Ambassade zoektocht

Van Abomey, Benin naar Cotonuo, Benin
We ontwaken in onze beelden tuin en ik ga eerst maar even bij de beestjes kijken. Er zit naast de grote ook een kleintje in de omheining en die ligt vanochtend dicht bij het hek. Zo dichtbij dat ik hem een klein beetje kan aaien. Als Sander dat ook probeert rent het arme beestje verschrikt weg.

De gids meneer is er niet om brood voor ons te halen dus dan lopen we maar zelf. Erg ver hoeven we niet. Een mevrouwtje vraagt ons al of we brood zoeken. Ja mevrouw dat doen we. Laat mevrouw nu net brood verkopen! We kopen een portie voor ons ontbijt en lunch en keren terug naar de tent voor het ontbijt.

Na ons ontbijt pakken we onze spullen in en vertrekken we. Het plan is om via de hoofdweg (de rode weg op de Michelin kaart) naar Cotonou te rijden. Eerst moeten we een stukje over een gele weg en dan de rest rood. Makkelijk dagje dus. De gele weg is in zeer goede staat. Mooi asfalt zonder gaten. Tot we bij de stad zijn waar we over moeten gaan op de rode weg naar het zuiden. We worden de halve stad doorgeleid en die weg is niet al te best en daarbij wel super druk. Eind goed al goed we zitten op de juiste weg naar het zuiden. Tenminste dat zegt onze Garmin, want een hoofdweg dat kan dit toch niet zijn???? Het verkeer toont aan dat het wel de hoofdweg is, een grote sliert vrachtauto's en taxi's met daar tussendoor zigzaggend brommertjes. De weg is echter 1 grote gatenkaas waardoor alles tergend langzaam rijdt.

Wij banen ons een weg door het overige verkeer. Erg snel gaat het bij ons ook niet, ook wij moeten gaten ontwijken en daarnaast ook de auto's en vrachtwagens die afwisselend helemaal links, helemaal rechts of ergens op het midden rijden. Een taxi hoekt mij bijna van de motor af als hij ver uitwijkt naar links en Sander er rechts voorbij gaat. Als ik dat ook wil doen maakt de taxi opeens een 90 graden bocht naar rechts en dan moet ik dus even vol in de remmen.

Een stuk verderop is een brommertje minder fortuinlijk. Hij is tegen een auto aangereden (of de auto tegen hem dat weten we niet) en dan zien we weer de Beninse schadeafhandeling, het wordt weer een gevecht. Snel wegwezen hier dus.

Het makkelijke dagje valt dus wel een beetje tegen, het is al 13 uur geweest als we eindelijk in Cotonou aankomen. Nu ook maar eerst naar de ambassade van Congo-Kinshasa voor we gaan lunchen. We rijden een straat in en wat ligt er voor ons? Plassen, plassen en nog meer plassen. Over de hele breedte van de weg. Heeft het hier dan geregent? We werken ons een weg door en om de plassen heen en komen bij verschillende ambassades. Echter niet bij die van Congo. We vragen en vragen en uiteindelijk geeft een brommertje aan dat we hem moeten volgen. De plassen zijn ondertussen nog dieper geworden dus ik sta dan al ergens langs de kant van de weg maar even te wachten tot Sander de juiste plek gevonden heeft. Als meneer Sander heeft laten zien waar de ambassade zit komt hij terug om mij op te pikken. Ik moet er toch aan geloven en zal nog wat meer plassen moeten doorkruisen. We keren om en ik volg. Plas 1 moet je links houden, dat gaat nog goed. Plas 2 schuin doorsteken, Sander zijn achterwiel verdwijnt daarbij volledig in de plas dus ik neem hem iets meer rechts. De plas gaat goed maar dan moet ik er weer uit komen. Dat gaat net iets minder handig, dankzij de muur die daar ook staat en helaas niet voor mij opschuift. Ik sta klem met de motor tegen de muur. Een paar locals schieten te hulp en trekken me weer een stuk achteruit zodat ik van de muur kan wegdraaien. Vriendelijk bedankt mannen!

We vervolgen onze weg naar de ambassade, die weten we verder zonder kleerscheuren te bereiken. We parkeren en dan blijkt dat de ambassade gewoon nog open is! Dat is best uniek want meestal hebben ze zeer lange lunch pauzes. Jammer voor ons dus, onze lunch moet nog even wachten. We mogen naar binnen en krijgen een aanvraagformulier. Die even invullen, 2 pasfoto's en ons paspoort en daarbij 100.000 CFA en dan moeten we even wachten. Rond 14 uur krijgen we te horen dat we morgen moeten terugkomen om 12 uur. Dat dit zo soepel zou gaan hadden we niet verwacht! Wel een beetje gehoopt want we hadden al op internet gelezen dat je in Benin makkelijk aan een Congo visum kan komen daarom zijn we hier dus ook.

We lunchen voor de deur van de ambassade. Vervolgens stappen we weer op de motoren en rijden we naar een hotel. Daar pakken we uit, nemen we een douche en dan is het tijd voor de volgende missie. Internet. We vinden een internet cafe vlakbij het hotel en kunnen eindelijk weer eens mail ophalen en de blogsite bijwerken. Het internet uurtje vliegt voorbij en dan is het alweer tijd voor het avondmaal. We schuiven aan bij een maquis die yassa en kedjenou op het menu heeft staan. Laat ik nu helemaal weg zijn van yassa en Sander fan van kedjenou. De keus is dus snel gemaakt. Na een heerlijke maaltijd met eindelijk ook weer eens een grote portie kip zoeken we nog een barretje. Die zijn hier echter dunner gezaaid en nu de stroom in de hele wijk is uitgevallen zijn ze zowiezo veel moeilijker te vinden. Onmogelijk voor ons dus dan maar een avondje geen bier en op de hotel kamer zitten kan ik tenminste weer eens onze kleren wassen (ook leuk hoor!)