Van het ene strand naar het andere strand

Van Akwidaa, Ghana naar Cape Coast, Ghana
Het is tijd om verder te gaan. We lopen eerst naar het dorpje om nog een brood te halen. Daarna is het ontbijten, inpakken, afrekenen en wegwezen. Afrekenen gaat niet zo soepel. Ze schreven alles wat je bestelde op losse briefjes en dan kun je op je vingers natellen dat het mis gaat. Wij voorzagen dit al en hebben ook zelf bijgehouden wat we besteld hadden. Op magische wijze zijn er 2 extra bier, 2 water en een sap op onze rekening erbij gekomen. Daarnaast is volgens hun 46 + 46 + 38 = 140 (om je het narekenen te besparen dat is samen 130) en dachten ze dat de tent waarin wij sliepen van hun was (en slapen in een tent van hun is duurder dan met je eigen tent). Nadat ik ze op alle fouten heb gewezen komen ze op hetzelfde bedrag uit als dat wij al berekend hadden.

Nu kunnen we dus vertrekken, vannacht heeft het weer geregend en dat is aan het eind van de oprit al te zien, de plas is weer gegroeid. Ook onderweg zitten er paar grote plassen in de weg, sommige ter breedte van de weg dus is er maar 1 oplossing, door de plas heen! Onderweg moet Sander toch weer even helpen. De gevreesde berg, die zie ik niet zitten dus Sander rijdt mijn motor omlaag terwijl ik ga lopen. Vlak voor het dorp is een afslag, ik dacht daar bij aankomst een taxi uit te hebben zien komen dus we besluiten de afslag te nemen om zo de vreselijke weg naar het dorp te kunnen omzeilen. Dat blijkt echter geen goed idee, de weg die best aardig begint wordt al snel een geitenpad. Ook Sander zit dit niet zitten dus dat wordt keren. Ook keren is lastig want de weg is in totaal iets van 3 meter breed maar in het midden een diepe geul. We duwen en trekken om de motoren gekeerd te krijgen maar uiteindelijk lukt het wel. Dan toch maar het verschrikkelijke pad naar het dorp. Bij het dorp kun je nog 1 keer kiezen, wij kwamen van rechts maar je kan ook links en daar heeft ooit asfalt gelegen (ligt nu meer gat dan asfalt). Wij kiezen links en dat gaat goed, tot je de hoofdweg ziet. Die ligt 20 meter lager en allemaal keien leiden erheen. Sander tettert de berg omlaag en mag weer naar boven lopen om mijne ook omlaag te stuiteren. Ik loop maar weer.

In het dorp zegt Garmin rechts af, wij volgen Garmin maar niet lang. De gatenkaas wordt weer dramatisch en gaat een stijle heuvel op. Boven op de heuvel, daar staat een school. Einde weg. Weer keren dus (en ook dit doe ik niet op een helling met een hellingshoek van veel te veel) en terug de gatenkaas omlaag. Uiteindelijk vinden we de juiste weg naar Cape Coast en kunnen we wat vaart maken.

In Cape Coast aangekomen willen we naar Oasis Beach resort. Het moet aan het strand liggen dus moeilijk kan het toch niet te vinden zijn? Het moet ook voor het kasteel liggen. We komen aan bij het kasteel en oasis is niet gevonden. Terug dan maar. Tot we weer Cape Coast uitrijden en weer niet gevonden. Wat blijkt? We zijn er al 2 keer voorbij gereden. De derde keer zien we het uithangbord en draaien we de juiste oprit in. Bij Oasis aangekomen zetten we weer ons tentje op, motoren kunnen ook het terrein.

Als alles weer staat doen we een klein rondje dorp, we lopen naar het kasteel en bestellen alvast bij het restaurant ons avondeten.

Daarna halen we nog een stuk watermeloen en dan vinden we het genoeg. We willen nog even de zee in, Sander gaat er ook in maar de zee is hier zo ruw dat ik niet verder dan mijn enkels kom, en dan nog komen er soms golven dat ik soms opeens tot aan mijn middel sta en me goed schrap moet zetten.