Ken je die van die 2 Nederlanders die met de bus willen???

Nog een dagje Tan Tan Plage (El Ouatia), Marokko
Vandaag staat in het teken van wachten op de bus. We slapen uit en gaan daarna eerst mijn verlengsnoer maken, deze doet het namelijk niet meer. Daarbij maken we wel een klein foutje en daardoor brand ook de zekering door. Geen nood we hebben reserve bij ons. Sander maakt het verlengsnoer en nu kan ik weer in mijn tanktas spullen opladen, enkel het lampje dat aangeeft of de stekker werkt is er uit. Daarna nog even een nieuwe zekering plaatsen en dan zien we bij het terugzetten van de kap dat ook het dopje weer is afgebroken, die plakken we ook maar meteen.

Nu onze huishoudelijke klussen erop zitten kunnen we relaxen, we doen wat spelletjes en maken gebruik van het internet door nieuwe spelletjes op de mobieltjes te installeren en nog even te skypen met het thuisfront.

Om 17 uur moeten we ons melden bij de kaartjes verkoop van de bus. We hebben pech, de bus naar Marrakesh zit vol. We hebben twee opties. De eerste is met de taxi of iets naar Tan Tan gaan en daar proberen een bus te vinden of we moeten wachten tot 21 uur en kijken of we met de bus van 00:30 mee kunnen. We kiezen het laatste want naar Tan Tan gaan is ook een grote gok al gaan daar wel meer bussen. Als we deze optie eerder hadden begrepen (deze man gebruikte google translate voor zijn uitleg en dat hielp enorm) waren we al 2 dagen geleden naar Tan Tan vertrokken en hadden we daar een camping gezocht. Maar goed nog maar even wachten dus. In de tussentijd regelen we vast ons avondeten, dat kun je het beste van te voren regelen want dan kun je couscous en tajine krijgen. We gaan naar het zelfde tentje als gisteren en bestellen een tajine en een vis schotel. Deze keer vragen we niet van te voren wat het kost en dat zullen we weten ook. De rekening is 2 uur later bijna 2 keer zo hoog als gisteren....

Om 21 uur gaan we weer terug naar de kaartjes verkoop. Het wordt 21 uur en er is niemand, 5 over 21 komt er iemand aan om de tent te openen, ik zie de bui al hangen zal de bus uit Laayoune al weg zijn? Weten we nu nog niet of we plek hebben? Soepel gaat het allerminst. Maar om 21:45 komt het verlossende woord, we hebben geluk we kunnen mee... Pff geluk? Misschien wel maar nu nog de tent inpakken en om 00:00 weer daar te staan klinkt allerminst aantrekkelijk.

We pakken de tent in en raken erbij een haring kwijt. Een kwartier koortsachtig zoeken in het donker en dan vind Sander hem, 5 meter van de tent vandaan. Hoe die daar is gekomen mag Joost weten. De motoren zetten we achter het gebouw. Alles op slot en onze tent en motorspullen veilig achter slot en grendel van de pacsafes die we gekocht hebben, gebruiken we die ook een keer :).

Dan is het alweer bijna middernacht, nog even dit artikel schrijven en dan gaan we zo naar de bus waar we vervolgens een uur of 9 in moeten zitten. We kunnen in Marrakesh de trein van 9 of van 11 uur halen en dat betekend dat we om 13:00 of om 15:00 aankomen in Rabat Agdal. Daar willen we eerst naar de supermarkt en daarna naar de ambassade lopen en daar in de buurt een hotel zoeken om te overnachten tot we maandag om 8 uur op de stoep van de ambassade kunnen gaan staan.