En nog altijd geen Nigeriaans visum

Dag 4 Accra, Ghana
We staan vroeg op want we willen tussen 7:30 en 8 bij de Nederlandse ambassade zijn. Dat lukt maar met ons lukt dat ook vele andere. Deze keer is de bewaking gelukkig wel soepeler. Vooral omdat dezelfde man er is als die we al 2 keer eerder gesproken hebben. 'Hallo wat komen jullie deze keer doen??' We leggen uit dat we een letter of introduction moeten hebben en om 8 uur mogen we naar het gebouw toe. Daar worden we al snel binnengeroepen bij dezelfde vrouw die we de laatste keer spraken. Ze heeft onze mail gelezen en jahoor het kan, letter of introduction kunnen we krijgen voor 76,50 cedi. Ik geef eerst 80 maar wisselgeld heeft ze niet. Dus geef ik nog 6,20 (meer heb ik niet en dat is geen probleem) en dan denk ik dat ik een tientje terug krijg. Nou mooi niet. We mogen buiten wachten tot ze de brief klaar heeft. Een tijdje later worden we weer binnengeroepen en wil ze het geld opbergen, dan vraag ik toch maar eens naar mijn tientje. Gelukkig maakt de vrouw er ook een geintje over dat ze nog niet lang genoeg in Ghana is om geld achterover te willen drukken. Nee, maar wel lang genoeg om ook al moeite te hebben met rekenen mevrouw! Met onze introductiebrief staan we weer buiten. Op naar de copy shop want deze brief willen we uiteraard bewaren in ons archief voor als nog een keer een ambassade daarom gaat vragen.

We rijden naar de copyshop bij het hotel. De vorige keer dat we er waren was hij dicht omdat er geen stroom was. Nu is er ook niemand. Na even wachten komt de eigenaar tevoorschijn. Enkel de winkel kan niet open, zijn broer heeft de sleutels en hij weet niet waar zijn broer is. Ja jammer joh dan heb je aan ons ook geen klanten. We stappen op en rijden verder. Uiteindelijk wordt het best nog wel een zoektocht maar dan vinden we de copyshop die kan kopieren en scannen. Kopietje kost 40 cent, scannen 50 cent. We maken 2 kopieen en 1 scan en moeten 1,10 afrekenen. Nu denk ik meteen weer, rekenen is lastig he?! Maar wat blijkt kopie is slechts 30 cent ondanks het feit dat op de prijslijst 40 cent staat. De prijzen worden binnenkort in het echt verhoogd.

We rijden door naar de ambassade van Nigeria. De vrouw vind dat we het snel geregeld hebben. Ja vinden wij ook wel voor 10 uur zijn we er weer. Ze denkt dat we morgen ons visum kunnen ophalen maar we kunnen het ook vanmiddag al proberen.

Volgende halte is de ambassade van Zambia, daar krijgen we te horen dat we inderdaad aan de grens een visum kunnen kopen. Dat is goed nieuws want we weten nu nog niet precies wanneer we in Zambia gaan aankomen.

Terug bij het hotel verdiepen we ons nog meer in de route door Democratische Republiek Congo. De Angola visum verhalen worden steeds erger. Blijkt dat 160 US dollar een koopje is, zijn ook mensen die meer dan 160 euro betaald hebben en dan slechts een 4 dagen transit visum krijgen.

Na de lunch keren we terug naar Nigeria. Het wordt 2 uur, het wordt 3 uur en om 15:15 verlaat mevrouw het pand, het spijt haar zeer maar haar baas heeft nog niet ons visum gemaakt. Kunnen we morgen om 14 uur terugkomen? Tuurlijk mevrouw geen probleem, zolang u onze paspoorten heeft gaan wij geen kant op! We verlaten de ambassade en gaan naar de mall, daar doen we nog een uitgebreid rondje langs alle winkels. Daarna rijden we door naar de straat waar je volgens de lonely planet goed en goedkoop kunt eten. Ghaneese schotels, daar zijn we ondertussen ook wel eens aan toe. We zijn hier nu bijna 2 weken en hebben nog geen Fufu, Banku of Gari op. Sander kiest een Fufu schotel en ik een Banku (bij gebrek aan Gari want die bestelde ik maar dat was op). Het verschil is ons nog altijd niet duidelijk maar wat we wel weten is het volgende.... we hebben genoeg Ghanees gegeten voor de komende week. Het smaakt prima hoor, niet super lekker, niet vies. Maar die meelbal die Fufu of Banku is, die explodeert in je maag. Ik vind het nog het meest lijken op een kleverig afbakbroodje wat ze vergeten zijn af te bakken. Sander vergelijkt het met stopverf. Wel hebben we voor het eerst in lange tijd meer dan genoeg te eten.