Zoektocht faalt, zoektocht faalt

Dag 1 in Abidjan, Ivoorkust
Het plan van de dag, we gaan alle ambassades en 3 hotels zoeken. Bij de ambassades willen we uitzoeken wat de visum aanvraag procedure is en bij de hotels willen we kijken of ze plek hebben, WiFi hebben, een parkeerplek voor de motor hebben (we stonden vandaag weer eens in het restaurant dat is leuk voor een nachtje maar niet de meest ideale parkeerplek om je zo even in en uit te parkeren) en het liefst ook een zwembad. Bij het hotel krijgen we nog de telefoongids te leen en daar kunnen we ook nog adressen van ambassades uit overnemen (helaas is de gids wel van 2011).

Vol goede moed vertrekken we, vlaggetje 1 is Ben residence hotel. Die hebben we gisteren ook al gezocht en niet gevonden maar op basis van wat we op internet zagen gaan we vandaag nog verder zoeken. Eerst maar tanken en dan begint het zoeken. Nog een keer vragen aan iemand en die kijkt dromerig over de rivier, misschien aan de andere zijde? Prima hier niet dus. Missie 1 gefaalt. Volgende vlag is de ambassade van Kameroen. We rijden naar onze vlag op Garmin en raad eens wat daar ligt? Nou in ieder geval geen ambassade. Wij weer vragen, ambassade Kameroen, er ontstaat enige discussie en dan zegt iemand bij de ambassade van de USA. Die heb ik toevallig in Basecamp voorbij zien komen dus ik weet dat is in ieder geval totaal niet hier. Missie 2 gefaalt. Vlag 3 is de ambassade van Nigeria. Die vinden we gelukkig op exact dezelfde plek als wij hem verwachten. We stappen af en parkeren. Binnen krijgen we te horen dat we een letter of recommendation van onze overheid moeten hebben. Wij zeggen nog er is geen Nederlandse ambassade hier maar volgens de mannen wel. Ze wijzen ons waar de Franse is en zeggen de Nederlandse is er vlakbij. We lopen naar de Franse ambassade maar die kennen geen Nederlandse. Iemand haalt een lijst erbij en dan zien we dat de Nederlandse in Ghana is. Dat is precies de info die wij ook al in Dakar hadden gekregen. We gaan dus weer terug naar de ambassade van Nigeria en ze zeggen nu dat we het ook zonder mogen proberen. We hebben het aanvraagformulier meegekregen. Dat moet je invullen en samen met je paspoort inleveren. De volgende dag moet je dan op gesprek komen en als het gesprek goed gaat krijg je (in ruil voor 31500 CFA) een visum. Het aanvraagformulier bestaat uit 2 A4tje en bevat vragen als je kleur haar (antwoord opties, wit, grijs en zwart), waar heb je in het leger gedient en welke landen heb je de afgelopen 12 maanden bezocht (ruimte voor 3 landen).

Na deze ambassade gaan we op zoek naar Gabon. We vragen maar weer eens aan een agent die we zien staan en we denken dat hij zegt volg me. Nou blijkbaar hebben we het fout begrepen. Nadat de agent 3 keer door rood gereden heeft en links en rechts auto's gepasseerd heeft geven we het volgen op. Het zoeken van de ambassade geven we ook maar op. Gabon is ook niet echt een die perse moet.

Volgende poging is Benin. Na de hele straat op en neer gereden te zijn en enkel Turkije en Zwitserland gevonden te hebben beschouwen we ook deze als kansloos. Ondertussen zijn we er zowiezo wel klaar mee. Gelukkig is de volgende bestemming een hotel. Helaas is het hotel gesloten dus ook dat werkt niet.

We besluiten de ambassades te laten voor wat het is, we gaan er wel met een taxi en navigatie systeem heen. Als de taxi voor de juiste deur staat bookmarken we de locatie en dan kunnen we die later met de motor terugvinden. Laten we eerst maar een hotel zoeken want van de 3 kunnen we 1 niet vinden en is er 1 dicht.

Het laatste hotel vinden we wel. Hij ligt slechts 2 km van het adres wat we op internet vonden. De enige reden dat we deze vonden was omdat de eigenaar veel borden met pijlen heeft neergezet. Helaas heeft het hotel geen zwembad, wel WiFi en verder kamers die iets aan de dure kant zijn. Hij is wel heel behulpzaam. Hij zoekt voor ons uit waar het eerste hotel, de Ben residence is. Blijkbaar kun je enkel hier iets vinden als je op Ivoorkustenaarse manier zoekt. Men belt. Je belt het hotel op (telefoonnummer staat wel altijd op internet) en vraagt dan waar zitten jullie? Dan krijg je aanwijzingen hoe je er moet komen. Helaas als je geen Frans praat kun je er geen soep van brouwen dus enkel met dank aan de man van het hotel hebben we (hopelijk) een concurrerent hotel gevonden. Op basis van het antwoord van de Ben residence geeft de man op google maps aan waar het zit, dat kan ik dan weer in Garmin overnemen en we kunnen gaan.

Nu de man ons zo goed geholpen heeft besluiten we maar wel alvast bij hem te eten. We nemen plaats op het terras en besluiten een cola en tonic erbij te nemen. Bijna een half uur later komt de man terug, sorry maar alle winkels zijn dicht en hij kan dus niet aan cola en tonic komen. Hij heeft zelf enkel fanta. Prima doe dan maar 2 fanta. Na een tijd komt de kip kedjenou en weer werken we ieder een half haantje weg. De rekening is iets minder vrolijk, wat blijkt een fanta (van 0,3 cl) kost hier 1000 CFA. En dat terwijl een liter bock bier 700 of 750 CFA kost.

We verlaten het hotel en doen de laatste poging Ben residence te vinden. De man had het steeds over je rijdt rechts om maar Garmin berekend een veel kortere weg links om. We slaan dan ook links af en dan... dan houdt het asfalt op. Kuilen, gaten, keien, zand en heuvels. We hebben al snel door waarom de man steeds zei rechts om. Keren op een heuvel met gaten en keien is echter ook niet echt mijn specialisme dus we gaan maar door. Gelukkig bereiken we op een gegeven moment wel weer asfalt en dan kunnen we rustig doortuffen. Uiteindelijk vinden we de Ben residance. Ze hebben een zwembad, al is het meer pierenbad het is water. Ze hebben WiFi, en ze hebben goedkope kamers. Daarnaast ook nog een afgesloten parkeerterrein en ze liggen veel centraler dan het vorige hotel. Wij blijven dus maar hier.

We pakken uit en lopen eerst naar de grote supermarkt die we onder het rijden zagen. Het is een mega Casino. Die hadden we in Dakar ook en daar hadden ze heerlijke chocolade-vanille ijs. Die lusten we wel weer. Wederom een bittere teleurstelling op deze dag. Ze hebben het ijs niet. Ze hebben alleen raar chemisch uitzient spul.

Na het supermarkt bezoek gaan we weer terug naar het hotel. Dan maar even het internet uittesten. Dat werkt als een trein dus de komende week kunnen we heerlijk internetten.