The easy spot, waarom vinden we die nu pas?

Een dagje Atimpoko, Ghana
Omdat we ons gisteren niet lekker voelden zijn we vroeg gaan slapen. Daardoor zijn we ook vroeg weer wakker. Na het ontbijt gaan we eerst een stukje lopen richitng het dorp. Daar gaan we op zoek naar brood. Lang hoeven we niet te zoeken want bij een soort marktpleintje bestormen vrouwen de busjes met hun koopwaar. Waaronder brood.

Een beetje geintimideerd lopen we maar aan de andere kant van de straat. Als je aangeeft brood te willen kopen wordt je dan volledig bestormd? We proberen het maar een stuk verderop, daar is het rustiger. Helaas hebben ze enkel sugarbread en geen butterbread. We hebben dus geen keus, bij alle vrouwtjes ons in de menigte storten opzoek naar butterbread.

Terug bij de camping computeren we wat tot het tijd is voor de lunch. Terwijl we aan het lunchen zijn komt er een andere gast op de camping. Hij is ook een Nederlander maar woont en werkt in Ghana. We maken een praatje en we krijgen nog wat tips voor Nigeria. Van de camping eigenaar krijgen we nog een mangosap aangeboden, die moet Sander echter wel snel achterover slaan want dan komt er een hoosbui. We sprinten naar de overkapping en doen daar een spelletje terwijl we wachten tot de regen voorbij trekt. Het is deze keer wel een heftige bui, Sander is zelfs bang dat de rummicub stenen wegwaaien.

Als de bui over is getrokken doen we maar weer een wandeling, deze keer de andere kant op. We vinden een leuk cafeetje en vragen wat er het bier kost. Dat is slechts 2 cedi's (op de camping 5), we nemen er dus 1. Dan zien we wat lokale jongens opeens met een soort braadworst op een stokje naar buiten komen. Wij hebben ook wel trek dus ik vraag de jongens wat is het en waar heb je het gehaald. Ze vertellen het ons en waarschuwen voor de peper. Ik haal dus ook maar een worstje en jongens, die jongens hebben niet overdreven! We nemen nog maar een tweede biertje om te blussen. Daarna zijn we beide toch wel lichtelijk aangeschoten. Met veel pret lopen we terug naar de camping.

Daar verdiepen we ons in het avondmenu. Deze keer is Sander de gelukkige en kiest iets wat ze niet hebben. Ik bestel een Atimpoko delight, volgens het menu is het vis, garnaal, mossel en een deeg iets. De garnalen, die zijn nog heel, je mag ze zelf pellen (een rotklus voor zo een klein stukje vis) de mossel hebben we niet gevonden (vind ik ook totaal niet erg) en de vis? Dat waren kikkervisjes, gefrituurde kikkervisjes. Allemaal ongeveer een centimeter lang en een millimeter dik, met kop, staart en ogen.

Na het eten koelt het flink af, tijd om het tentje in te kruipen dus. Helaas is tijdens de hoosbui ook de halve ondergrond onze voortent ingespoelt. Daar is het dus een grote rotzooi. We kruipen dus maar de binnnentent in en dan... ach wat liggen die matjes toch lekker. Vallen we in slaap....