Friday, April 5, 2013

Westelijke Saai-hara

Van Foum El Oued, Marokko naar Dakhla, Marokko
Vandaag dan toch maar weer een stkje rijden, we zijn al ruim een maand onderweg en nog altijd in Marokko. We hebben dan wel alle tijd toch vinden we het tijd worden voor een nieuw land. We pakken dus in en vertrekken. Fikkie is nergens te bekennen, zal hij bezig zijn aan zijn ochtend wandeling door het dorp maar nu zonder ons?

Eerste stop is al meteen het volgende dorp op nog geen 10 km afstand, gisteren hebben we een zogenaamde fische geschreven, ook wel Afrika form genoemd. Het is een kopie van je paspoort met ernaast je kenteken, adres, telefoonnummer, motor merk en type en beroep. Daaronder willen we nog het visum voor Marokko erbij kopieren alleen had Foum El Oued geen kopieerapparaat dus nu gaan we hier even 20 kopieen per persoon ervan maken. Dan bij iedere politie stop enkel een kopie afgeven en hopelijk zijn we dan wat sneller klaar. In het dorp moeten we het wel een paar keer vragen maar dan vinden we een kopieer apparaat. Met in totaal 40 kopieetjes in de top koffer reizen we verder.

De weg is saai, recht, vlak en niets te zien. Dan komen we bij de eerste politie stop. Pasport? Ik geef ze van ons beide een kopie en ze vinden het prima we mogen doorrijden. Bij politiestop 2 en 3 ook. De vierde echter, net voor Dakhla, die is weer eens met zijn verkeerde been uit bed gestapt. Ik geef hem het kopie (met dus een kopie van ons paspoort) en hij vraagt no pasporte. OK pak ik die er ook bij, gaat hij uit het paspoort het nummer van het paspoort overschrijven (staat op het kopie), de datum van de visum van Marokko en vraagt hij om kenteken en motormerk, al die informatie staat gewoon op het kopie meneer! Nou ja ik krijg de kopieetjes wel terug.

Het enige opmerkelijke wat we onderweg gezien hebben zijn weer eens drommedarissen. Deze keer met babies.

Verder was het kaal, vlak, met her en der een zandhoopje, een paar dorpjes waarvan je echt denkt wat doe je nou in hemelsnaam hier?
En gelukkig wel, meer dan genoeg tankstations we hebben qua benzine nog niet echt een spannend moment gehad.

Net voor Dakhla denken we op een camping aan te komen maar het blijkt een wil kampeer plek te zijn waar een tiental kampers staan. We kijken of we onze tent ook kwijt kunnen maar het waait er te hard. We besluiten door te rijden naar de camping van Dakhla. De meeste campings hier zijn ommuurt en misschien dat achter een muurtje de tent wel kan staan? Ook dat lijkt niet het geval, het muurtje is er wel maar de tent buigt alle kanten op. Uit angst dat hij stuk gaat pakken we hem weer in en gaan we in een van de kamertjes die ze ook bij de camping hebben.

1 reacties:

Anonymous said...

Zo te zien genieten jullie er wel van ondanks de "Ongemakken"!! Ook het grote "Niets" heeft wel wat toch??
Trouwens er zullen daar VEEL MEER mensen in die dorpjes zijn die zich afvragen wat JULLIE daar moeten!!!
Jammer dat het mis liep met Skype!!

Grrr...oetjes,
P&M

Post a Comment

 
Design by Wordpress Theme | Bloggerized by Free Blogger Templates | free samples without surveys