CAPITALS!!!!

Dag 7 in Abidjan, Ivoorkust
Na een douche waarbij ik weer druppels moet vangen maar Sander wederom geen water heeft ga ik eerst maar weer brood halen. Wederom een mooi staaltje op je beurt wachten. Ik kom bij de bakker aangelopen maar er is niemand van de bediening, komt er nog een vrouwelijke klant aanlopen en meteen erna de bakker. Wil de vrouw als eerste bestellen, nou dat dacht ik toch niet ik was hier eerst dus ik roep gewoon mijn bestelling erdoorheen. Uiteraard trek je aan het kortste eind, ik bestel als eerste, betaal als eerste maar ik krijg als laatste mijn wisselgeld terug en de vrouw is allang vertrokken als de bakker eindelijk mijn 6 bollen heeft opgedoken. Het principe wachtrij, die kennen ze hier echt niet. Ik loop weer terug naar het hotel en we kunnen ontbijten.

Na het ontbijt lopen we naar de ambassade van Ghana. Onderweg moeten we nog even wat kopieren. We gaan naar dezelfde tent als waar we al 3 dagen komen, daar waar 1 kopie 15 franc is. Ik maak 8 kopieen en wat denk je dat ik moet betalen? In iedergeval niet 120 franc. Het is 160 want een identiteitsbewijs kopieren kost 25 franc en ik heb 2 kopietjes van 1 paspoort laten maken, nu klopt de som dan nog niet en gisteren was het uitprinten vanaf file van een paspoort wel gewoon 15 franc maar goed ook dit zal aan ons liggen. Ik betaal 175 franc, wisselgeld is er uiteraard niet en we vertrekken.

We komen net voor openingstijd bij de ambassade aan maar er staan al veel mensen. Als de deur open gaat wachten wij netjes tot iedereen naar binnen is gegaan, tenslotte zijn wij ook als laatste aangekomen. Gelukkig is er maar 1 iemand die voor ons in de rij bij de receptie gaat staan, de andere slaan allemaal af een andere kant op het gebouw in. We geven onze 4 voudig met de pen ingevulde aanvraagformulieren af (heb ik gisteren heel hard mijn best op zitten doen om netjes te schrijven), de vrouw vist er eerst het kopie van ons paspoort uit en de kopie van onze visum voor ivoorkust en die krijgen we terug. Met geen woord er verder bij van die hoef ik niet of iets. Daarna leest ze zorgvuldig Olof zijn uitnodigingsbrief en daarna bestudeerd ze het kopie van zijn zweedse paspoort. Nog altijd geen woord. Dan krijg ik de 4 aanvraagformulieren teruggeworpen + 4 nieuwe. Daarna bekijkt ze de volgende stapel en wederom krijg ik de 4 aanvraagformulieren terug met 4 nieuwe. Nog altijd heeft ze geen woord gezegd. Ik vraag dus nu maar eens waarom ik ze terug krijg. Nou ze zijn niet in hoofdletters ingevuld. Maar mevrouw overal waar hoofdletters staat eisen ze eigenlijk leesbaar handschrift geloof me in hoofdletters kan ik echt niet leesbaarder schrijven en mijn handschrit is best netjes zo. Maakt allemaal niet uit het moet opnieuw. We krijgen nog een tweede pen mee en worden verwezen naar een ruimte waar we kunnen gaan zitten pennen.

Sander een stapel, ik een stapel en we gaan overschrijven. Leesbaar dat boeit ons niet, zo snel mogelijk overpennen die handel in hoofdletters (best lastig). Er komt nog iemand bij die zich ook zit te verbazen over het feit dat hij alles in viervoud moet invullen. Als we klaar zijn gaan we terug in de rij staan. Ze neemt wederom de aanvraagformulieren aan, ik heb weer achteraan de kopieen van het paspoort en het visum gestopt en als ik dat zeg krijg ik ze weer terug. Die hebben we niet nodig. Fijn waarom staat dan op het raam geplakt dat je een kopie van je verblijfsvergunning moet meenemen? Ze begint de aanvraagformulieren te bestuderen, ik moet me verbijten om niets te zeggen. Als er iets niet klopt had ze dat toch ook kunnen zeggen voor we alles moesten overschrijven, het is niet dat ze toen het niet kon lezen. Gelukkig vind ze geen fouten (ze controleerd zelfs of er hetzelfde staat als op het paspoort), enkel de ingangsdatum wil ze weten. Daar hebben we ASAP ingevuld maar dat is niet goed. Ze maakt er 25 mei van. Daarna moet ze nog eens goed kijken van de pasfoto naar ons. Lijken we echt wel op de pasfoto's? Gelukkig is Sander niet naar de kapper geweest voor we de pasfoto's lieten maken en heeft hij dat nu ook niet gedaan, geen idee of anders zijn foto's goedgekeurd zouden zijn. Maar nu mogen we 60.000 CFA betalen en we krijgen een briefje mee. Morgen mogen we ons paspoort weer op komen halen.

Juichend staan we buiten, ze hebben de aanvraag aangenomen! We beginnen opgelucht aan de terugweg naar het hotel. Eerst nog even langs de pinautomaat, want na 2 visa aanvragen is je geld voorraad aardig geslonken. Terug bij het hotel duiken we het zwembad in. We komen er alleen uit om te gaan lunchen.

We lunchen weer bij de rij met eettentjes. Wederom is enkel mevrouw 2 aanwezig. We bestellen kedjenou van een hele kip met attieke. Ze verontschuldigd zich dat het wel een kwartier gaat duren. Geen probleem we zijn wel wat gewend ondertussen en 15 minuten is niets. We bestellen in de tussentijd een litertje bier en gaan wat spelletjes spelen op de telefoon. Voor ons gevoel na niet heel lang wachten komt er een schaal onze kant op met hierin een hele kip in stukken (redelijk wonderbaarlijk want meestal als wij een hele kip bestellen krijgen we slechts een halve), de kip drijft in de kedjenou saus en daarbij een bord attieke. Het bord attieke vinden we wat aan de weinige kant dus we bestellen meteen een tweede bord. De kedjenou smaakt heerlijk, de attieke ook prima (kun je ook weinig aan verprutsen denk ik) en de kip, dat was een mooie grote maat kip. We hebben gewoon weer het gevoel ruim genoeg gegeten te hebben (dankzij het tweede bord attieke). Uiteindelijke kosten zijn eigenlijk weinig voor wat je ervoor krijgt. We hebben spijt dat we dit nu pas ontdekken, hadden we dit eerder geweten dan hadden we deze week vaak kip kedjenou bij mevrouw 2 besteld.

Na onze, voor ons ondertussen riante, lunch duiken we weer het zwembad in. Gelukkig is het zwembad zeer ondiep want Sander zinkt zelfs vanwege de kedjenou. We wisselen in het water liggen af met in de zon liggen. Helaas doen we dat iets te lang want Sander heeft nu een rode gloed en ik ben zelfs nog iets roder. Gelukkig zijn we niet heel erg verbrand maar we hebben duidelijk iets te lang in de zon gelegen. We vluchten dan ook maar naar binnen om nog wat te computeren en wat af te koelen. Vanavond maar weer een brood maaltijd weg werken en dan terug naar de rij met eettentjes voor nog een litertje bier?