Storm

Van Lady Grey, Zuid Afrika naar Maclear, Zuid Afrika
We dachten de ideale camping plek gevonden te hebben maar na onze braai zien we opeens lichtflitsen, en het begint te waaien. Het gaat toch niet regenen? Voor de zekerheid zetten we de koffers maar in de tent. Uiteindelijk drinken we ook maar snel onze biertjes op, het wordt namelijk koud. 's-nachts worden we ruw gewekt door de storm. De tent buigt alle kanten op. Zo goed en kwaad als het gaat helpen we de tent om overeind te blijven. Van slapen is geen sprake. Als de wind is gaan liggen vallen we weer in slaap. Tot de volgende storm arriveert. Uiteindelijk doen we de halve nacht geen oog dicht. Om half zeven besluiten we dan ook maar, ons nog een uurtje om te draaien.

Uiteindelijk staan we om half negen op, geradbraakt en het waait nog altijd stevig. De tent inpakken is met deze wind ook een kunst. Als we uiteindelijk alles gepakt hebben rijden we naar de farm waar de eigenaar van Karnmelkspruit woont. Hij blijkt niet thuis maar het personeel zegt dat we hem kunnen bellen. Dat doen we en we krijgen te horen wat kamperen kost, 110 rand in totaal, dat valt mee. We betalen het bedrag aan de housekeeping en verlaten de farm.

Op naar Barkley East voor benzine en dan gaan we de gravelwegen op. De wind is nog altijd heftig en maakt rijden soms at moeilijker. Dan komen we een kudde schapen tegen, voorop loopt een man met zijn paard. Wij stoppen en zetten de motoren uit. Dan begint de man in het Zulu tegen ons te praten, daarbij wat arm gebaren. OK thank you sir, we starten de motoren en beginnen ons stapvoets een weg door de kudde te banen. We nemen maar aan dat meneer zei dat we rustig door konden rijden.

Als we de bergen in gaan wordt de wind helemaal een extra spannend element op de weg, in iedere bocht verandert de windrichting. We werken ons een weg naar boven.

We lunchen ergens langs de kant van de weg maar we moeten even een sprintje trekken naar de motoren als er een drijgt om te vallen van de wind.

We passeren de afslag voor het ski resort (geen sneeuw gezien) en rijden door. Het hoogtepunt van de dag is Naude's nek, een bergpas. We rijden het bord Naude's nek voorbij, gaan de bocht om en dan begint de pret.

Dikke keien liggen hier en dat met flinke ruk wind. Hierna moeten we een scherpe haarspeldbocht door, het eerste deel van de bocht gaat goed maar dan krijgt de wind me te pakken en die duwt me de andere kant op als de bocht heen gaat! Het eind resultaat is geen fraaie bocht maar ik krijg hem erdoor. We zigzaggen ons een weg omlaag en rijden door tot we in Maclear aankomen.

Nadat we boodschappen hebben gedaan voor een volgende braai rijden we door naar The Falls camping, schijnt geweldig te zijn. We rijden naar de camping en parkeren op het erf. Een man komt naar buiten en begint in het Zulu. Iets met Edie en Cape Town. Ahh de eigenaar is er dus niet. Kunnen we dan hier niet slapen? Er is hier in de buurt niet echt iets anders volgens Garmin. Na veel pogingen voor een gesprek laat hij ons zien waar de camping plek is. Maar nog altijd moeten we Edie bellen, hij laat weer het telefoonnummer zien. We bellen de eigenaren en krijgen te horen dat ze in Cape Town zijn maar dat er ook een Engels sprekend persoon hier moet zijn. Ik vraag aan de Zulu man waar zijn collega is en ik krijg te horen in town. De eigenaar zegt dat ze de tweede man zal bellen om hem terug te sturen naar de camping en dat we onze tent overal op het gras kunnen zetten.

Eerst rijden we de motoren naar achter, dan pakken we 2 stoelen en een biertje. Het was een lange warme dag, nu eerst even genieten van ons plekje.

Na ons biertje gaan we douchen, de Zulu man heeft een vuurtje gestookt voor warm water. Na de douche zetten we de tent op en dan is het tijd een braai te maken. Onder grote belangstelling van de 4 honden braaien we onze worst, bief en kip. Het wachten wordt beloond want uiteindelijk krijgen de honden de kippebotten. Ondertussen is het weer flink afgekoeld, we drinken snel het laatste biertje op en duiken dan de tent in. Laten we hopen dat het vanacht niet weer gaat stormen.