Rondje Munchen

Munich, Duitsland, dag 1

Zoef zoef doet het verkeer op de snelweg waar we naast staan. Het is tijd om op te staan. Hoewel, het lijkt koud te zijn buiten. Ik kruip de tent uit en moet constateren dat het niet alleen koud lijkt, het is koud! We nemen eerst een warme douche en gaan daarna ontbijten. De nutella is weer eens niet te smeren en moet uit de pot gebikt worden.

Als het ontbijt op is is het alweer 9 uur, wat gaat de tijd snel! Snel stappen we op de motor en rijden naar de ambassade van Kazachstan. Na even te wachten daar raken we in gesprek met een familie die staat te wachten. De man vertelt dat hij een afspraak heeft gemaakt, maar hij vraagt wel even in het russisch aan de mensen van de ambassade of we zonder afspraak terecht kunnen. Nee zegt de man van de ambassade en de deur gaat weer dicht. Tja helaas, wij vertrekken maar en gaan naar de ambassade van Mongolie. Dat blijkt een honorair consulaat te zijn, de man komt als wij willen weggaan net aanrijden. Een super aardige meneer, spreekt Duits (en later Engels als we er in het Duits niet uitkomen) hij vraagt zich af of we wel een visum nodig hebben, Duitsers hebben dat niet. Hij zoekt het op en komt terug, helaas Nederlanders hebben een visum nodig en dat wordt enkel afgegeven in Berlijn in Duitsland. Ik vraag of het in Turkije kan en de man zegt ja hoor in Ankara, we krijgen zijn kaartje mee waarom hij schrijft, please be helpfull to my friends.

We besluiten terug te gaan naar de ambassade van Kazakhstan, wie weet kunnen we een afspraak krijgen voor later vandaag. Ik laat Sander op straat achter en loop naar boven. Deze keer zit er niemand te wachten! Ik loop naar de deur en bel aan. Ik leg uit waarom we hier zijn en of ik een afspraak kan maken. Ach zegt de man laat je paspoort eens zien. Ik ren naar buiten en haal de paspoorten, ik zeg tegen Sander dat hij ook maar even mee moet komen. De man bekijkt onze paspoorten en zegt dat we even moeten wachten. Later komt hij terug met 2 aanvraag formulieren en een briefje waarop de bankrekening staat. Als het voor 12 uur lukt mogen we ons visum vandaag nog aanvragen. Ik begin ijverig de formulieren in te vullen terwijl Sander naar de bank gaat om het geld te storen. Om 11:30 leveren we de papieren in, de mensen van het consulaat zijn erg behulpzaam en er wordt geen woord gerept over hotel reservering of een brief gericht aan de ambassadeur (dat is normaal gesproken een vereiste voor een Kazakhstan visum). Zal het zo makkelijk gaan? We moeten donderdag tussen 9 en 11 terugkomen.

Vol goede moed gaan we naar de BMW. Die rijden de motor de werkplaats in en halen hem uit elkaar. Ze kijken, voelen, meten en kijken en concluderen dan, bij de kuip is het een en ander verbogen, de voorvorken en wiel zijn in orde, de ophanging van de middenbok is wat verbogen, kofferrek is scheef, achterste subframe is scheef, valbeugels zijn krom. Maar zeggen ze, hij rijdt en het kan niet echt kwaad (het achterste subframe staat als je achter de motor staat een beetje naar rechts omlaag hellend, het subframe zit wel nog recht achter het hoofdframe). Ze zeggen dat we alles kunnen vervangen of gewoon doorrijden. Ze weten wel nog iemand gespecialiseerd in tweekleppers, die kan ook het een en ander terug timmeren. We bedanken de mannen van BMW en rijden naar de twee klepper specialist. Ondertussen zien we scheel van de honger. Bij de specialist aangekomen blijkt die mittagsruhe te hebben. Nou dan gaan we ook ff lunchen. We gaan naar de backerei en bestellen een broodje salami en broodje kaas. Het broodje kost 55 cent en belegd kost het 2,75! Lichtelijk overdreven vinden we voor zo een klein kaiser broodje maar goed, het stilt wel de honger. Terug bij de specialist krijgen we niet echt een warm gevoel. Terugbuigen wil de man niet, hij zegt door al het buigen maak je het zwakker. Iets wat we weten maar als je het verwarmt, dan buigt en dan afkoelt is dat minder het geval maar dat is dus blijkbaar iets wat hij niet doet. De man zegt dat hij alles zo zou laten als het is. Daarna wijzen we hem op mijn zwarte versnellingsbak olie. Ook dat is geen probleem zegt hij maar als we willen kan hij dat verversen. Dat willen we wel. We krijgen een formulier, die kunnen we invullen, dan moet de motor achterblijven en belt hij als het klaar is. Voor olie wisselen? Weet je wat meneer, geef ons een liter olie, wij verversen het wel. Omdat het begint te regenen en de man geen nieuwe O-ringen heeft nemen we de olie mee en gaan weg. Specialist? Deze fietsenmaker? (Hij heeft vooral een werkplaats in fietsen en doet ernaast wat motoren). Misschien weet hij er veel van maar wij zitten niet echt op 1 golflengte.

We rijden terug naar de camping om eerst maar de nieuwe softluggage te bestellen. Daarvoor moeten we wel eerst vragen aan de camping eigenaar of het hier bezorgt mag worden. Helaas is hij dicht tot 15 uur. Dan maar eerst naar Hein Gericke en Louis. Als we die zaken hebben bekeken weer even terug naar de camping. We bestellen de soft luggage en gaan weer op stap. Deze keer naar Touratech, Polo, nog een Hein en de Globetrotter. Dan is het alweer 19 uur en zoeken we hongerig naar eten. Ik heb onwijze trek in een halve haan. Sander wil een schnitzel. Als we de Wienerwald zien stoppen we dan ook meteen. We gaan naar binnen en daar blijkt er enkel kip op het menu te staan. Dan maar 2 halve hanen. We bestellen, en wachten. De man dient een halve haan op en een kip in 4 stukken. Dat heb ik niet besteld! Hij verontschuldigt zich en neemt het bord mee. Even later komt hij terug met een schnitzel. Ja meneer dat had ik ook niet besteld. Ik lees het hele ding voor wat ik besteld had en dan snapt hij het. Nog even wachten en dan zitten we beide aan een halve haan die uitstekend smaakt!

Na het eten willen we nog even boodschappen doen, behalve niet uit de pot te bikken nutella is misschien wat vlees ook wel lekker. We rijden naar de Real. Heerlijk rustig die parkeerplek. Jaja dat had een hint moeten zijn. We ruimen rustig alles op, lopen naar de deur, om 20 uur gesloten, het is 20:14. Jammer jongens, deze keer geen brood, geen beleg en geen bier. Maar we zijn in Duitsland, even naar de tankstelle en het bier dat is nog goed gekomen!