Cacao, koffie en waterval

Van Atimpoko, Ghana naar Wli, Ghana
Gisteren voor 20 uur al in slaap gevallen, dat betekent dus ook dat we nu al weer voor 6 uur wakker zijn. OK niet geheel vrijwillig, de kakellende kippen en haan naast de tent hielpen ons een handje. We staan meteen maar op en hangen de tent te drogen. De onderkant is een grote modderravage.

Na het ontbijt vertrekken we eerst moeten we de brug over. Dat is wederom een tolbrug. Voor motoren is de tol 10 cent. Meestal hoeven we echter niet te betalen maar deze keer is het andersom, nee zegt de tolbewaker, dat is voor Ghanezen, voor jullie is het 1 cedi per motor. Ja dag vriend hier heb je 20 cent en de groeten. Gelukkig kunnen ze er zelf ook wel om lachen.

Onderweg halen we nog wat brood en water en dan komen we alweer aan bij de kruising. Het asfalt gaat rechtdoor, onze Garmin zegt rechtsaf. De weg ziet er goed uit maar wie weet wat er komen gaat? Het heeft gisteren wel flink geregend. We besluiten Garmin te volgen en het pad blijft zoals het begin eruit ziet. Hard aangereden grond. We komen aan bij Liate Wote daar zijn de Tagbo Falls. We melden ons bij het visitorcentre en na betaling mogen we met de gids mee naar de waterval. Onderweg zien we cacao, koffie, bananen en nog veel meer eetbare dingen.

De gids legt van alles uit, jammer dat hij vaak niet te verstaan is maar de meest elementaire dingen verstaan we wel. Eetbaar, niet eetbaar, pas op mieren. Na een klein uurtje lopen komen we aan bij de waterval.

We lopen het water in maar dat blijkt nogal koud te zijn. Dan maar niet zwemmen dus. Na wat foto's en rondkijken lopen we dan ook maar terug. Toch een leuke wandeling en eindelijk hebben we cacao zien groeien!

Vanuit Tagbo Falls zou je binnendoor door moeten kunnen steken naar Wli, we vragen het maar bij het visitorcentre en zij zeggen ook, ja dat kan duurt ongeveer 45 minuten dan ben je er. Het pad zou vergelijkbaar moeten zijn met de weg naar Liate Wote. Dat laatste is niet geheel waar, de weg is wel slechter dan naar Liate Wote, maar nog altijd is het goed begaanbaar. Al snel zijn we dan ook in Wli, daar rijden we naar eeen lodge die in de lonely planet staat. Die zeggen echter morgen is dinsdag dan zijn we gesloten dus kamperen kan niet. Dan gaan we maar ergens anders kijken.

Uiteindelijk komen we uit bij een lodge naast het visitorcentre, daar zetten we de tent neer en nemen we een douche. Daarna is het tijd voor avondeten, en omdat het brood hier zo waardeloos is hebben we weer honger als een paard. We lopen naar het enige fastfood restaurant wat het dorp rijk is. Kunnen we hier eten? No not today, tomorrow yes. Daar hebben we nu niets aan. We willen weer weggaan als iemand komt aanfietsen, hij kan wel wat maken wat rijst met kip. Prima klinkt goed, hebben we 30 minuten geduld? Jazeker hebben we dat, geef maar vast een biertje en wij wachten wel. Anderhalf uur later komt onze rijst met kip. En bewust zeggen we rijst met kip. Een bord vol met een berg rijst, en 1 klein kippepootje en nog een klein stukje kip. Het smaakt prima maar de verhoudingen zijn een beetje zoek.

Na het eten lopen we even terug naar de tent om vervolgens weer opstap te gaan, op naar het volgende biertje. De security man van de camping loopt mee, gaat mee de volgende kroeg in, loopt mee terug en schuift erna ook aan als wij gaan computeren. Op het vervelende af blijft de man mee foto's kijken, blog lezen (niet dat hij Nederlands kan). Gelukkig is hij nu even weg, snel de tent in duiken voor hij ook mee de tent in kruipt????