Priesters en nonnen

Van Ndjole, Gabon naar Libreville, Gabon
Na een onrustige nacht in ons kamertje zijn we weer vroeg uit de veren. Eerst maar eens water zoeken. Dat valt hier niet mee, 5 of 10 liter flessen kennen ze namelijk niet en zakjes hebben we evenmin gezien. Brood gaat gelukkig wel soepel.

We ontbijten en pakken onze spullen in. We moeten een beetje rustig aan doen want we willen voor we vertrekken iemand bellen en op zondag kun je dat niet te vroeg doen. We wachten dus netjes tot 9 uur en dan belt Sander de bandenman. Na een moeizaam Frans gesprek (uiteraard spreekt meneer geen Engels) besluiten we koers te zetten richting Libreville.

De weg is net als gisteren, 1 grote slingerbocht. Er staan borden langs de weg van pas op slingerbochten over de lengte van 2 km. Twee kilometer verderop staat dan weer zo een bord. En dat gaat kilometers zo door!

Een stuk voor Libreville houdt opeens de mooie asfalt weg op, we komen nu op een stuk waar ze duidelijk nog moeten renoveren. We hotsen en stoten verder. Na lang zoeken vinden we tussen de vele wegwerkzaamheden eindelijk een lunchplek. We stoppen en zetten onze koffers op de grond en wie komt daar opeens tevoorschijn? Onze kleine gekko! Vanochtend dacht ik dat hij weg was omdat ik hem niet zag maar als wij zitten te lunchen komt hij opeens de motor uit gekropen! Hij zit een tijdje onder de motor in de schaduw en loopt daarna een stukje verder, daarna gaat hij lekker op mijn achterband zitten. Niet de meest handige plek kleine vriend! Uiteindelijk moet ik langzaam een stukje rijden voordat hij besluit van de band af te gaan (OK hij valt omlaag) helaas wil hij dan ook niet meer opstappen dus moeten we onze weg vervolgen zonder de kleine gekko.

We rijden verder richting Libreville, zoals iedere stad in Afrika gaat dat stapvoets zodra je in de buurt van de stad komt. In Libreville aangekomen gaan we eerst de shop zoeken van de bandenman. Mathieu heeft over de telefoon geprobeert uit te leggen waar die te vinden is. We rijden rond en rond en vragen het meerdere mensen maar niemand kent de shop. Uiteindelijk vinden we iemand die zowel Engels als Frans spreekt en hem laten we Mathieu nog eens bellen. De man is allervriendelijkst, hij belt Mathieu, luisterd naar de aanwijzingen en pakt dan zijn auto en zegt ons hem te volgen. Meneer heeft wel een niet al te beste rijstijl. Met 100 vliegen we over de ring weg van Libreville (en dat is geen snelweg!!). Heelhuids bereiken we de shop. Die hadden we zonder meneer echt nooit gevonden! Het is een zanderig zijstraatje en op de muur staat niets waaraan je het kan herkennen. We bedanken meneer en gaan op zoek naar een hotel.

Ook het hotel zoeken gaat moeizaam. We vragen naar Maison Liebermann (zo ongeveer voor de juiste locatie) maar diegene die ik het vraag kent het niet. We rijden nog een rondje tot we doorhebben dat we er al 3 keer voorbijgereden zijn. Helaas heeft de missionaris enkel nog een studio, die zijn heel groot en daardoor ook duurder. Hij verwijst ons naar de overburen. We kunnen daar vragen of ze nog plek hebben. Tegenover de missionarissen zitten de nonnen. Wij vragen bij de nonnen maar die hebben nog maar plek voor 1 persoon. De meneer van Liebermann is allervriendelijkst. Hij weet nog een kerkelijk iets en belt hun op. Hij krijgt te horen dat ze plek hebben en dat het 10.000 kost (zijn studio is 25.000 maar daar mogen we in voor 20.000). We zetten dus koers naar kerkelijk gebeuren nummer 3. Als we daar aankomen blijkt het 10.000 per persoon te zijn. Dan zit je in totaal dus weer op 20.000 en bovendien mogen we niet op 1 kamer. Terug dus maar naar maison Liebermann. De meneer is echter ondertussen verdwenen. Iemand belt hem voor ons op en hij zegt dat we in de studio kunnen voor 20.000 maar pas de sleutel om 20 uur kunnen krijgen omdat de man naar het centrum is. Dat is geen probleem. We kleden ons om, maken de spullen op de motor goed vast en gaan een blokje lopen.

We vinden een bakkertij en halen vast brood. Dan opeens zie ik een vrouw een shopje uitkomen met een zakje water. Hier is dus weer water in zakjes te krijgen! We lopen de shop in en kopen meteen 10 liter aan kleine zakjes. Dan maar terug naar Liebermann om het allemaal op te bergen. Onderweg komen we langs een tankstation waar we nog even een blik bier meenemen.

We zitten even bij Liebermann in de tuin en dan is het weer avondeet tijd. We hebben 1 restaurant (dat open is) in de buurt gezien. Daar gaan we dus maar heen. Op het menu staat kip of vis met rijst. Wij gaan dus maar weer aan de kip met rijst. Daarna gaan we naar het barretje wat erbij zit. Daar raken we aan de praat met de eigenaar die erg goed Engels praat. Hij vind het leuk zijn Engels te oefenen en wij vinden het fijn eindelijk iemand te snappen. Al snel is het dus 20 uur en moeten we afscheid nemen. We gaan terug naar Liebermann en krijgen de sleutel van de studio. Alles even uitpakken en opruimen dus!