Terug naar Windhoek

Van Swakopmund, Namibie naar Windhoek, Namibie
Vannacht om 2 uur zaten een stelletje buiten aan een tafeltje te lachen, praten en drinken. Ik schrok er wakker van en dacht dat het ochtend was. Was ik toch bijna opgestaan! Het was dat Sander zei dat het geen ochtend was dat ik maar eens op mijn horloge keek en ontdekte dat het 2 uur was.

Als het dan eindelijk wel ochtend is is het koud, grijs en miezerig. Het wordt tijd om Swakopmund te verlaten. We pakken de tent in en gaan afrekenen. Dat is een plezierige verrassing want de vrouw van de camping zegt dat we slechts 400 Namibische dollar hoeven te betalen (normaal zou het 720 moeten zijn) gezien onze problemen. We rijden eerst langs het tankstation en dan nog even langs de Yamaha, geen nieuws over onze spullen helaas. Dan wordt het toch echt tijd om richting Windhoek te gaan.

Deze keer hebben we vanaf het begin onze jas en dikke handschoenen aan, toch hebben we het koud. De miezer is wel redelijk snel over maar het blijft grauw en grijs. Het eerste stuk willen we dan ook geen foto's maken. De weg is ook al niet al te spannend dus we hebben alle tijd om het koud te hebben. Op het eerste deel ligt ook nog eens een groot stuk asfalt. Dit in tegenstelling tot wat de kaart ons vertelt.

We stoppen ergens omdat we onze handen niet meer voelen en onze magen knorren. We hebben voedsel nodig anders kan ons lijf ons niet meer verwarmen. We proppen wat koekjes naar binnen (uitgebalanceerd dieet) en gaan weer door. Tegen de tijd dat het lunchtijd wordt is het eindelijk wat warmer. Als we stoppen om te eten moeten we zelfs onze jas uitdoen! Die trekken we daarna ook niet meer aan, ook de dikke handschoenen kunnen omgeruild worden voor de zomer handschoenen. We komen duidelijk in de buurt van Windhoek.

Het asfalt is ondertussen weer op en we naderen de Boshua pass. Dat gaat nog leuk worden want de koppeling van Sander zijn motor is erg slecht. Hij kan totaal niet optrekken. We komen een bord tegen waarop staat dat vrachtauto's en aanhangwagens verboden zijn. Vervolgens een bord met terugschakelen naar een lage versnelling. Vervolgens zien we een berg opdoemen....

Sander neemt een aanloopje en daar gaan we. Ik rijd maar even een stuk achter hem voor het geval hij niet boven komt en we moeten duwen. Maar het motortje houdt vol en Sander komt boven. Daarna weer berg af, vaart maken en tegen de volgende helling opklimmen. De weg is hier ook een stuk slechter, er liggen veel dikke losse stenen. Bij de eerste beste bocht bezoek ik dan ook meteen de linker en de rechterberm maar voor de verandering weet ik wel overeind te blijven.

De weg van Swakopmund naar Windhoek is 327 km volgens de navigatie, dat is meteen een mooie test om te kijken hoe ver we op de tank komen. Onderweg kom je namelijk geen tankstation tegen. Na 236 km moet Sander naar reserve (de verrotte koppeling zorgt ook voor een hoger benzine verbruik) na 285 km valt de motor stil en dat terwijl ik nog steeds niet op reserve sta!! We gooien een jerrican met iets meer dan 3 liter in Sander zijn motor en rijden weer door. Na 289 km begint dan ook eindelijk mijn motor te sputteren. Snel ook naar reserve en zo bereiken we Windhoek.

Na, volgens de borden, 70 km slinger weg wordt het vlakker en rechter. We komen aan in Windhoek, eerst maar doorrijden naar het honoraire consulaat. We vinden de straat met gemak maar dan kom je bij het euvel huisnummers. We moeten zijn op nummer 6 maar op geen van de gebouwen staat een nummer. We rijden een heel complex met bedrijven op en vragen bij de bewaking, die hebben echter geen idee welke straat het is laat staan welk nummer. We mogen wel in het telefoonboek kijken voor het adres waar we moeten zijn? Ja dat weten we dus wel we kunnen het alleen niet vinden. Na wat zoeken komen we erachter dat de straat een stuk verderop, na de kruising, doorgaat. We rijden verder en dan vinden we het consulaat. Helaas is het gesloten.

Dan maar door naar het tankstation. We gooien de motoren vol en de jerrican en rijden door naar de chameleon. Die blijkt echter vol te zitten. Dan maar even langs de canvas shop om een afspraak te maken voor de reparatie van de tent (de rits is nu echt aan het overlijden) en dan weer terug naar de cardboardbox backpackers. Deze keer weten we een iets beter camping plekje te bemachtigen. We zetten snel de tent neer en sprinten dan naar de shoprite. Op de valreep mogen we er nog in om bier te kopen (het is 2 minuten na 18 en de winkel sluit officieel om 18 uur, er zijn echter nog heel veel mensen binnen dus blijkbaar letten ze hier niet op een minuut). Daarna door naar DoRego's. Alle dagen in Swakopmund hebben we ons verheugt op de terugkeer naar DoRego's. We nemen weer 2 keer een openingsspecial en een salade en even later hebben we weer 3 borden met eten om ons heen staan. Welkom terug in Windhoek!