Het verkeerde dorp...

Van N'Zerekore, Guinee naar Gbakore, Guinee
We vluchten weg voor de regen. Vandaag regent het niet maar bij de grens van de Ivoorkust moeten we over een stuk weg die tijdens de regen periode niet te passeren is (volgens de Michelin kaart dan) dus het is tijd om verder te gaan.

We rijden eerst naar Lola om vervolgens daar af te slaan naar Bossou.

Daar willen we chimpansees kijken. Volgens een man die we in N'Zerekore spraken moeten we goed onderhandelen en zou het dan voor 200.000 franc per persoon moeten kunnen. Eerst maar eens het instituut vinden. We rijden over een geitenpad wat langzaam aan slechter wordt. We volgen de borden Liberia en komen zelfs bij een soort grens. Als we zeggen dat we aapjes willen kijken mogen we door.

We vinden het instituut maar niemand is thuis, wel een heleboel kinderen en die blijven dus ook meteen bij ons rondhangen. Dan maar even een spelletje doen en lunchen. Tijdens onze lunch komt er iemand aanlopen. Van onderhandelen is echter geen sprake. 500.000 per persoon of anders niet. Nou ja zoveel geld hebben we niet eens en bovendien is dat wel erg veel dus dan maar niet. Na de lunch pakken we dus weer in en vertrekken we maar weer.

We rijden terug over hetzelfde geitenpad en slaan dan af bij het bord Liberia rechts, Ivoorkust links, deze keer links af dus. De weg wordt er niet veel beter op, je zou toch zeggen dat een grensweg vaker bereden wordt maar dat lijkt ons hier sterk. Na een aantal dorpen denken we dat we in N'Zoo zijn. We stoppen en vragen en krijgen een ja terug. Kunnen we hier slapen dan? Ze halen de vervangende dorpschef erbij. Slapen kan wij moeten volgen. Een nog beroerder pad leidt het dorp in. We stoppen bij een aantal huisjes en mogen daar parkeren.

Midden tussen de huisjes mogen we vanavond onze tent neerzetten. Ja dat hadden we niet helemaal in gedachte. Eerst maar eens omkleden en dan zelf door het dorp lopen op zoek naar een betere plek. Terwijl we rondlopen komen we erachter dat het helemaal N'Zoo niet is maar Gbakore, we zijn nog helemaal niet bij de grens! Weer aankleden hebben we echter geen zin in en een betere slaapplek vinden we wel, bij de kerk, daarna zien we een complex met douches en wc's achter een hek. Eens vragen wat dit is. Het blijkt een wooncomplex voor mijnarbeiders (en hun gezin) te zijn. Eens vragen of we er mogen slapen. Het wordt gevraagd aan de chef maar helaas mag het niet. Dan terug naar de dorpsbaas en vragen of we bij de kerk mogen staan. De man snapt maar niet dat wij liever een beetje buiten het dorp staan in plaats van midden tussen de huizen maar hij overlegt met de man van de kerk en het mag wel. Prima opstappen en naar de kerk rijden. Daar kunnen we in betrekkelijke rust onze tent opzetten. Alleen de overbuurjongen komt eerst zelf een handje geven, daarna komt hij met zijn broertje op sleeptouw en even later nog eens met zijn zusje op sleeptouw. We geven ze allemaal een handje en gaan daarna het dorp nog eens rond op zoek naar eten.

Eten vinden blijkt lastig, maar als we het vragen vinden we een oprit met straatvoedsel. Rijst met saus, we werken een bord weg en hebben dan weer eens voor 30 cent gedineerd. We kopen nog wat banaantjes (4 voor 5 cent) en dat is ons toetje. Vervolgens doen we nog een zoektocht naar bier maar die mislukt. Overal is het bier op. Dan gaan we maar slapen.

Terug bij de tent blijkt dat op het terrein van de kerk ook de dorpsgenerator staat. Al zoemend worden we in slaap gewiegt tot de generator uit gaat. Daarna neemt het dorpsfeest het ritme over. Tot in de kleine uurtjes horen we de muziek, of ze feesten dat de blanken zijn gearriveerd??? Een klein meisje op straat zal niet gefeest hebben, ze was blij aan het sleeen op een jerrican, zag ons, en barste in huilen uit. Weer een kind met een nachtmerrie....