Helemaal niets

Nog een dagje Makhinjauri, Georgie

Dit wordt een saai blogverhaal. We hebben namelijk amper iets gedaan. Nou ja, niets leuks dan. We zijn de halve dag bezig geweest met uit te zoeken hoe het nu precies zit met een Rusland visum. Kunnen we hier in Georgie een transit visum krijgen naast onze toeristen visum? Nee zegt RussiaTravel dan wordt je transit gecanceld. Kunnen we in Kazakhstan een Rusland visum krijgen? Moeilijk zeggen de verhalen op het internet.

Vanochtend heb ik de Rusland ambassade in Tbilisi gebeld. Een zeer boeiend gesprek. Do you speak English? Net en toen een vloed stroom Russisch. Spasiba en opgehangen. Later die ochtend heeft de vrouw die op de hotel kamer naast ons zit nog eens voor ons gebeld, zij kan een beetje Russisch. Maar voor ze het verhaal kon uitleggen heeft de dame van de ambassade gezegd maandag, dinsdag en donderdag tussen 11 en 13 langskomen en opgehangen. Nu hebben we besloten dat we maar naar Tbilisi gaan en het gewoon gaan proberen. Kan nog leuk worden als niemand er Engels spreekt.

We hebben ook nog wat gelezen over het Azerbeidjan visum. In Tbilisi is het onwijs duur om het visum te halen vanwege de speciale Letter of Invitation die hier geeist wordt sinds een nieuwe ambassadeur daar zit (sinds 2013). In Batumi is dit visum makkelijker te krijgen, zelfs zonder de Letter of Invitation maar de man hier heeft een bepaalde quota per maand, en als hij zijn quota heeft uitgegeven heb je pech en moet je de volgende maand terugkomen.

Aan het eind van de dag lopen we nog even naar het centrum om te gaan eten, we willen naar het andere hotel restaurant wat het centrum rijk is maar die lijkt dicht te zijn. Dan maar naar dezelfde plek als waar we zaterdag gegeten hebben. Ik kies deze keer voor de varken Ojakhuri en Sander voor een shashlik.

Wederom krijgt de bediening het niet klaar om tegelijk op te dienen. Deze keer hebben we zelfs de ojakhuri helemaal op en zitten we te wachten tot de shashlik komt. En dat terwijl we de enige gasten in het restaurant zijn!