Zal het ons dan ooit meezitten in Namibie?

De negende dag Windhoek, Namibie
Ook zonder wekker zijn we optijd wakker. Zelfs zo vroeg dat we nog voor het ontbijt kunnen douchen en de tent inpakken. Daarna schuiven we 2 pannenkoeken naar binnen en gaan met de tent terug naar de Canvas shop. Een van de vier ritsen van de deuren is echt stuk maar de rest is het ook aan het begeven. We hebben dus de ritsen genummerd, nr 1 moet als eerste gefikst worden en nr 4 het laatste. De man had namelijk aangegeven niet veel tijd te hebben.

Bij de canvas shop leggen we het systeem uit en laten rits 1 en 2 zien. We spreken af de tent aan het eind van de dag weer op te halen.

Daarna rijden we door naar een banden en uitlaten bedrijf. Kevin zei dat we daar mijn topkofferplaat konden laten fiksen. De mannen kijken er na en bedenken een plan. Er wordt een stuk metaal tevoorschijn getoverd. Dat gaan ze aan de plaat vast lassen voor extra stevigheid. Nu eerst de plaat van de motor af krijgen. Drie schroeven komen redelijk makkelijk los, de vierde heeft echter een verrotte kop. Als de man probeert met de plaat te draaien om zo de schroef los te krijgen breekt echter de hele schroef af. De man heeft duidelijk vaker met dit bijltje gehakt. Binnen 5 minuten krijgt hij de schroefdraad uit het rek. De man begint met lassen en Sander en ik gaan op zoek naar 4 nieuwe schroeven om het rek vast te zetten.

Ze zeiden dat we maar naar Megabuild Pupkewitz moesten. Wij lopen erheen maar helaas onze schroeven zijn er niet. Waar dan vraag ik een persooneels lid. We worden verwezen naar JS Hardware. Wij lopen de aangegeven kant op en zien dan een Wurtz. Daar eerst maar eens kijken. Die hebben onze schroeven maar enkel in dozen van 400 stuks. Beetje veel dus. De vrouw daar zegt dat we bij Huster of IFT moeten. Wij doen eerst een poging om JS te vinden maar dat lukt niet. Dan maar naar Huster, die hebben de schroef niet. Uiteindelijk bij IFT, zaak nummer 5, na een paar kilometer lopen en het hele industrie terrein gezien te hebben vinden we onze schroeven. Zie je wel in Windhoek is alles te krijgen, duurt alleen even voor je het vind!

Als we eindelijk terug zijn bij de banden en uitlaat service is onze topkofferplaat reeds klaar. We schroeven hem vast en rekenen af. De rekening is niet mals, 450 namibische dollars. Maar daarvoor heb ik dan nu wel een super stevige (en zware) topkofferplaat.

We laten de motoren eerst nog even staan en lopen naar de supermarkt. Vanavond is weer braai avond. Deze keer gaan we minder vlees kopen. Afgelopen zondag was gewoon teveel. We hebben al bij de Pick and Pay kip ingeslagen, die beviel de vorige keer goed. In plaats van 3 pootjes hebben we nu slechts 2 stukjes. Bij de supermarkt kopen we nog wat worst (minder als de vorige keer), wat sparerib (minder dan de vorige keer) en bief (ook minder als de vorige keer). Sander kijkt nog even verliefd naar het lam wat er ook ligt. Ruim 8 kilo!

Terug bij de camping tel ik alles even bij elkaar op. De vorige keer hadden we 1,302 kg vlees. Nu hadden 1,290 kg. Het plan minder te kopen is niet helemaal geslaagd dus.

De middag brengen we door in en naast het zwembad. Tot het tijd wordt de tent op te halen. We stappen weer op de motor en halen de tent op. De man zegt dat hij 2 ritsen vervangen heeft. Prima wij betalen en nemen de tent mee. Op de camping vouwen we hem uit en dan komen we tot de ontdekking dat hij rits 2 en 3 heeft vervangen en niet diegene die het belangrijkste was. Bovendien zijn de ritsen aan een kant slechts enkel gestikt in plaats van dubbel. Ik loop meteen naar de receptie en bel de canvas zaak. Morgen moeten we terug komen... Zal er dan ooit iets in 1 keer goed gaan?