1 + 1 = heleboel

Dag 3 in Abidjan, Ivoorkust
Vanacht heeft het geonweerd niet dat ik er iets van heb meegekregen maar Sander wel en 's-ochtends is alles buiten nat. Als ik gedouched heb (wederom met koud water) valt ook nog eens de stroom uit. Airco gaat uit, internet gaat uit en blijkbaar zit ook het water van de douche op een pomp want Sander heeft voor de tweede dag op rij geen water om mee te douchen.

Eerst maar brood halen dan. Maar de stroomuitval is niet alleen bij dit hotel. Het lijkt de hele wijk te zijn. Bij de bakker wordt geen brood meer gebakken en het brood wat ze hebben verkopen ze niet, of dat komt omdat de kassa het ook niet doet? De vrouw van de bakkertij is wel zo vriendelijk om de weg te vertellen naar een andere bakkerij waar ze wel brood verkopen. We vinden de bakkerij maar het is er, uiteraard, heel erg druk. Even wachten dus en dan proberen het concept wachtrij te doorgronden. Het lijkt te zijn wie het hardste roept wordt als eerste geholpen. Daarnaast zijn er 4 bakkerij medewerkers waarvan er 1 klanten helpt. Een geld lijkt te tellen en de andere 2 toekijken. Dankzij de mevrouw naast me krijg ik toch nog redelijk snel brood, ze bestelt namelijk ook voor ons. Met onze broodjes gaan we terug naar het hotel en als we daar aan werkt gelukkig het stroom weer. Internet is weer terug en dus kan de skype afspraak met mijn ouders doorgaan.

We ontbijten en besteden de ochtend met het precies uitrekenen wanneer welke visa geldig moeten zijn en op welke dag we ongeveer welke afstand rijden. Daarnaast zoeken we alvast wat hotels in Nigera en Kameroen. Niet om te reserveren maar het kan helpen bij een visum aanvraag als je de naam van een hotel kunt noemen.

Om 11 uur heb ik afgesproken om met mijn ouders te skypen. Bellen met beeld wel even weer leuk voor de afwisseling en de verbinding is zelfs best goed. Daarna is het tijd om te gaan lunchen, we zoeken meteen een print zaakje, na het eten maar even terug want we moeten wat visum aanvraag formulieren uitprinten en nog wat andere zaken. Als we terugkomen voor het kopieeren en printen krijgen we bij het afrekenen het, weer voor ons inmiddels vertrouwde, totale som klopt niet en wisselgeld dillema. Een printje of kopietje kost 15, scannen is de enige onbekende factor, we moeten ook 1 pagina scannen. We printen 15 paginas. De jongen telt 6 pagina's, doet op zijn rekenmachine 6 * 15 daarna telt hij nog 4 paginas en dan is het 300 CFA. Juist 15 x 15 = 225 en scannen dan 75 lijkt mij nogal veel maar goed 300 (50 cent) we vinden het prima. Ik betaal met een briefje van 1000 en de jongen meteen verschrikt heb je niet kleiner? Nee kleiner dan 1,5 euro heb ik nu niet. Hij loopt naar buiten en 2 minuten later is hij terug. Nee 1000 wisselen dat gaat hier niet. Dus ik neem het briefje maar weer terug aan en zeg dat ik zo terug kom. Sander wacht bij de jongen terwijl ik naar de boutique ga. Bij de eerste kan ik wisselen naar 2 muntjes van 500 en bij de tweede boutique kan ik weer een 500 wisselen voor 2 van 200 en 1 van 100. Weer terug naar de print shop en afrekenen. Weer een 'geen wisselgeld dillema' opgelost.

Als we terug naar het hotel lopen vinden we nog een leuke marquis. Een vrouw komt meteen na ons toe wil je eten? Niet nu maar vanavond wel. Ze heeft kip en ze zegt een halve kip is 2500 en een hele is 4000. Het wordt geserveerd met friet. Ze hebben ook de liter flessen Bock bier alleen worden die door een andere vrouw verkocht. Pas bij het weglopen snappen we het hele concept. Er zijn 7 eetstallen op een rij, daarom kwam de vrouw ook meteen naar ons toe, anders gaan we misschien bij de concurrent eten. Daarnaast is er nog een losse drankenzaak.

We bestellen voor 18 uur om 1 hele kip te gaan eten met zijn tweeen. Voor hun doen is dat vroeg maar we hebben afgesproken om om 19 uur met Sander zijn ouders te skypen. Gelukkig ivnd de vrouw het niet erg.

Nu ook het eten is geregeld kunnen we met een gerust hart bij het zwembad liggen.

Wat baantjes trekken en daarna nog wat zonnestraaltjes opdoen. Al snel is het alweer tijd om terug te gaan naar de marquis om te gaan eten. We komen om 17:45 aan maar van de vrouw geen spoor. We nemen vast een biertje en wachten tot de vrouw komt die ons diner gaat maken. Die komt om 18 uur binnen, ze controleert nog even of we nu wel komen eten en we mogen kiezen gegrilde of gefrituurde kip. We zeggen dat het niet uitmaakt dat ze ons mag verrassen en dan gaat ze aan het werk. We krijgen gefrituurde kip. Maar helaas heeft ze niet begrepen dat we een hele kip besteld hebben. Nog wel wat hongerig kijken wij neer op onze lege borden, kip weg, frietjes op en uitjes salade ook op. Het was wel lekker maar gewoon niet veel. Tijd voor een tweede ronde hebben we echter niet dus we gaan terug naar het hotel om met Sander zijn ouders te skypen. Misschien dat we erna weer teruggaan voor nog een portie?

Na onze tweede skype sessie van de dag hebben we echter geen zin meer om de deur uit te gaan. We computeren nog wat en gaan dan maar slapen.