Zijn we in Marokko of op Mars??

Van Imi-n-Ifri, Marokko naar El Kelaa, Marokko
Het heeft de hele nacht geregend, als we wakker worden is de lucht nog altijd grijs en ontdekken we dat een Marokaans raam altijd lekt. En ik had slim genoeg mijn kleren eronder neergelegt. Een goed begin van de dag dus. Voor ons ontbijt krijgen we tosti en Marokaanse crepes, dat gaat er zeker wel in. Vervolgens gaan we mijn koffer verder fatsoeneren. We hadden hem gisteren al in model terug getimmerd maar nu maken we ook nog een extra schroef in de ophanging. Daarna gaan we mijn andere koffer maar eens bekijken want die heeft de hele nacht buiten aan de motor gehangen. Zal hij nu droog zijn? Niet dus, weer een laag water erin. Alle spullen weer eruit en nu rijd ik rond met een vuilniszak in mijn koffer en de spullen erin.

Daarna zijn we eindelijk zo ver om te vertrekken. De lucht is ondertussen blauw geworden dus het ziet er weer vriendelijk uit. We gaan eerst de natuurlijke brug bekijken waar we gisteren langs reden. We parkeren de motor en krijgen te horen van iemand dat we andersom moeten lopen want dat is makkelijker of zoiets dergelijks. Uiteraard volgt de man ons en we zeggen joh hier hebben we geen trek in we willen enkel wat kijken. No money, no money. Ok prima dan volg je ons. Hij leidt ons door de natuurlijke brug heen, een tocht waarbij Sander een natte voet en broek haalt en wij beide onze broek vuil maken. Not difficult not difficult. Jaja voor jou niet misschien maar voor ons op motorschoenen met volledige protectie aan en daarnaast ook nog eens thermokleding is het toch echt een stuk zwaarder.

We klimmen, klauteren, springen en glijden en staan dan onder de tunnel, als je goed kijkt heeft het gat de vorm van het continent Afrika! Maar wat denk je aan de andere kant. 100 Dirham aub. Nou niet dus je kan 10 krijgen en dan is het op sodemieteren. Wat dat betreft zijn de Marokaanse mensen niet echt onze favoriet.

We verlaten Imi-n-Ifri en gaan binnendoor richting de dadelvalei. We willen vandaag tot aan het begin komen. Al snel worden we ingehaald door een groep KTM motoren die duidelijk het off-road pad vandaag gaan opzoeken. Ook al gaan wij dan niet offroad de omgeving is wederom een plaatje.

Besneeuwde bergen, mooie kleuren. De bergen zijn hier bizar je hebt rode, gele, bruine, grijze, zwarte allerlei kleuren.

Onze KTM vrienden komen we vandaag verschillende keren tegen, op een gegeven moment in de middag rijden we over onze, volgende de kaart, gele route en de weg wordt me een partij slecht. Gravel, grind, kuilen, sporen. Met meer geluk dan wijsheid blijf ik overeind. We gaan weer een haarspeldbocht en wie staan daar weer voor ons? De KTM-ers. Ze vragen of we de andere helft van de groep hebben gezien. Dat hebben we een stuk terug maar waar precies is de vraag. Zij staan er al een tijdje te wachten want 1 motor is stuk. De andere groep is vertraagd omdat helaas iemand zijn enkel gebroken heeft toen hij van een afgrond van 3 meter af reed. We praten wat met de mannen. Het is een Oostenrijkse reis organisatie die 20 motoren naar Marokko hebben gebracht en daar een off-road rit aan het doen zijn. Hun doel voor de dag is ook de dadelvalei. Mochten we in hetzelfde dorp eindigen dan zijn we welkom om langs te komen dan kunnen we meteen navigatie kaarten kopieren.

Wij gaan weer eens verder, bij de eerste beste bocht die erna komt met maar een klein beetje kiezel ga ik dan toch onderuit. Op een zeer knullige manier. Het is een bocht die ik makkelijk kan maken, maar ik ben gewoon zo verrast door het feit dat er opeens weer kiezel ligt dat ik eigenlijk recht door rijd en zo heel langzaam mijn motor de dikke keien op stuur en tja eenmaal aangekomen op die keien, dan rest me nog maar 1 ding. Omvallen dus maar. Deze keer gelukkig wel zonder schade. Sander mag mijn motor weer eens overeind zetten en daar gaan we weer.

Als we de bergen uitkomen worden we opeens overvallen door een complete vlakte en op die vlakte staat er zomaar opeens een zandberg. Het lijkt alsof een reus met een emmertje zand heeft zitten spelen en gedacht heeft hier een emmertje zand. Sander wil een foto maken en rijd daarbij, onbedoelt, een kiezelbak in. Ook hij gaat bijna onderuit maar hij weet zijn motor recht te houden. Ik blijf maar even op het asfalt staan er komt hier toch geen kip. De temperatuur loopt ondertussen ook flink op en we komen op een weg, kaarsrecht met links en rechts niets. Tot je bij een dorpje komt dan staan er 3 huizen en dan weer niets. Wie woont hier? Wat doe je dan de hele dag?

Vlak voor de dadelvalei vinden we een camping en zetten we onze tent op. Dat gaat niet soepel, onze nieuwe tent bevalt toch niet heel goed. We zijn steeds ruim een uur verder voor de tent enigszins staat. En dan is het dus al donker en moet je nog beginnen met eten maken. Dit moet anders, eerder stoppen of onze andere tent laten opsturen??