We gaan de mangrove in

Van Passi, Senegal, naar Toubakouta, Senegal
We kunnen vandaag eigenlijk ook wel een rustdagje noemen. We pakken rustig onze spullen in, ons doel is namelijk 40 km verderop. We willen naar de mangroves daar toe. Het is alweer 10 uur als we eindelijk de tent ingepakt hebben en ontbeten hebben. We stappen op de motor en Garmin zegt wederom dat we er nog 3,5 uur over gaan doen.

We zigzaggen op het gatenkaas asfalt en al snel is er weer geen asfalt meer. Net als gisteren is het afwisselend slecht asfalt met geen asfalt. Alleen vandaag lopen we niet uit op de tijd van Garmin maar juist in. Al snel komen we bij Sokone en vanaf daar is het asfalt weer in perfecte staat. Nu gaan we dus helemaal rap.

Als we bij Toubakouta aankomen is het nog niet eens 11 uur. Alleen het dorp in, daar is geen asfalt meer. En waar Garmin zegt dat wij moeten afslaan daar kunnen we niet eens een pad ontdekken. We volgen dus maar een ander pad ongeveer de goede richting op. Al snel spreekt iemand ons aan en hij legt ons uit waar de camping is. We rijden over zanderige wegen. Gelukkig niet al te zacht zand. Een stukje verderop hebben we weer geen idee meer hoe we verder moeten. Weer komt iemand ons tegemoet. Een jochie, hij wil ons wel de weg wijzen. Hij trekt zijn slippers aan en komt op mij af en wil achterop klimmen. Nou mooi niet dus ik ben al lang blij dat ik nog niet gevallen ben, iemand achterop dat gebeurd bij mij niet! Gelukkig komt er ook iemand met een brommertje aanrijden. Die wil ook de weg wel wijzen. Hij rijdt ons voor naar de camping en je raad het vast wel, hij blijft net zo lang wachten tot hij geld krijgt. Nou ja we hebben in ieder geval de camping gevonden. En dat zonder dat ik gevallen ben!

Bij de camping proberen ze ons weer in een huisje te krijgen. Nou meneer bedankt maar we zetten onze tent wel op. Het is net 11 uur geweest we hebben alle tijd. We regelen ook meteen een rondvaart in een pirogue door de mangrove. Dat kan om 17 uur dezelfde dag. Hij wil wel vooruit betaald het geld krijgen. Geen probleem ik geef hem 30.000 en hij zegt dat ik later de 5.000 wisselgeld krijg.

We zetten rustig aan ons tentje op. De motoren staan lekker in de schaduw. Helaas wel onder een soort van notenboom. Af en toe komt er een noot omlaag gezeild en die dingen komen best hard aan! De tent hebben we onder een prik boom gezet en de takken hangen laag. De tent, Sander en ik hebben dus ook al in de prik boom vast gezeten.

Als onze tent staat is er nog geen spoor van het wisselgeld te bekennen. Eens vragen dus, de meneer blijkt vertrokken hij komt pas vanavond weer terug.

We gaan dus maar het dorp verkennen op zoek naar eten. Meteen eens kijken wat de beste weg het dorp uit is want het is hier best wel een zandbak. Ons richtingsgevoel laat ons alleen jammerlijk in de steek, niet alleen vinden we geen restaurant ook de uitgang van het dorp is onvindbaar. We keren dus maar weer om en lopen via een andere weg terug. Daar vinden we wel een restaurant, 3 zelfs waarvan er 1 open is.

We hebben onze zinnen op kip gezet. Kip kan met friet maar dat duurt wel even. Dat is geen probleem wij wachten wel. Een uurtje later is onze kip eindelijk klaar, we vermoeden dat hij een uur geleden nog vrolijk door het dorp gewandeld heeft. De chefkok bleek ook erg precies in de omschrijving van het diner, want het is kip met friet, geen sla geen groente niets aan vitaminen. Als wij na het eten vragen of we ergens fruit kunnen kopen kijkt hij ons aan als of we van een andere planeet komen. Fruit? Dit is maar een klein dorp. Misschien dat er verderop wel iets is. Nou wij kijken maar zien niets, nog eens vragen en een vrouw zegt ja daar is fruit maar winkeltje is dicht. Dan maar eerst verder lopen. We komen bij een kruispunt en daar worden we weer eens aangesproken door een paar mannen. Uiteraard hebben ze een soveniershop. De eerste komen we zonder aankoop naar buiten, de tweede daar hebben we toch maar wat gekocht. Het was een aardige jongen die ook een motor had en daar trots foto's van liet zien. Omdat mijn sleutelhanger ergens is afgebroken hebben we bij hem dus maar een nieuwe gekocht voor aan mijn motor sleutels. Maar dan is het wel meteen een sleutelhanger van 4.000 FCFA (iets van 6 euro) dus deze moet goed stevig zijn. De jongen loopt ook nog met ons mee terug naar het dorp in onze zoektocht naar fruit. Helaas blijkt er geen fruit in het dorp te koop. Geen probleem hij wil het wel voor ons ergens anders gaan kopen. Dat snappen we dat hij dat wel wil, we zijn tenslotte de plaatselijke cash-cow en grote kans op dit moment ook nog de enige in het dorp. We bedanken hem vriendelijk maar wijzen zijn aanbod toch meermaals af.

Snel maar terug naar de 'veilige' camping dus. Daar doen we een spelletje en dan is het alweer 17 uur. Tijd voor de mangrove tocht. Maar de meneer van de camping is nergens te bekennen, net als mijn 5000 wisselgeld. Om 10 over 17 komt de man eindelijk aanzetten, excuus dat hij te laat was maar hij moest bidden. De 5000 wisselgeld heeft hij niet maar ik krijg een briefje van 10.000 terug die moet ik dan zelf maar ergens zien te wisselen.

Hij loopt met ons naar de pirogue. Op de stijger liggen 2 joekels van een roggen, net gevangen door de plaatselijke visserslui. We worden afgeleverd bij de pirogue en de camping man vertrekt weer. Wij gaan met een ander varen, iemand die helaas geen engels kan.

Al redelijk snel spotten we dolfijnen, daar hebben ze er hier veel van want we zien genoeg vinnen en ruggen omhoog komen en weer verdwijnen.

Helaas zijn ze niet zo vriendelijk een mooie jump over de boot te maken.

We leggen aan bij een eilandje waar we gaan wandelen naar de heilige baobap boom. In de boom kun je staan.

Onderweg erna toe zien we nog wat wilde parkieten. Verder horen we vooral veel vogels maar waar die beesten zich verstoppen geen idee want zien doen we ze niet.

Na het korte wandelingetje gaan we eerst 2 grote zakken vullen met schelpen, die zijn voor de meneer van de boot voor bij zijn huis. Waarschijnlijk zijn oprit ofzo? We helpen met schelpen in de zakken te stoppen en als dat gedaan is gaan we weer verder. Nu varen we eindelijk de echte nauwe mangrove gangetjes in, erg mooi! We horen weer van alles maar zien niet veel. Tot hij ons bij een reigers en aalscholver kolonie aanmeert. Ik dacht te verstaan dat de vogels iedere avond daar vertrekken maar het was juist dat ze daar iedere avond arriveren om te gaan slapen. Er komen steeds meer reigers en aalscholvers aanvliegen en ook wat ijsvogels.

De mangrove bos wordt ook steeds meer een grote herrie. Als je denkt dat alle takken volzitten komt er weer een hele groep aanvliegen. Achter ons vliegen de pelikanen juist de andere kant op, waarschijnlijk worden ze ook gek van de herrie.

We liggen er een tijdje met het bootje te dobberen zodat we genoeg foto's kunnen maken. Daarna varen we weer terug naar toubakouta, onderweg zien we weer een paar dolfijnen.

Het is al donker als we aankomen bij de aanlegsteiger. Wij klauteren erop en de man vraagt of we de weg terug kunnen vinden. Wij zeggen hem dat het wel goed komt maar we vinden het wel erg jammer dat de camping man er niet is om ons op te halen. Hadden we geweten dat hij niet mee ging dan hadden we onze lamp meegenomen. Nu lopen we in het pikkedonker over aarde weggetjes met de goede hoop op de camping terug te komen. Dat lukt ook wel en zelfs zonder fout lopen.

Op de camping eerst maar even eten, ondertussen heeft de man van de camping wisselgeld weten te regelen en dus geef ik de 10.000 weer terug. Na het eten worden we helemaal lekgeprikt door de muggen dus is het tijd om te stoppen.