Vesuvius

Van Seiano, Italie naar Bracciano, Italie

Het is hollen, hollen en hollen, zo voelt het in ieder geval. Tijdens het ontbijt ga ik even langs het stel dat ons gisteren een hamer leende. Ze hebben ook een kaart van Italie en de ASCI gids, die lenen we ook even en we maken foto's van de belangrijke informatie. Daarna nog even een gezellig praatje met ze maken. Gezellig voor mij dan, want Sander vind dat ik weer eens veel te lang loop te kletsen en wordt boos. Dan maar snel terug en helpen met de laatste dingen opruimen voor we vertrekken richting Rome.

We zijn nog maar net op weg als we een tunnel door moeten. Ik rijd voorop en ga de tunnel in, iedereen heeft netjes verlichting aan en ik zie dan ook verschillende koplampen langs me heen rijden. Tot ik opeens rakelings een brommertje langs me af zie gaan. Die eikel (sorry maar een ander woord is er echt niet voor zo een coureur) reed naast een vrachtwagen in de andere richting als wij, zijn koplamp viel volledig weg bij de vrachtwagen en hij raakte mij dus maar net niet. Vooral omdat ik nog even naar rechts zwenk weten we elkaar te ontwijken. Sander die achter mij rijdt heeft hem ook niet gezien. Met een temperatuur die 10 graden hoger ligt dan voor de tunnel en met ons hard in onze keel rijden we de tunnel uit. De eerst volgende 10 km blijven we de gast verwensen en nog altijd bij iedere tunnel rijden we nu extreem rechts.

We rijden door Pompei op zoek naar de archeologisce sites, eenmaal aangekomen blijkt het er erg druk te zijn, de temperatuur is ondertussen ook gestegen tot heet dus besluiten we niet te stoppen maar snel door te rijden.

In plaats van Pompei gaan we dan maar naar de veroorzaker, de Vesuvius.

We rijden de berg op en al snel komen we bij een hek. We mogen niet verder, nou ja je mag wel verder, als je een kaartje koopt en met de bus gaat. Zelf mag je niet rijden. Omdat we toch iets toeristisch moeten doen parkeren we de motoren en kopen een kaartje. Snel kleden we ons om en dan kunnen we de bus in. De weg naar boven is de wildste rit ooit. Niet omdat de weg zo slecht is maar omdat de bus geen enkele vering lijkt te hebben en onze chauffeur zo snel mogelijk boven wil zijn. Het laatste stukje mogen we zelf lopen, een minuut of 20 duurt de wandeling naar de top. De krater valt ons een beetje tegen.

Maar ja wat verwacht je van een gat? Wat we vooral jammer vinden is dat het hek een aardig eind van de rand staat dus je kan amper omlaag kijken. De ziet ook de bodem niet echt. En de advertentie beneden waar je kaartjes koopt wekt de illusie dat de bus de krater in gaat rijden.

We lopen een eindje langs de krater want af en ontdekken dat de vulkaan toch nog altijd rookt.

Slaapt de Vesuvius toch niet? Nu we eenmaal boven zijn ontdekken we ook dat je via de andere kant wel gewoon zelf omhoog kan rijden. Hadden we dat toch maar eerder geweten......

Na een veel comfortabelere rit omlaag (andere bus en andere chauffeur) lunchen we beneden op de parkeerplaats. Daar besluiten we dat we de rest van de dag snel- en tolwegen zullen rijden om toch wat afstand af te kunnen leggen. We moeten tenslotte zaterdag in noord Italie zijn om met Fred bier te gaan drinken.

We knallen de snelweg op en meteen mogen we tol betalen, niet veel later moeten we een kaartje trekken en dat hoeven we pas bij Rome in te leveren. We stoppen onderweg even bij een tankstation om even de benen te strekken.

Tank je zelf dan is de benzine 12 cent per liter goedkoper!!! Als we 17 euro per motor lichter zijn vind ik het wel mooi geweest, we hoeven nog maar 50 km tot de eindbestemming en zetten tol wegen maar weer op vermijden. Direct loodst Garmin ons een verkeersopstopping in. Daar rijden we meteen dan weer langsaf tot we bij de veroorzaker komen, een vrachtwagen heeft een auto gekopt. Grote kans dat de auto weer eens dacht voorrang te nemen (in Italie is het heel normaal dat als je links af moet je eerst het verkeer van links blokkeert door midden op hun rijbaan te gaan staan en daarna wachten tot van rechts een gaatje komt, of die af te dwingen door gewoon door te rijden) maar de chauffeur zal nu weten dat een vrachtauto sterker is. Wij slaan maar even af en rijden een alternatieve route. Als we voorbij de Lidl komen stoppen we even om boodschappen te doen, vanavond koken we een keertje zelf. Daarna draaien we de snelweg weer op en verlaten de buitenwijken van Rome.

Ondanks alle snel- en tolwegen is het alweer 19 uur als we eindelijk de camping op rijden. De vrouw van de camping is redelijk onvriendelijk. Bij alles wat je zegt trekt zij een blik van jee ben jij dom. We zoeken een plekje op, zetten de tent neer en dan begin ik met koken. Een keertje niet uit eten vind Sander niet erg, zolang ik dan maar kook. Dat vind ik weer geen enkel probleem dus terwijl hij ons bedje klaar maakt voor de nacht begin ik met rijst koken en groente snijden. Niet veel later zitten we aan onze maaltijd. Na het eten wordt het al snel donker, afwasen, douchen en een route voor morgen maken en dan is het alweer bedtijd. Helemaal omdat we morgen weer bijna 400 km moeten gaan afleggen.