Lonely planet lees dag

Nog een dagje Labe, Guinee
Gisteravond besloten dat we nog maar een dagje hier blijven. We hebben beide namelijk het gevoel vooral door landen heen te reizen maar er niet genoeg van te zien. Taak van de dag wordt dus de lonely planet eens lezen van Guinee om aan de hand daarvan de route eventueel bij te stellen. Eigenlijk moet je een beetje vooruit werken dus we willen ook Ivoorkust alvast lezen.

Eerst maar ontbijten, de hond komt ons weer lekker gezelschap houden en kan maar niet genoeg krijgen van aaien. Als je even stopt dan komt meteen de snuit omhoog en duwt ze tegen je hand van kom op, aaien. Soms krijg je een lik of een poot, ze probeert alles als er maar geaaid wordt.

Na het ontbijt lopen we eerst naar het centrum. We moeten nog wat water hebben en we willen Sander zijn schoenen laten vermaken (de bandjes achter zijn te lang dus die moeten even iets ingenomen worden). We vinden een boutigue met 5 liter water en sardientjes. Beide kopen we maar helaas vertrekken we alleen met water (vergeten de sardientjes mee te nemen waar we wel voor betaald hebben). We lopen verder en vinden nog een schoenenwinkeltje met leren slippers, die hebben we gisteren niet gezien dus nog maar even daar kijken. Als we verder lopen bedenk ik me dat we de sardientjes vergeten zijn dus terug naar de boutique. De man verontschuldigd zich vele malen dat hij er ook niet aan gedacht had en had ook al iemand gestuurd om ons te zoeken. Geen probleem onze eigen schuld. Deze keer verlaten we de boutique met de sardientjes en het water.

Bij een naaiatelier laten we de schoenbandjes korter maken en dan kunnen we terug naar het hotel. Als we er bijna zijn struikel ik over een steen (kunnen ze hier de grond echt nergens vlak maken??) en nu is mijn slipper ook stuk. Kunnen we lekker later vandaag weer terug naar het centrum om slippers voor mij te zoeken.

We lezen de lonely planet en komen tot de ontdekking dat bijna alles wat we wel willen zien ongeveer op onze route ligt. We willen graag een van de laatste droge tropische wouden gaan bezoeken, je kunt olifanten kijken in bergen en op een andere plek chimpansees met garantie om ze te zien want ze worden al jaren gevolgd door een japans onderzoekscentrum. Ook willen we nog een van de vele watervallen bezoeken en dat valt mooi te combineren met een bezoek aan Douki. Daar roemt de lonely planet over en ook de jongens van het peace corps hadden het hier gisteren over.

Daarna Ivoorkust. Daar willen we eigenlijk niet veel zien. We komen daar in regentijd aan, de lonely planet heeft niet veel informatie want toen ze het boek schreven was het er zo onrustig dat ze er niet echt naar toe konden voor up-to-date informatie en ook het ministerie van buitenlandse zaken is niet bijster positief over de ivoorkust. Het wordt dus waarschijnlijk een gevalletje van de kortste / snelste weg naar Abidjan rijden. Daar willen we ook de Ghanese ambassade bezoeken om behalve een visum hopelijk ook wat informatie te krijgen of we uberhaupt via de kust veilig van Abidjan naar Accra kunnen reizen. De Nederlandse ambassade zegt gewoon dat we zelf moeten kijken hoe we er komen zij adviseren niet naar Ivoorkust te gaan (en niet naar Mali en niet naar het zuiden van Guinee en niet naar Mauritanie de lijst is eindeloos).

Nu we ons huiswerk gedaan hebben en we ons wat beter voorbereid hebben kunnen we weer de stad in. Slippers voor mij vinden blijkt echter onmogelijk. Maten zijn hier hopeloos. Opeens is 38 mij te klein en de volgende maat is 41 en dat is me dus weer te groot. Verder hebben ze een heel asortiment plastic slippers die allemaal waardeloos zitten. Ik loop dus nog even verder op mijn stukke slippers. Sander heeft die weer een beetje in elkaar gezet en zolang dat werkt loop ik door. En ernaast natuurlijk overal zoeken naar nieuwe slippers. We komen in het centrum nog een van de peace corps jongens tegen en vragen hem nog naar het zuiden van Guinee. Zover hij weet is daar niets aan de hand en kunnen we er veilig naar toe. Hij geeft wel aan dat naar mate de verkiezingen dichterbij komen (gepland voor half juni) het land wel wat onrustiger kan worden en dat we dus vooral demonstraties e.d. moeten vermijden. Nou dat waren wij ook al zeker van plan en we verwachten ook half mei Guinee weer te gaan verlaten dus dat moet goed komen.

We doen bij het hotel nog even een spelletje en dan is het tijd voor het diner. We gaan nu naar het restaurant wat de hotel eigenaresse de eerste dag noemde als een goedkopere plek om te eten. Echt goedkoop is het niet, met bijna 4 euro per bord is het voor onze begrippen al bijna een dure plek! We bestellen een kip en een steak, helaas moeten we concluderen dat het gisteren toch eigenlijk wel lekkerder was. Maar ook deze schotel is goed weg te krijgen en de sla is voor de afwisseling erg lekker en de portie is deze keer groot genoeg. Daarna drinken we nog een biertje en dan is het tijd voor de terugweg. Die valt nog niet mee want we zijn ons lampje vergeten. Er is hier wel straatverlichting, enkel staat die uit dus je hebt er niets aan. Met behulp van ons mobieltje kunnen we nog een beetje licht maken en vinden we de weg terug naar het hotel.