The mad dog

Dag 8 Somerset West, Zuid Afrika
De halve nacht heb ik wakker gelegen. Duidelijk teveel ribs en wings gegeten gisteren. Gelukkig is het weer wel wat beter als we opstaan. Na het ontbijt gaan we naar de gehoorkliniek. Sander zijn oordoppen zijn binnen. De een is rood en de ander is blauw, er zit een koordje aan zodat Sander ze hopelijk niet nog eens verliest.

Van de kliniek rijden we door naar de supermarkt. We willen vanavond voor Cheryl koken. Goulash gaan we maken, iets wat Cheryl niet echt kent. Het recept hebben we echter niet bij ons dus dat wordt een beetje gokken. Bij de supermarkt staat een mega rij, tot aan buiten. Wat is hier aan de hand? Wij lopen langs de rij af de supermarkt in, binnen is het best rustig. We zoeken het vlees, kruiden en groenten en rekenen af. Bij de kassa is het, net als in de supermarkt rustig. Waarom staan al die mensen in een rij? De cassiere zegt iets van het is Salla.

Thuis gekomen vragen we maar aan Cheryl wat Salla dan is, het blijkt vandaag pay-day te zijn van uitkeringen, werkeloosheid, arbeidsongeschiktheid, kindertoeslag. Dat gebeurt allemaal contant omdat de meeste van die mensen geen bankrekening hebben.

We vertellen Cheryl dat we gaan koken en ze vindt het een goed plan. Zij verlaat het huis terwijl wij de keuken overnemen. Als de goulash staat te pruttelen doen we wat klusjes aan de motor. De kettingen moeten gespannen worden en het olie level gecontroleerd. Eindelijk kan ik ook een nuttige bijdrage leveren aan deze klussen. Ik kan de honden vermaken zodat ze Sander met rust laten. Zodra je namelijk de garage opent wordt je besprongen door de zwart bruine, de zwart witte is iets rustiger maar vooral de bruine maakt je gek. Hij springt op je, wil op schoot, likt, zit voor je voeten, zit op je voeten enz. Luisteren doen de honden enkel naar sit. Ze luisten naar Cheryl en Thalia maar bij ons lukt enkel sit en dan nog maar voor een seconde of 2.

Als de motoren gedaan zijn sluiten we de garage weer en gaan we naar binnen. Tijd om wat foto's te maken van ons onderkomen.

Ook dat is best lastig want de honden lopen de hele tijd voor je voeten.

Omdat de goulash staat te pruttelen kunnen we niet echt op stap. We computeren wat, ruimen op, poetsen onze schoenen en gaan dan een spelletje rummicub. De hond komt tijdens ons spel weer eens gezellig door het raam naar binnen hangen.

Als Thalia thuis komt doet die ook nog even mee met rummicub voor ze weer op stap gaat. Wij schakelen dan maar over op Yatzee, buiten in de patio, want ondertussen is de zon gaan schijnen.

Om 18:30 zijn we klaar met koken, Thalia en Cheryl zijn thuis, enkel Maren nog niet. Wij beginnen maar alvast. De goulash is prima geworden en gelukkig is er ook meer dan genoeg. Cheryl heeft als toetje nog ijs gehaald, iets wat wij niet al te vaak eten. Ondertussen heeft Cheryl ons aardig leren kennen, ze heeft een 2 liter bak ijs gekocht. Die rare Nederlanders, die eten wel veel zeg!