En nu echt de Sossusvlei

Sossusvlei, Namibie
Om 4:45 gaat de wekker. Erg goed hebben we niet geslapen dus we zijn ook redelijk gaar als de wekker gaat. Toch springen we snel ons bed uit en ruimen alles op. Met de motoren rijden we naar de overkant waar de lodge is. Daar krijgen we een kop koffie, thee en een biscuit achtig ding (een Zuid-Afrikaans ontbijt). Tony en Heidi zijn ook al aanwezig. Snel drinken we ons drinken op en dan stappen we allemaal in de auto. Het is nog altijd pikke donker.

Als de zon opkomt staan we in de rij voor het park. Om 6:30 gaat het hek open en kunnen we naar binnen. Op het bord staat no entrance without permit, maar ons is gisteren verteld dat we ons permit moeten kopen op de weg naar buiten. Heidi en Tony hebben gisteren wel reeds hun permit kunnen kopen en we besluiten dan maar door te rijden.

De eerste halte is een view point.

Nog niet heel spectaculair dus we stoppen slechts eventjes om een foto te maken. Vanaf daar wordt het al snel meer duinen.

We zien ook beesten, springbokken, gemsbokken, struisvogels en een jakhals.

Dune 45, de tweede bezienswaardigheid, bekijken we vanuit de auto. Er zijn reeds mensen de duin aan het beklimmen maar daar hebben we nog niet veel behoefte aan, we willen eerst de Sossusvlei zien. We rijden dan ook maar gewoon verder, met af en toe een korte stop voor wat foto's vanuit de auto.

Na 60 km houdt het asfalt op. Hier is de parkeerplaats voor de 2WD's. Er vertrekt vanaf hier dan een shuttle naar de vlei die 5 km verder is. Op de parkeerplaats staan echter behalve 2 WD's ook een aantal 4x4's. Waarom staan die daar? We zien een bord 4x4 only en Tony gaat het proberen. Hij heeft nog nooit op zand gereden maar heeft de instructies van de auto gelezen. Hij zet hem in 4x4 stand en daar gaan we. Probleemloos rijdt hij de auto naar de 4x4 parking. We zwalken wat, maar dat is normaal met zachtzand. De auto is echter reuze sterk dus we blijven geen een keer steken, uiteraard is dat niet geheel aan de auto te danken maar ook aan onze chauffeur!

We parkeren, nemen water, rugzakken en camera's mee en gaan op weg. Er staan hier nergens borden dus waarheen je moet blijft een raadsel. We volgen maar de richting die ook andere mensen op lopen. Onderweg schertsen we wel, wie weet weet de eerste van de dag ook niet waar hij heen moest? Na een stukje lopen en klauteren komen we bij de vlakte.

We zien 2 vlaktes en bekijken beide. We nemen de tijd voor een ontbijtje op de vlakte en maken uiteraard veel te veel foto's, dat wordt vanavond een verschrikkelijke uitzoek klus! Maar we zijn maar wat blij dat we gisteren Tony en Heidi tegen het lijf zijn gelopen. We hebben het gezellig met zijn 4-en en we zijn dankbaar dat we een lift hebben gekregen.

Bij de tweede vlakte klimmen Sander en Tony de duin op en maken foto's van boven. Heidi en ik blijven beneden en maken foto's van de bomen.

Rond een uur of 9:30 hebben we het wel gezien. Het begint ook aardig heet te worden. We lopen terug naar de auto. Daar eten we nog wat en dan aanvaarden we de terugweg.

Dune 45 rijden we weer voorbij. De wandeling bij de vlakte was ook al best pittig en daarbij is het nu dus al bloedheet. Sander zijn schoenen zijn ook weer stuk en mijn slippers zijn ook niet het beste schoeisel voor zandduinen. Tony en Heidi hebben ook weinig trek in een beklimming. Wij mogen gaan dan wachten zij beneden. Wij bedanken ook maar en we rijden verder.

Onderweg naar de ingang begint Sander al te knikkebollen. Meer slapend dan wakker bereikt hij de ingang. Bij de ingang slaan we nog even af, langs een andere weg kom je nog bij een canyon. Uiteraard moeten we die ook een bezoek brengen.

Heidi, Sander en ik dalen af de canyon in, die is niet al te diep dus we zijn zo beneden. Een paar foto's maken en dan snel weer naar boven om auto in te duiken. Man wat is het heet hier!

We gaan weer terug naar de ingang en daar kopen Sander en ik onze permit. Na een drankje besluiten we terug te gaan. Eerst nog even langs het tankstation waar wij meteen wat boodschappen doen, daarna terug naar de lodge.

Bij de lodge nemen we afscheid van Tony en Heidi, hun reis gaat morgen verder naar het noorden. Wij hebben besloten vandaag ook hier te blijven en dan gaan we morgen verder naar het zuiden. We rijden terug naar de campsite en zetten deze keer maar wel onze tent neer. Daarna duiken we het zwembad in. Dat lijkt kouder te zijn dan gisteren dus erg lang houden we het niet vol. We klimmen uit het water, strijken neer in de lig stoelen en Sander is vertrokken.

Ik houd het een uurtje vol wakker te blijven en daarna sukkel ook ik in slaap. We moeten blijkbaar iets inhalen.

Rond een uur of 17 slepen we ons naar de douche. Die maakt ons tenminste weer lekker wakker. Dan moeten we er toch echt aan geloven, we moeten foto's uitzoeken. Dat karweitje, en ons blog verhaal van gisteren neemt ruim een uur in beslag. Daarna hebben we honger dus koken we een portie spaghetti. Met een volle maag kunnen we dan het blogverhaal van vandaag schrijven.

Zometeen gaan we nog kijken of we een biertje kunnen krijgen en dan is het vroeg naar bed. Morgen moeten we fit zijn om verder te gaan. We hebben vandaag al gezien dat de weg die ons te wachten staat net zo is als die we al afgelegd hebben. Hele stukken goed en dan opeens een zandbakje.