Baviaanskloof deel 1

Van Plettenberg Bay, Zuid Afrika naar Sandvlakte, Zuid Afrika
We worden onze tent uitgebrand! Dan maar opstaan en opruimen. Na het ontbijt maken we nog even een praatje met de Nederlandse eigenaresse van de backpackers en dan vertrekken we.

Als we Plettenberg uitrijden komen we dit tegen.

Hadden we toch moeten blijven en een dagje aan het strand doorbrengen? Daarvoor is het nu een beetje laat, doorrijden dan maar om het eerste deel van de baviaanskloof route te doen.

Al snel houdt het asfalt op en komen we in de bergen. Een gravel weg de bergen in, op zich niets mis mee, tot ze iets te kwistig worden met stenen en geulen. Sommige bochten zijn dus best spannend en je moet goed opletten dat je het juiste pad kiest. Helaas is de weg zo slecht dat het ons niet lukt tegelijk foto's te maken van de weg, daarnaast is hij zo stijl dat de eerste mogelijke plek om te stoppen is als je helemaal beneden bent. Nog een keer terug om hoog om dan foto's te maken hebben we geen zin in. Even een rustpauze dus maar om van het spannende stuk bij te komen en dan gaan we weer verder.

We zien een paar kleine watervalletjes en stroomversnellingen. Als we ergens van het uitzicht staan te genieten stopt er een Afrikaan naast ons, een stukje verderop vertelt hij, zit een magische bron. De man wacht weer op ons bij de bron, hier moet je zijn. Wij bedanken hem en de man gaat verder.

Is het geen magisch watertje? Wij vinden het nogal mwah, maar goed wel lekker verfrissend water. We scheppen wat in ons gezicht en gaan weer door.

We passeren Uniondale en zien geen tankstation, ach wat geeft het we tanken wel bij het volgende dorp. We slaan af en gaan een andere gravel weg op. We lunchen langs de kant van de weg met een stel rare beesten voor ons. Helaas komen ze niet dichterbij want we weten niet wat het is.

De volgende afslag is naar de Baviaanskloof. Het eerste stuk is simpel, dat wisten we ook wel. Er staan borden dat vanaf Geelhoutbos de weg niet meer toegankelijk is voor sedans. Daar wordt het dus leuk.

We zien een paar campings maar het is nog erg vroeg. Een stukje doorrijden nog maar. Weer een stuk verder zien we een tankstation op garmin. We overleggen, we zien geen pomp en we zouden Patensie makkelijk moeten kunnen halen. Doorrijden dan maar. Dan komen we bij een toegangspoort. De camping waar we willen slapen ligt in het park en moet je volgens de vrouwen bij het hek geboekt hebben. Wij kunnen enkel hier een permit kopen maar dan moeten we vandaag nog de hele Baviaanskloof afrijden. We besluiten om te keren en rijden terug naar het tankstation, dan maar tanken en daar slapen.

Bij het tankstation aangekomen ziet de pomp er niet functionerend uit. Ik loop het winkeltje in en daar zitten opa en oma. Benzine? Nee dat verkopen ze al jaren niet meer. Heeft u dan bier? Nee dat hebben we ook niet. Is hier een camping? Nee. Prima bedankt, we vertrekken weer. We besluiten dan maar naar de camping 5 km verderop te gaan. We gaan door het hek heen en komen op een pad. Eerst een stuk met stenen en vervolgens dit.

We zien het einde van het water niet. Sander loopt een stuk maar we hebben geen idee waar die camping is. We besluiten om te keren en niet door het water te gaan.

Twee huizen verderop is de laatste accomodatie voor we terug bij het toegangshek van de Baviaanskloof park zijn. We rijden het terrein op en ik ga vragen of we er kunnen kamperen. Ondertussen zitten we in een beetje lastig parket, Willowmore (terug) is 120 km, dat halen we niet met de benzine die we hebben. Patensie (vooruit) is 100 km, dit moeten we net kunnen halen maar we willen niet vandaag dat stuk nog rijden omdat het dus een nogal uitdagende weg is.

De vrouw van de accomodatie zegt dat er geen camping is en verwijst ons naar de camping waar we zojuist omgekeerd waren. Ik leg uit dat er nogal wat water staat en omdat we niet wisten hoe lang dat zou duren dat we maar omgekeerd zijn. Tja zet mevrouw, als jullie daar al niet doorheen kunnen dan kun je niet naar Patensie, dat water daar is nog veel dieper en langer. Ik leg uit dat dat misschien zo is maar van de weg naar Patensie weet ik dat motorrijders er doorheen kunnen komen, van die camping weet ik dat niet.

Uiteindelijk zegt de vrouw dat we maar onze tent in de tuin moeten opzetten. Een kamer heeft ze niet voor ons omdat er vandaag ook 20 Nederlandse fietsers hier logeren. Voor ons geen probleem, we zetten de tent neer en duiken het zwembad in. Na deze verfrissende duik gaan we eten maken. Bij gebrek aan alles hier wordt het maar pasta van de spullen die we bij ons hebben. De mensen van de accomodatie hebben ons wel nog 2 biertjes gegeven dus uiteindelijk zijn we toch nog erg goed terecht gekomen. Anders hadden we moeten wildkamperen maar de vrouw van de accomodatie vond dat geen goed plan, er zijn hier wilde buffels en zwarte neushoorns, wildkamperen zegt ze, is niet veilig hier.