Monday, July 22, 2013

Overstroming

Van Tchibanga, Gabon naar Ndende, Gabon
Ik ben ziek, koorts en snot verkouden. Gelukkig voel ik me niet echt heel slecht maar het is wel een beetje irritant. We halen brood en ontbijten. Daarna beginnen we rustig aan met inpakken, nog een beetje computeren, nog wat boodschappen doen maar daarna zijn we er toch echt klaar voor. We vertrekken naar Ndende.

We hebben ons ingesteld deze keer op de beroerde weg. We hobbelen rustig richting Ndende. De weg valt ons deze keer eigenlijk wel mee. Toch halen we het niet de 93 km voor de lunch af te leggen dus stoppen we maar onderweg. Als ik mijn topkoffer open maak vinden we daar een niet al te fijne verrassing. De dop van de 5 liter water fles, die we vanochtend gevuld hebben, is eraf getrild. Vier van de vijf liter water zwemt in mijn topkoffer. In de topkoffer ligt mijn motorjas, een paar handschoenen, mijn reeds verzopen Garmin, de GoPro (gelukkig in waterdichte behuizing) maar ook alle papieren. De papieren zitten wel in een waterdichte hoes maar daar is ondertussen ook een gat in ontstaan. Ze zijn dus nat. Dat is heel erg balen, hoe zullen de stempels op de Carnet eruit zien nadat ze met water besproeit zijn? En alle stempels van onze inentingen boekjes? We wringen de kleren uit maar laten de papieren stapel even voor wat het is, zodra we in Ndende zijn moeten we dat voorzichtig uit elkaar pulken.

Na de lunch, met deels soppig brood want ook dat lag in mijn topkoffer rijden we de laatste 40 kilometer. De weg wordt nu steeds hobbeliger. Aangekomen in Ndende zien we 2 hotels, 1 duidelijk gesloten. Dat maakt de keus makkelijk. Na het tanken rijden we naar het naastgelegen motel en nemen een kamer.

Eerst alle papieren maar eens uit elkaar pulken. Van onze 3 inentingen boekjes die we bij ons hebben (mijn stempels staan in 2 boekjes omdat ze vonden dat het ene boekje niet goed was in Nieuwergein maar in Almere hebben ze daar wel ingestempeld) zijn er 2 gewoon droog gebleven. Dat is een mazzeltje want de natte die ziet er ook niet uit. Van de carnets is slechts 1 stempel weggevaagd. De overige papieren zijn minder spannend, kopietjes van paspoorten, rijbewijzen, verzekeringen die kunnen we gewoon opnieuw maken. Onze letter of introduction van de ambassade is helaas wel verzopen. Net als de internationale rijbewijzen, maar dat is misschien wel handig want nu kun je niet meer zien dat die maar een jaar geldig zijn. Ook de landkaarten zijn nat dus die vouwen we voorzichtig uit om te drogen.

Terwijl we bezig zijn met de papieren en met uitpakken komt er een auto aangereden. Het is de meneer van de immigratie. Hij komt ons vertellen dat we morgen bij hem ons moeten laten uitstempelen. Hij legt uit waar hij zit en hij verteld ook dat er geen douane zit maar dat hij ook onze carnet zal stempelen. Dat is toch nog eens een service! Ook erg makkelijk want we zijn het dorp al 2 keer op en neer gereden maar hadden het politiebureau nog niet gevonden.

Als de motoren leeg zijn beginnen we eerst aan wat motoronderhoud. Olie controle, kettingspanning en luchtfilter. Bij mij doen we ook meteen kijken welke zekering stuk is. Er brand een lampje in het zekeringen kastje zagen we gisteren dus dat betekend dat er 1 stuk is. Het blijkt de Garmin te zijn. Die heb ik sinds Kameroen al niet meer gebruikt omdat de Garmin verzopen is in een grote onweer en bliksem regenbui. Betekent dat, dat toen de bliksem in mijn Garmin is ingeslagen?? We vervangen de zekering toch maar ook al doet mijn Garmin het niet meer.

Daarna doen we wat spelletjes rummicub en dan is het eindelijk tijd om het dorp weer in te gaan op zoek naar eten. We zijn uitgehongerd! We lopen het dorp op en neer en komen onderweg in gesprek met een aardige vrouw. Zij kookt voor de blanke man die naast haar woont en ze somt op wat ze allemaal maakt. Nu hebben we nog meer honger! Er blijkt maar 1 restaurant in het dorp te zijn, mevrouw zegt wel dat we ook bij haar mogen eten maar dat aanbod kunnen we toch niet aannemen. Terug naar het restaurant dus maar wat niet al te ver van ons hotel zit. Daar werken we weer eens een bordje kip met spaghetti weg. Daarna schuiven we door naar de naastgeleden bar voor een biertje. Als we ook die op hebben gaan we weer terug naar het hotel voor nog wat spelletjes en dan is het bedtijd.

In het dorp vinden we trouwens weer een nieuw verkeersbord. Hier geven ze de rotonde op de volgende manier aan:

0 reacties:

Post a Comment

 
Design by Wordpress Theme | Bloggerized by Free Blogger Templates | free samples without surveys