Pas op zand!

Van Nouadhibou, Mauritanie naar Nouakchott, Mauritanie
We slapen niet zo best, het ene bed is korterals het andere, zachter als het andere en 1 kussen is meer een blok beton. Voordeel is wel dat we vroeg wakker zijn (ook geholpen door de moskee die om 5:30 al begon te mekkeren). Welkom in Mauritanie. We pakken in, ontbijten en vertrekken. Eerst even boodschappen doen in het stadje. De mensen zijn hier wel allemaal super vriendelijk. Als we brood en sap hebben gaan we opweg.

De omgeving is hier nog zanderiger dan in Marokko. We zien regelmatig drommedarissen, verder is het zand, zand, zand met helmgras, zand met bomen en zand met politie controle.

We stoppen om een zandduin te beklimmen en om er een engeltje in te maken.

Daarna gaan we weer verder door het zeer uitgebreide niets. Her en der staan wel hutjes, restaurantjes en auto wrakken dus vervelen doen we ons onderweg niet.

We lunchen weer bij het tankstation. Op het menu staat kip. Kip gegrild met friet of een kip sandwich. Dus zo zitten we voor de zoveelste keer aan een half haantje. We hebben honger en hij smaakt prima! Een fooi geven gaat echter niet, het lijkt of ze hier het fenomeen fooi niet kennen. We krijgen namelijk de fooi gewoon weer terug het is maar 3000 en dat heb je al gegeven. Nou prima ook goed dat weer door.

Als we nog mooiere en grotere zandduinen partij tegenkomen stoppen we weer. Ook deze moet beklommen worden.

Na 470 kilometer komen we aan in Nouakchott, daar zoeken we tevergeefs de ambassade van Senegal. Eerst dan maar naar de camping. Ook dit is niet een camping ook al staat er een tentje op het bord. De tent zitten we wel in, die staan kant en klaar op het dak. Enkel je matje uitrollen, muskieten net ophangen en je kan slapen. Muskieten net is ook wel nodig want 's-avonds worden we opgegeten door de muggen. Morgen gaan we alsnog de ambassade zoeken en meteen nieuwe fiches laten maken want vandaag hebben we er ongeveer 12 moeten uitdelen en nu zijn we door onze voorraad heen.