De Efteling

Van Port Elizabeth, Zuid Afrika naar Hogsback, Zuid Afrika
Poging 2 Port Elizabeth te verlaten. Als we wakker worden is het droog, we gokken het erop dat het droog blijft vandaag en gaan eerst ontbijten. Na het ontbijt is het gelukkig nog altijd droog. We pakken onze tent in en gaan dan opzoek naar gekke Molly. Molly is een kruising tussen een Jack Russel en een Tekkel. Het beest heeft de kleuren van een Tekkel maar de energie van een Jack Russel. Nog nooit hebben we een hond zo hard door de woonkamer zien stuiteren. Gelukkig heeft Molly een kattenbelletje om zodat je haar hoort aankomen.

We proberen Molly mee te lokken met ons maar zoals altijd luistert ze naar niemand anders als haar baasje. Dan maar zonder hond verder gaan. We verlaten Port Elizabeth en zetten koers richting Grahamstown. We volgen de hoofdweg, erg spannend is hij niet. De lucht is nog altijd grauw en grijs, het zal toch wel droog blijven?

Als we honger hebben komt de tweede picnicplek van de dag, wat een timing! We parkeren bij de picnicplek en zien, niets. Geen tafel, geen stoelen, geen vuilnisbak. Een gravel parkeerplaats en dat is alles. Dan maar op de vangrail zitten lunchen.

We stoppen in Fort Beaufort om even boodschappen te doen. We besluiten Mexicaans te koken. Braai weer is het niet echt.

In Hogsback rijden we de eerste Fairy oprit op die we zien. We gaan het bos in en wanen ons in de Efteling. Overal staan laven. We worden begroet door een 4-tal honden dan moeten we toch goed zitten? Als we geparkeerd zijn blijken we toch bij de verkeerde Fairy plek te zijn, dit is niet de camping. De man legt uit hoe we bij de camping moeten komen en we rijden weer verder.

Op de Fairy camping zijn ook 4 honden alle 4 komen ons begroeten. Ze maken het ons best lastig want 3 zijn maatje kalf. We krijgen een stukje gras toegewezen en zetten onze tent op. Daarna gaan we wandelen.

Eerste halte is de view point. Een badkuip ingemetseld op de rand van de berg.

Het uitzicht is prachtig en de badkuip is nog echt aangesloten op het leidingnetwerk ook! Voor warm water moet je wel eerst een vuurtje stoken. Jammer dat het zo bewolkt en fris is anders hadden we hier wel even in bad gedoken.

We wandelen naar de hiking trail en volgen die ongeveer 200 meter. Dat is genoeg om te constateren dat het een grote blub partij is. Wandelen is vandaag niet echt een optie.

Dan maar terug naar de tent en dan zien we het bordje 15m hoge tree house. We lopen de aangewezen kant op en beginnen aan de beklimming. Na 4 treden houd ik het voor gezien. De ladder is veel te recht en bovendien zit er ook nog een rare bocht in. Sander doet ook een poging en komt verder. De eerste trap klimt hij op. Daarna is er echter een partij boomstammen in plaats van een plateau en dan een houten trap die krakkemikkig in elkaar zit.

We laten het 15m hoge platform maar voor wat het is. Zoals zoveel campings lijkt deze ook op zijn retour en we hebben geen zin om door rot hout heen te zakken.

We computeren wat bij de openhaard tot het etenstijd is. We maken onze mexicaanse maaltijd met extra chippies en keren dan terug naar het vuur. Met een hond op schoot computeren en van een vuurtje genieten, wat is ons leven toch zwaar!