Feest van herkenning

Van Munchen, Duitsland naar Ossiach, Oostenrijk

We gaan weer verder! Ik kan niet wachten en werk Sander zijn bed uit. De lucht is grijs maar het is droog. We ruimen de tent op, en bevestigen mijn nieuwe tassen met de rockstraps aan het kofferrek. Na het ontbijt kunnen we vertrekken. Ik heb behalve de nieuwe tas boven op ook de tent. Sander heeft nu even de enige koffer die nog heel is. Zo rijden we naar Lauche en Maas. Daar hebben ze een doos voor ons. Zeiden ze, nu wij er met de koffer staan wordt het toch nog een hele zoektocht om een doos te vinden die groot zat is. We doen het uiteindelijk maar met een doos waar de koffer net aan in past. Gewoon even goed duwen en flink dicht tapen.

We kopen ook meteen de nieuwe kabelsloten om de bagage vast te zetten en een goedje waarmee we onze tent kunnen bewerken. Want onze nieuwe Vaude tent lekt! We binden de doos op de motor en gaan door naar het dichtstbijzijnde postkantoor. Daar staat ons een verrassing te wachten, het pakket weegt 12 kg! Veel keus hebben we niet, het pakket gaat op de post en dan kan Sander weer de tent krijgen op zijn motor.

We rijden ook nog even langs Louis om klemmen te kopen zodat we de laptop in de deksel kunnen vastmaken. Nu Sander geen kleren meer in zijn koffers heeft is dat een betere plek dan zo los tussen de potten en pannen.

Al met al is het alweer bijna 12 uur als we eindelijk Munchen verlaten. We duiken de snelweg op en zetten koers richting Oostenrijk. Om 12:30 beginnen onze magen toch te protesteren. We stoppen bij een Gasthof om ons verblijf in Duitsland in stijl af te sluiten met een schnitzel. Onze weglegging is zeer toegenomen na de lunch. Voorlopig kunnen we verder. Net voor de Oostenrijkse grens gaan we van de snelweg af en gaan we binnendoor verder. We rijden grofweg dezelfde route als de eerste keer dat we door Oostenrijk kwamen. We herkennen foto plekjes van de vorige keer. Alleen is de lucht nu veel minder blauw.

Ongeveer 50 km voor Ossiach begint het te regenen, we gaan dus langzamer rijden om geen schuivers te maken en kijken vol spanning uit naar blauwe lucht. We gaan toch niet in de regen kamperen? We hebben mazzel want net voor Ossiach wordt de lucht blauw en kunnen we nog net onze regenpakken droogrijden. Deze keer gaan we naar camping Berghof, daar is Sander als kind ook geweest. We zetten de tent op en richten hem in. Als we zitten te eten begint het te regenen dus onze timing was best goed!