Thursday, September 26, 2013

It's raining again

De tweede dag Windhoek, Namibie
Gisteravond met de receptie afgesproken dat de security ons, bij gebrek aan een mobiel als wekker, om 6 uur wakker maakt. Maar zoals we ondertussen wel gewend zijn van de cardboardbox, veel woorden weinig daden. We worden om 6:15 wakker omdat onze buurman toevallig een wekker gezet heeft en zijn tent loopt te piepen. Ze hadden ons ook verteld dat we onze spullen in de storage konden zetten omdat onze tent vandaag naar reparatie moet. Maar ook die storage blijkt niet te bestaan.

We pakken snel in, werken twee pannenkoeken en een kop koffie en thee naar binnen en rijden naar de canvas shop om de tent in te leveren. Die kunnen we aan het eind van de dag weer ophalen maar dan met een nieuwe (extra stevige) ritssluiting. Op de terugweg gaan we nog even langs de bike clinic om te vragen of we de knipperlichten kunnen ophalen als we geld hebben. Dat is geen probleem want de knipperlichten zijn nog niet binnen. De man biedt ook aan mijn topkoffer plaat te lassen. In zijn shop kunnen ze die wel even demonteren en lassen. Ze blijken alleen niet het juiste gereedschap te hebben om die plaat te demonteren dus dat lassen gaat ook niet door. Ze proberen wel de plaat met kleine imbus sleutels los te draaien maar nadat ze bijna een schroef gesloopt hebben weten we ze zover te krijgen hun pogingen te staken.

We rijden weer verder terug naar de camping en gaan nog even langs een electronicashop om een kabeltje te kopen om onze helm op te laden. Dan zien we in die winkel ook de Sony TX-30 staan, we dachten dat die hier niet te krijgen was! Toch maar even de camera goed bekijken, Sander weet er meer vanaf dan de verkoper, die krijgt het klepje niet eens open.

Terug bij de camping gaan we wat computeren, dan kan tegelijk de helm laden. We missen verder toch niets want het is vies, grauw en koud buiten. Na de lunch moeten we toch weer de straat op. We moeten nog ontdekken waar we de gekozen telefoon kunnen kopen. We willen een dual sim maar uitgerekend die wij willen heeft leveringsproblemen. We lopen ook meteen langs de western union om nog eens te dubbel checken of we geld kunnen halen met een noodpaspoort. We hebben ook al geprobeerd een bankrekening te openen maar dat kan enkel met een echt paspoort. Geld ophalen, de vrouw verifieert het even bij haar baas, moet geen probleem zijn.

Als het weer dreigt te gaan regenen lopen we snel terug naar de camping. Helemaal droog houden we het niet. We computeren nog een beetje tot het tijd wordt de tent te gaan halen. Het regent ondertussen behoorlijk hard. We willen liever niet met de motor weg, helemaal niet omdat op mijn motor ondertussen het canvas door de band heen aan het komen is. Maar ja zonder tent, in een regenachtig Windhoek, dat slaapt ook niet fijn. Als het iets minder hard regent stappen we dus weer op de motor en rijden naar de Canvas zaak. Die is nog geen 5 km verderop maar we komen doornat aan. We halen de tent op, rekenen af en blijven dan nog een kwartiertje in de zaak rondhangen om de bui af te wachten. Daarna is het op de motor terug maar wederom krijgen we een bui op onze dak. Onderweg rijdt er ook nog een VW golf naast ons door een diepe plas heen. Ach nat waren we toch al.

Als we weer terug zijn moeten we dus weer een tent neerzetten. Het enige probleem is dat het grondzeil, wat we hadden laten liggen omdat je anders je plekje kwijt bent, nu zeikesnat is. We keren het om en willen dan de tent opzetten. Ondertussen begint het echter weer te gieten en dus is ook de andere kant van het grondzeil in mum van tijd helemaal nat. Onder aardig wat gevloek en getier zetten we onze tent op. Als die staat is onze jas net zo nat van buiten als van binnen. Lekker weertje hoor! Uiteraard stopt het met regenen zodra de tent staat. Ik haal een handdoek en begin de schade te drogen. Als ik daarmee klaar ben begint het weer te regenen.

We wachten tot na 18:30 dan moeten we toch echt maar de regen trotseren en op zoek gaan naar eten. We willen vandaag naar de Wimpies, we lopen erheen maar ontdekken dat die dicht is. Dan maar naar de Fish & Co. Die kunnen we in eerste instantie niet meer terugvinden, maar na wat ronddolen vinden we de Fish & Co, ook gesloten. Dan maar naar Nando's. Die is open maar super druk, het menu lopen we ook niet echt warm voor. Dus besluiten we om voor de derde dag op rij te gaan eten bij DoRego's. We worden er weer warm begroet, we bestellen 2 openingsspecials en een salade en even later zitten we weer te smullen. Vandaag trakteren we ons ook op een toetje. Een broodje shoarma. Vreemd genoeg is de keus kip, steak, inktvis of vis. We besluiten een kip shoarma broodje te nemen, die smaakt verassend goed al kunnen we niet zeggen dat wij het shoarma zullen noemen.

0 reacties:

Post a Comment

 
Design by Wordpress Theme | Bloggerized by Free Blogger Templates | free samples without surveys