Gabon visum aangevraagd, zucht!

Yaounde, Kameroen, dag 5
Vol goede moed lopen we s'-ochtends naar de ambassade van Gabon. Onderweg komen we zoals altijd langs het busstation waar vele Connexion bussen staan. Deze keer hebben we echter een camera bij.

Voor 9 uur komen we aan bij de ambassade, we wachten dus netjes buiten want op het briefje staat dat deze om 9 uur open gaat. Afrikanen kennen het netjes buiten wachten echter niet en er komt een vrouw aan die stevent zo op de deur af en loopt naar binnen. Oh je kan wel naar binnen dus? Wij gaan dus ook maar naar binnen en we worden al snel doorverwezen naar een andere ruimte.

Binnen aangekomen weten we niet zo goed wat we moeten, er zitten al mensen formulieren in te vullen maar waar halen ze dat vandaan? Ik probeer te vragen of ik een aanvraagformulier mag maar ik krijg te horen dat ik moet gaan zitten wachten. Na een tijdje wachten wordt het systeem duidelijk. Eerst moet je wachten tot je aan de beurt bent om je hele aanvraagpakket te laten zien, als dat wordt goedgekeurd dan krijg je een aanvraagformulier mee en mag je die invullen. Daarna moet je weer wachten tot je weer bij aan de beurt bent en wordt je formulier bekeken. Als dat wordt goedgekeurd mag je betalen en vertrekken.

Na een uur mogen wij plaatsnemen aan het bureau. Praten jullie Frans? Een beetje mevrouw, praat u Engels? Nee. Ze bekijkt onze stapel met papieren, ik heb overal kopieen van gemaakt van onze paspoort, Kameroen visum, Congo visum, motorpapieren, motorverzekering, carnet, medische verzekering, reisplan, gele koorts inenting en nog een afschrift van onze bankrekening. Mevrouw vindt echter toch een ontbrekend iets, we hebben geen hotel reservering. We leggen uit dat een hotelreservering niet gaat omdat we met de motor reizen en dus niet weten wanneer we ergens aankomen. Mevrouw begint uit te leggen hoe we een hotel reservering moeten maken. Je gaat op internet, reserveert en betaalt met credit card. Dat weten we mevrouw maar we weten niet de datum. Ze zucht, steunt en legt onze stapel opzij, ga aan de andere kant zitten wachten.

Na weer een uur wachten wordt het eindelijk rustiger. De mevrouw pakt de stapel moeilijke gevallen (naast Sander en ik is er ook nog een andere meneer die blijkbaar een moeilijk geval is) en loopt ermee het gebouw in. Een tijdje later is ze terug en wenkt ze ons, we krijgen een aanvraagformulier. Over een hotel reservering wordt niets meer gezegd.

We vullen ons aanvraagformulier in en wachten tot we weer aan de beurt zijn. Merouw bekijkt ons formulier en ziet dan dat wij een Nederlands telefoonnummer hebben. Dat kan natuurlijk niet. Wat als mevrouw ons wil bellen? Dan belt u dit Nederlandse nummer mevrouw, kijk hier is mijn mobiel. Mevrouw probeert het meteen uit maar krijgt een 'dit nummer bestaat niet' melding. Ze heeft het + teken maar weggelaten want ze weet niet hoe dat moet. We proberen nog te zeggen als u nou uw nummer geeft dan bel ik dat dan heeft u mijn nummer maar mevrouw is niet te verwurmen, ze houdt de aanvraagformulieren en geeft de rest van de stapel terug. We worden weer naar de bank verwezen.

Het is ondertussen 11:30 en ik ben er al helemaal klaar mee. Ik pak wat geld en trek een sprintje door de straten van Yaounde. Eerste shop, heeft u simkaarten? Wil je MTN of Orange? Doe maar MTN. Die heb ik niet. Doe dan maar Orange. Die heb ik ook niet. Zucht, sprintje naar shop 2. Die heeft ook niets. Bij een straatverkoper vind ik dan eindelijk een MTN simkaart. En nadat ik gecontroleerd heb dat die werkt ren ik weer terug naar de ambassade. Ik steven meteen op mevrouw af, ik heb een simkaart u kunt mij bellen.

Toch moeten we weer op de bank wachten. Na een uurtje als iedereen behalve nog 1 ander probleemgeval weg is worden we weer bij mevrouw geroepen. Ze belt het MTN nummer en jahoor mijn telefoon rinkelt. Test geslaagd zou je denken. Maar nee hoor, mevrouw zet dit nummer werkt alleen in Kameroen, waar is je telefoonnummer voor Gabon zodat we je daar kunnen bellen? Nou mevrouw een simkaart voor Gabon kan ik enkel in Gabon kopen. Zonder visum kom ik Gabon niet in dus dat wordt lastig. Als we een visum krijgen en we zijn de grens over dan kopen we een simkaart voor Gabon.

Eindelijk na ruim 4 en een half uur mogen we ieder 50.000 CFA inleveren en neemt mevrouw onze aanvragen in behandeling. Als ze ons nu afwijst worden we echt giftig. Helaas is die kans altijd aanwezig en dan kun je naar je centen fluiten. Er was vanochtend een Amerikaanse en die heeft een Nee teruggekregen. Op haar aanvraag stond dat ze die maar in Washington moest indienen.....

Omdat het nu alweer 14 uur is, lopen we niet al te ver. Bij een restaurantje om de hoek bestellen we een lunch en daarna gaan we uitgeput terug naar het hotel. Een hele dag kwijt en enkel op de ambassade zitten te wachten. Terug bij het hotel bereiden we onze medereizigers vast voor op het drama Gabon. Ze hebben er al zin in!

Verder gaan we door met de overige reisvoorbereiding. We lopen onwijs achter op schema, we dachten Afrika in 8 maanden te doen wat betekent dat we eind november klaar zouden moeten zijn. Volgens ons huidige plan is het echter half december als we Zimbabwe achter ons laten en dan moeten we dus nog naar Mozambique, Malawi, Tanzania, Burundi, Rwanda, Uganda, Kenia, Ethiopie en een race door Sudan. Hopelijk is het tegen die tijd dan wel rustig in Egypte....