En weer terug

Van Baines Baobab, Botswana naar Maun, Botswana
Vandaag gaan we weer terug dus iedereen begint met zijn tent in te pakken. Als we dat gedaan hebben ontbijten we met zijn allen en dan is het tijd om aan de terugtocht te beginnen. Deze keer nemen we een andere route terug naar de hoofdweg, een weg waarop heel veel mensen vast komen te zitten. Sanders vader bestuurt de tweede auto om 4x4 ervaring op te doen, er wordt een signaal afgesproken wanneer hij naar low-gear moet schakelen en dan kunnen we op pad.

Bij een van de betere zandbakken voorspelt Cok het al, moet je opletten hier gaat hij zich vast rijden. En ja hoor een tijdje later horen we wel de motor van de tweede auto en we zien de neus omhoog komen, vooruit komt hij echter voor geen meter meer. Cok stopt en loopt terug, hij stapt in, maar helaas ook hij krijgt de auto er niet uit. Dat wordt duwen dus. Sander en ik lopen dus ook maar terug en met Cok achter het stuur en ons 5-en achter de auto lukt het ons bij de tweede poging de auto eruit te krijgen (Cok had ook nog het differentieel knopje gevonden bij de tweede poging dus misschien waren wij overbodig). Iedereen stapt weer in zijn auto en daar zet de stoet zich weer in beweging. Het blijft bij deze ene vast keer terwijl er toch genoeg zandbakken tussen zaten!

Op de hoofdweg rijden we rustig terug naar Maun, opeens zie ik een giraffe! We zijn er echter al voorbij en omdat we niet heel veel benzine hebben besluiten we niet te stoppen en om te keren. Stukje verderop ziet Cok een zebra, ook die rijden we voorbij. Als ik dan weer iets verderop 4 giraffen zien stoppen we wel. Kunnen we meteen koffie pauze houden. Onder een boom drinken we koffie en kijken we naar de giraffes (ondertussen hebben we er al 7 gespot). De giraffes, die kijken terug.

Het lijkt erop dat ze een spelletje doen wie het langst blijft kijken, we laten de giraffes winnen. Na onze koffie staan ze nog altijd naar ons te staren, wij pakken maar in en vertrekken.

Terug thuis stoppen we eerst bij de supermarkt voor de noodzakelijke boodschappen en dan is het terug naar huis waar we begroet worden door 2 van de 4 honden (de andere twee zijn te oud of te … Jacky.... om zich te bewegen) en door de poezen. De oppasser van het huis is er nog dus zijn hondje, het zusje van Bobby, begroet ons ook blij.

Eerst maar eens lunchen, we halen de hoogstnoodzakelijke dingen uit de auto voor de lunch en gaan eten. Daarna splitsen we ons op, de ene helft ruimt de auto leeg, de andere helft doet de afwas en opruimen. Zo is alles in mum van tijd weggewerkt. Tijd voor de leuke dingen nu, Bobby aaien dus.

Omdat John volgende week 65 wordt, en om Cok en Mieke te bedanken voor de gastvrijheid nemen wij deze keer iedereen mee uiteten. Als het etenstijd wordt stappen we dus in de auto en rijden naar de river lodge. Deze keer weten we een tafel aan het water te bemachtigen. Na weer een heerlijke maaltijd (die deze keer allemaal ongeveer tegelijk werd opgediend) gaan we weer huiswaarts voor nog een drankje.