Water, water en nog meer water

Van Korana, Kroatie naar Tribanj, Kroatie

Het heeft vanacht geregend en daardoor hebben we niet heel super geslapen. Als de wekker gaat hebben we dan ook niet heel veel zin in opstaan. Toch maar het bedje uit, de meren wachten op ons. Het weer is bewolkt en bij de receptie zeggen ze dat het de hele dag zo blijft met kans op buien. Niet de beste dag dus qua weer.

Nog voor we bij de ingang van de meren komen kunnen we ze al zien liggen. Eerst dan maar een fototje vanaf de weg. Daarna rijden we het parkeer terrein op. Heel netjes, op de automaat waar je een kaartje moet halen staat: “Motorrijders moeten langs de slagboom rijden en betalen niets”. Prima daar houden we van. We rijden dus netjes langs de slagboom af en parkeren de motoren. Onze helmen en protectievesten laten we achter op de motor, daarna begint de wandeling.

Het kaartje kopen gaat al soepel. Eerst koop je een kaartje en dan zegt de verkoopster super sjaggie, oh ja het treintje van station 2 naar 3, die rijdt niet. Mevrouw vraag ik, waarom zegt u dat niet voor we een kaartje gekocht hebben? Dat was blijkbaar niet de juiste vraag.....

Ons plan is route C te lopen, een pad van 4 tot 6 uur. Geen idee waar dat op gebasseerd is maar we hebben onze camera's en lunch bij ons dus vol goede moed gaan we op pad.

We lopen eerst een rondje langs de lower lakes. We zien watervallen, meertjes en een buslading japanners. Na het rondje pakken we een bootje. Terwijl we in het bootje zitten begint het te regenen. Gelukkig is het bootje overdekt, en we hebben trouwens ook een super timing. Als het bootje aanmeert aan de andere kant is de bui voorbij!

We gaan verder, nu de upper lakes. Nog meer watervallen, nog meer meertjes.

Op een geven moment begint het wel een beetje teveel van hetzelfde te worden. Onze voeten gaan zeer doen. Het begint vaker te miezeren en de WC's zijn gesloten (en dat terwijl je iedere 10 meter langs een waterval komt!!!).

We lunchen op een bankje. Op internet stond dat je beter je lunch kon meenemen gezien de drukte. In het hoofdseizoen misschien maar nu is het onwijs rustig. Het druilerige weer zal ook wel helpen want druk is het hier allerminst. Het is zo rustig dat het restaurant ook gewoon gesloten is dus eten kun je niet kopen.

Na de lunch lopen we verder tot we bij een treintje komen, het treintje van station 2 naar 1 rijd wel. We stappen in en rijden terug, nu is het nog maar een klein stukje terug naar de motoren. Het is ondertussen 14 uur geweest, ruim 4 uur hebben we gelopen maar we hebben wel meer gelopen dan route C in hield.

Ondertussen miezert het non stop. We zijn een beetje in dubio, regenkleding aan of toch niet? We besluiten ze uit te laten en te hopen dat de miezer snel stopt. We hebben mazzel want dit gebeurd. Zodra we de berg over zijn wordt het droog. Het blijft wel nog altijd erg fris.

We rijden richting de kust, de lucht wordt blauw en het zonnetje begint te schijnen. De eerste glimps van de kust lijn is prachtig. Net in zee liggen namelijk talloze eilandjes. Een erg mooi gezicht als je zelf boven aan de berg rijd. We slingeren ons een weg omlaag, ondertussen genietend van het prachtige uitzicht. Ook de kustweg slingert er lustig op los. Soms zien we in een baai een paar huizen, soms liggen er wat bootjes. Er is in ieder geval genoeg te zien.

Aangekomen op de camping (aan zee) komen we weer dezelfde mensen tegen als in Ljubljana. Wat een toeval! We maken een praatje en gaan dan snel onze tent opzetten. Helaas niet snel genoeg want het begint weer te regenen. Snel maken we onze bedjes op en dan lopen we het dorp in. Koken in dit wisselvallige weer zien we niet zitten. In het dorpje is echter veel gesloten. We vinden 2 restaurants die open zijn. Uiteindelijk keus genoeg dus. We kiezen voor een tentje waar locals zitten. Die krijgen terwijl wij er zitten een reusachtige pizza opgediend. Onze keus is gemaakt, pizza!

Na de pizza lopen we terug naar de camping, deze keer langs de kust, daar dobberen wat bootjes. Daar blijven we even rustig naar kijken, ondertussen schuilend voor de zoveelste regenbui.