We are connected to the Ghanian telecommarket

Dag 2 Accra, Ghana
We worden wederom gewekt door de talloze moskeeen. Veel te vroeg ook weer uiteraard dus we draaien ons nog een keer om. Als we opstaan hebben we geen water. Vandaag doet het stroom het wel maar het water het niet??? Douchen is dus geen optie. We ontbijten en vertrekken naar de mall om een simkaart te kopen.

Voor 9 uur zijn we bij de mall, het is er rustig en dat heeft een reden. Alles is nog dicht. Een paar winkels hebben openingstijden hangen sommige gaan om 9 open sommige om 10. Dan maar eerst geld pinnen en dan bij airtel wachten tot er iemand komt. Het wordt 9 uur en er is niemand. Om 9:15 komt er een airtel persoon aanlopen maar je dacht toch niet dat hij vragen kon beantwoorden? Nee eerst wachten tot de computers er zijn (het is een balie in het midden van het centrum dus de computers worden iedere avond mee naar huis(?) genomen. Ik vraag hoe laat ze dan open gaan en de man zegt 9:30. Het wordt 9:30 maar er zijn geen computers. 10 uur is nu de openingstijd. Sander blijft wachten terwijl ik dan snel even naar de supermarkt loop. Daarna is het weer wachten. De menigte wachtende groeit en ook de andere wachtende verbazen zich over het gebrek van behulpzaamheid van het personeel. Wij zijn niet de enige met slechts een vraag. Ik dring aan en mag mijn vraag dan toch stellen. Helaas weet het meisje het antwoord niet die moeten we vragen aan de chef en die staat buiten te wachten op de computers. Als de computers dan eindelijk arriveren moet uiteraard eerst alles aangesloten worden. Pas als iedereen de laptop opgestart heeft en verbonden heeft met de router dan pas kunnen er vragen beantwoord worden. Is tethering mogelijk? Ja zegt de man. Met wel heel weinig twijfel dus nu twijfelen wij of de man weet wat tethering is... We besluiten toch maar een simkaart aan te schaffen. We kopen een simkaart en ik zeg meteen doe er maar 5 cedi tegoed bij. Ja dat kan natuurlijk niet in 1 transactie he! Je moet eerst een simkaart kopen. Die activeren ze dan voor je en dan mag je weggaan. Ik probeer weer, graag ook 5 cedi tegoed, dat kan niet bij mij moet je bij die andere man zijn. Ja ik zeker weer achteraan in de rij gaan staan? Dacht het niet. Ik moet nog wat aandringen maar dan krijg ik ook 5 cedi tegoed. Sander is in de tussentijd ergens anders gaan staan om de simkaart in de telefoon te stoppen en te kijken of internet werkt. Simkaart erin, tegoed openkrassen, nummer bellen. Pling u heeft tegoed. Prima nu internet aan, dat doet niets. We proberen van alles maar internet is er niet. Dus maar terug naar de balie, werkt niet. De jongen pakt mijn telefoon en ik vraag nog meneer moet ik niet eerst de taal switchen naar engels?? Na een paar minuten geeft hij het op, english please... Tuurlijk geen probleem, ik stel hem in op engels en hij klooit wat met de telefoon. Opnieuw opstarten maar nog steeds geen internet. Dan belt hij een andere code en dan lijkt het erop dat je de 5 cedi tegoed nog moet doorsluizen naar internet tegoed. Je koopt hier dus een tegoed, dat laadt je op je telefoon en dan kun je nog het tegoed appart activeren. Dus bijvoorbeeld 2 cedi voor bellen (7 dagen geldig), 1 cedi internet (1 dag geldig) en dan morgen weer een cedi internet tot je 5 cedi op is. Je kan ook in 1 keer 5 cedi internet doen dat is dan 200 MB en een maand geldig. Toch nog altijd geen internet, dus roept hij de chef er maar weer bij. De chef klooit ook met wat instellingen, weer opstarten en ja hoor internet op ons mobieltje!!!!

Ondertussen is het al ruim 10 uur geweest, tijd voor onze aanvraag van het Nigeriaanse visum. We rijden erheen en leveren onze formulieren in. Kijk zegt de vrouw dat is nu nog eens een goede travel itenary zo hoort het. Ehh ja bedankt mevrouw ik heb het zelf gemaakt. Hebben we al betaald? Nee dat nog niet we moeten toch zeker eerst weten of de aanvraag goed is? We krijgen de naam van een bank door en mogen daar heen om 56 dollar per visum op een rekening te storten. We rijden naar de bank, parkeren, bergen de helm op en willen de bank in lopen en dan krijgen we te horen dat we verkeerd geparkeerd staan, we moeten ergens anders parkeren. Sander stapt weer op en rijdt de motor naar de aangewezen plek. Dan kunnen we de bank in. Mijn helm mag niet mee naar binnen die moet ik afgeven. We staan bij de balie zegt de vrouw jullie paspoorten aub. Ehhhh die heeft de Nigeriaanse ambassade mevrouw. Gelukkig is een kopie ook goed. We storten het geld en verlaten de bank weer. Terug naar de ambassade maar daar is de visum mevrouw verdwenen. Ik sta een kwartier of wel langer wortel te schieten met mijn bonnetjes terwijl Sander buiten langzaam staat weg te smelten bij de motor. Ik had gezegd wacht maar buiten ik ben zo terug, ik hoef toch enkel alleen de betalingsbewijzen af te geven??

Terug bij het hotel gaan we eerst maar eens wat kleren laten wassen. Vlakbij het hotel is een wasserij we lopen erheen met de vuile was zegt de vrouw dat het per kledingstuk wassen en strijken 4 cedi kost (1,50 euro). Dat is voor een paar sokken toch wel erg veel. Als ik aangeef dat het om sokken, ondergoed enzo gaat en dat strijken echt niet nodig is (1 keer inpakken in onze compressiezakken en de strijkbeurt zie je nooit meer terug) krijgen we te horen dat alles van 1 tot 5 kilo wassen, drogen en vouwen 12,50 cedi is. Nog steeds niet goedkoop maar ja onze kleren zijn vuil en een keer geen handwas is ook wel fijn. We leveren de boel in en gaan terug naar het hotel om wat te internetten.

Tethering werkt wonderbaarlijk wel, en nog best rap internet hebben we ook. Telefoon via USB aan de laptop hangen internet en tethering aan en we kunnen mailen, browsen eigenlijk van alles. Wel even onze cloudstation sync uitgezet anders zijn we zo door onze bundel heen (die synchroniseert automatisch alle foto's met de server van mijn broer als backup).

We besteden de middag met informatie zoeken over de democratische republiek Congo. Wat voor wegen hebben ze er (slecht), hoe kun je aan een visum komen, wat kost een visum en dergelijke. Terwijl we zitten te computeren komt de koelkast monteur. Onze kamer heeft een koelkast en we dachten dat die het deed dus hebben we bier gekocht. Blijkt dat de koelkast enkel herrie produceert maar niet koelt. De man kijkt naar de koelkast en komt een tijdje later terug met een tas. Vijf minuten later is hij weer weg, koelkast (eentje die wij al lang weggegooid zouden hebben) doet het weer. Dat hadden we niet verwacht dus ons bier ligt ondertussen al lang bij de aardige mevrouw van het restaurant in de vriezer.

We doen een spelletje, drinken een biertje en dan is het etenstijd. De mevrouw van het restaurant beveelde spaghetti aan dus dat hebben we genomen. Wat krijg je dan? Een bord met spaghetti, een omelet erop en wat groente erbij. Smaakt best goed hoor maar we missen het vlees wel. Daarna drinken we nog een biertje en voelen we eens in de koelkast. Die maakt nu een stuk minder herrie, helaas produceert hij niet meer koeling als voor de monteur....