Een vroeg dagje?! Echt niet!

Van Hofheim, Duitsland naar Ossiach, Oostenrijk

We worden gewekt door het stralende zonnetje. Als we ons tentje uitkomen maken we dan ook eerst een rondje camping. Even genieten van de prachtige uitzichten op het meertje en de besneeuwde berghellingen.

Tijdens het ontbijt maken we de route van de dag. Omdat Garmin weer weigert mee te werken duurt dat helaas langer dan gehoopt en dus is het alweer bijna 11 uur als we de camping eindelijk verlaten.

We rijden binnendoor de grens met Oostenrijk over. We zien de eerste sneeuw langs de kant van de weg liggen maar gelukkig is het allerminst koud. Rond lunchtijd stoppen we in een dorpje om naar de supermarkt te gaan. De supermarkt heeft voor de deur een bankje staan dus waarom verder zoeken naar een lunchplek? Als ik dan ook nog een openbare toilet tegenover de supermarkt zie die super netjes blijkt te zijn zijn we helemaal happy met onze lunchstek.

We rijden verder door Oostenrijk. In dit land mogen we de snelwegen niet op omdat we geen vignet hebben. Dat vinden we niet erg, het is een bewuste keuze het vignet niet te kopen, nu rijden we lekker binnendoor, bocht na bocht na bocht. We rijden door de bergen heen en soms wordt het wat fris. De hoeveelheden sneeuw om ons heen nemen dan ook aardig toe.

We rijden door dorpjes waar de skiliften nog werken, en dan zien we ze ook opeens nog skieen! We klimmen verder en komen door meerdere skidorpjes. Hallo meneer met uw skis op de schouder bij de bushalte, hier zijn wij op de motor. Zullen we even stoppen om ook een snowboard te huren en even een afdaling te doen? Toch maar niet want de temperatuur is hier begrijpelijkerwijs niet erg hoog en onze Gerbing jassen zitten mooi ingepakt in de compressiezak in de koffer. Tanden op elkaar en verder gaan. Heel erg vinden we het niet want het uitzicht is prachtig!

Sander heeft een beetje de balen van het iedere dag pas tegen 19 uur aankomen. We stoppen dan ook om 15 uur om de campinggids erbij te pakken en een camping uit te zoeken. Niet al te ver van de plek waar we zijn is een camping met allemaal dieren. Dat vind ik wel leuk. We stellen de navigatie in en gaan erheen. Helaas blijkt 16 km voor bestemming onze weg dicht te zijn. Er is geen andere weg dan terug en dan de snelweg op. Dat mogen we dus eigenlijk niet zonder vignet. We besluiten het erop te wagen en rijden terug. Op de snelweg worden we al redelijk snel ingehaald door de eerste auto. We kijken opzij.... Austria traffic control. Nee he?! De mannen kijken terug naar ons en rijden ons voorbij. Hopelijk niet om een stop teken te geven. Gelukkig verdwijnen ze al snel uit het zicht. Wij nemen de eerste de beste afrit (die is voorbij de gesloten weg) en rijden naar de camping. Daar aangekomen staat op de deur van de receptie: 'Sinds oktober 2013 gesloten, voor vragen kunt u terecht bij de buren.'. Tja dit wordt hem niet. Dan toch maar naar de camping die Sander al kent uit zijn jeugd. Zeg maar dag tegen het vroegen aankomen. We stellen de Garmin in, aankomst 18:30 weer een latertje dus.

We rijden verder, nog een umleitung over een smalle bergpas. Het wordt er niet warmer op hier. Om 18:40 komen we aan bij Berghof, helaas ook deze gesloten.

Nu zitten we wel in een gebied met veel campings. Een paar buren verder vinden we een camping die open is. We zetten ons tentje op en ontdekken dat er een keuken is. Het plan is snel gemaakt, douche spullen, computer en eten gaan mee de keuken in. Wij zitten vanavond lekker de hele avond in de keuken, we zijn tenslotte toch de enige op de camping.