Blut

Van Tendaba, Gambia naar Bansang, Gambia
Nog een rustdagje wordt iets teveel van het goede, daarnaast hebben we niet veel dalasis meer, met wat geluk alleen nog genoeg voor een keer slapen, zelf koken en tanken. We vertrekken dus maar.

Eerst moeten we terug naar de hoofdweg, zal deze al klaar zijn? Nee hoor dat is de weg niet, ze hebben wel een soort oprit gemaakt met een wals waar grote bulten aan zitten.

Het is dus een mooi gewalst bobel pad geworden. Dat duurt maar even en dan is het gewoon een keien pad, zolang we door de bandensporen blijven rijden is het wel te doen. Dan zegt een man dat we toch weer in de berm moeten gaan rijden. Prima niets mis mee, die ziet er veel beter uit maar hoe gaan we er komen? Ze wijzen dat we een keien heuvel af moeten rijden, geen probleem. Nou daar denk ik toch echt wel anders over. Sander mag dus beide motoren naar beneden rijden maar ook bij hem gaat dat nog niet zo heel soepel.

Als we in de berm zijn is het wel weer makkelijk doorrijden, gewoon goed aangestampte grond. Een tijdje verder hebben ze de weg nog niet opengebroken en is het een heel breed gewoon aangestampte grond. We kunnen er makkelijk rijden, helaas kunnen andere auto's en vrachtwagens dat ook. Ze vliegen ons voorbij en laten ons achter in een grote mist van zand. Een paar keer gaan we zelfs stilstaan omdat we echt niets meer zien.

In Soma is het stofhappen voorbij. We rijden vandaag voor het eerst enkel in protectievest zonder jas erover en onze protectievesten zijn nu oranje. Het is wel een heerlijk stuk koeler.

We rijden door tot Bansang, bij iedere checkpoint vragen we naar lodge en ATM maar die laatste weten ze niet. Ze zeggen dat we in Bansang wel aan geld moeten kunnen komen. In Bansang vinden we een lodge en ook een geldwisselkantoor. Helaas kunnen we onze tent er niet opzetten dus dan maar een kamer in.

We halen een lunch en daarna eerst maar naar de bank om geld te wisselen. We hebben geluk, ze willen wel dollars wisselen naardat de man met zijn baas heeft gesproken. Daarna vragen voor benzine, helaas hebben alle tankstations geen benzine meer, morgen schijnt het er wel weer te zijn dus daar hopen we dan maar op.

De rest van de dag gaan we zwemmen in de rivier waar de lodge aan ligt en doen we maar weer een spelletje. Eten doen we ook bij de lodge en daar raken we in gesprek met een drietal engelsen. De dochter werkt hier 9 maanden in het ziekenhuis en de ouders zijn op bezoek.

Na het eten maken we nog een praatje met de Nederlandse meiden die hier ook zijn, wat een toeval hier Nederlanders tegen te komen!