er iemand op zijn schouder, of we willen stoppen ze moeten de automaat eerst vullen. Na ongeveer een kwartier wachten nog een poging, ondertussen staat er een aardige rij. De tweede pin automaat van het dorp zit hiernaast en die doet het niet. Tweede poging en weer schouder kloppen nog even wachten we zijn nog niet klaar. Dus weer een kwartiertje wachten en daarna blijkt dat je geen 5000 kunt pinnen max 3000. Nou dan doen we 2 keer 2500 komen we ook op 5000.

Met een goed gevulde portomonee (er komen enkel briefjes van 100 uit de automaat dus we hebben nu een heel pak) gaan we naar het naast gelegen tankstation. Nu kunnen we eindelijk tanken, daarna nog even naar de supermarkt waar we eindelijk pindakaas vinden.

Nu zijn we klaar voor de reis richting het oosten. Onderweg zien we een markt. Daar dan maar weer stoppen want fruit hebben we al een paar dagen niet kunnen vinden. We stoppen bij de markt en daar komt een politieagent of in ieder geval iemand in uniform aanlopen. Paspoort, als we niet gestopt waren hadden we ook niet ons paspoort hoeven zien dus we zeggen dat we enkel naar de markt willen. Heeft hij geen boodschap aan, paspoort. Ik geef hem een fische (kopie van onze paspoorten) maar dat is niet goed hij wil het origineel. Sander pakt de zijne en de man zegt dan dat hij mee moet naar de office. Als Sander weigert en zijn paspoort terug vraagt krijgt hij hem terug en komt meneer bij mij staan. Ook mijn paspoort wil hij zien, ik hoef niet mee naar de office en krijg meteen mijn paspoort weer terug. Kan ik eindelijk naar de markt en wat blijkt, ze hebben er geen fruit maar enkel groente, buiten het marktje staat wel iemand met sinasappels en iemand met bananen, dan maar wat sinasappels kopen al zien ze er niet echt heel lekker uit.

We rijden weer verder tot onze maag begint te knorren helaas is een restaurant hier niet zo 1,2,3 te vinden. Dan maar vragen, jahoor eten kan hier. We kunnen vis kopen en aubergine enz etc. Maar bereiden moeten we het zelf doen. Dan maar weer door rijden. Twee dorpen verder nog geen restaurant gezien ondertussen kijken we scheel. Dan maar stoppen bij een boutigque en brood halen. Weer een stukje verder vinden we een boom en kunnen we eten.

Terwijl we zitten te lunchen komen er wat schoolkinderen langs, die blijven staan kijken tot we klaar zijn met eten en vertrekken.

Onderweg worden we nog een aantal keer gestopt door afwisselend politie en militairen, meestal willen ze alleen een praatje maken dus wij stoppen maar braaf in bijna 40 graden en maken gezellig een praatje met de mannen. Ongeveer 3 km voor de laatste afslag van de dag houdt opeens de weg op. We moeten rechts in de berm gaan rijden want de weg zijn ze aan het omploegen. Wij gaan de berm in die enkel tegen de struiken aan hard zand bevat. Daar rijden we tot we een ploeg tegenkomen die ook de berm aan het omploegen is. Fijne jongens hoor die gambianen maar op een omgeploegde grond valt met een motor niet te rijden! Wij wachten even en steken dan het omgeploegde pad over om de wals te volgen die in de berm dezelfde kant op rijd als wij. Nu is de grond in ieder geval weer hard. Dan komt onze afslag in zicht, we rijden rechts langs de omgeploegde weg en uiteraard ligt onze afslag links. Komt er ook nog een man vertellen ja de lodge ja die is daar links. Fijn en de helling met stenen die ik op moet om op een omgeploegde weg te komen die ik over moet om daarna weer helling af te gaan? No problem you can cross. Ja ja Sander wel maar ik, dat weet ik zo net nog niet. Ik probeer het uiteindelijk niet eens, Sander weet zijn motor aan de overkant te krijgen en komt dan terug voor de mijne. Daarna kunnen we weer verder over een asfalt weg tot we bij de lodge aankomen.

Bij de lodge zetten we ons tentje weer op, het is bloedheet dus erna gaan we eerst maar weer douchen, hier hebben ze tenminste een echte douche (nou ja wel met maar 1 knop voor water maar het is niet echt koud).

Daarna gaan we het dorp verkennen we worden weer bestormd door kinderen die zwaaien, handjes geven, meelopen, onze tas willen, geld willen van alles willen. De liefdadigheidsinstelling is weer gearriveerd! Gelukkig zijn er ook een paar blij als ze met je mogen meelopen aan het handje of huppelen.

Terug op de lodge is het wachten op het buffet die tussen 20 en 20:15 wordt opgediend, terwijl we wachten kunnen we bloggen. Dat kan rustig want het is ondertussen 20:15 geweest, het voetbal is nog niet afgelopen en eten, dat is er niet te bekennen.