Monday, March 31, 2014

And the story continuous

Van Eppstein, Duitsland naar Bettingen, Duitsland

Gisteren zijn we vroeg gaan slapen. Het was donker en het was koud dan maar vroeg het bedje in. We zijn dan ook weer vroeg wakker en moeten constateren dat het toch wel erg koud is geweest in ons tentje. Als de vogels lustig kwetteren stappen we onze tent uit. Met onze adem vormen we wolkjes het is dus echt koud.

Eerst maar een kopje koffie en thee maken. We pakken de brander erbij maar helaas die doet het niet meer. Het rubber van het pompje is kapot. Gelukkig hebben we die reserve bij ons maar als we dit eerder wisten hadden we meteen in Nederland nog een reserve gekocht. Sander vervangt het rubber en dan kunnen we eindelijk koffie en thee zetten.

Na het ontbijt maken we een route met Basecamp. Eerst naar de BMW garage, de koppen moeten nagetrokken worden en Sander is nog niet gelukkig met hoe zijn motor loopt. Dan maar langs wat outdoor zaken opzoek naar ons Coleman vervangings rubber. Als de route klaar is exporteren we die en kopieren hem naar de Garmin. Garmin opnieuw opstarten en geen route. Verdorie wat is dit? Na 3 keer opnieuw opstarten op alle plekken de GPX kopieren moeten we concluderen dat het niet meer werkt. Misschien hangt dit samen met de Garmin upgrade die we net voor vertrek gedaan hebben? Of met de gewiste Afrika kaarten waardoor we de Afrika routes niet meer van de Garmin kunnen wissen? Wat het is weten we niet maar uiteindelijk tik ik maar even alle coordinaten over in Garmin zodat we tenminste kunnen vertrekken.

Door al deze kleine tegenvallers is het al 11 uur als we eindelijk vertrekken. We rijden naar de BMW garage en daar moet eerst de motor afkoelen. Dan maar naar de Real om daar een rondje te lopen. We zien daar een goedkope Quadband telefoon liggen die via USB oplaad. Sander wil nog graag een tweede telefoon dus die nemen we mee. Terug bij de BMW hangen we die meteen aan de 12 volt. Sander kijkt, waarom laad het ding niet op? En dan zien we de rook uit de sigeretten plug opstijgen, in ieder geval is onze USB plug stuk. Dan maar met de tweede plug die we hebben op mijn motor opladen en even lunchen, daarna kan Sander aan de slag.

Als de kleppen van zijn motor gesteld zijn en de koppen zijn nagetrokken loopt de motor nog niet veel beter. Uiteindelijk zijn beide BMW mannen er een halve dag mee bezig. Pas om 16:30 verlaten we de garage. De ene man vind de motor nog niet optimaal, de andere is wel tevreden. Wat het nu precies was blijft een raadsel. Hij heeft een carborateur uit elkaar geschroeft, geconstateerd dat er niets mis mee was, maar toch heeft dat ons probleem verholpen. De motor heeft nu meer vermogen en loopt beter.
Ondertussen heeft Sander ook bij mijn motor de koppen nagetrokken en de kleppen gesteld. We bedanken de mannen en kleden ons weer aan. Dan gaat de rits van mijn protectievest stuk. Hoeveel pech kun je op een dag hebben? Na 3 pogingen geef ik het op, de protectievest laat ik open hangen.
We rijden naar de Globetrotter, de grootste outdoor zaak hier in de buurt. Daar vinden we ons Coleman rubber, opgelucht verlaten we de zaak en vergeten helemaal om naar een USB sigaretten plug te kijken.

Om 18:45 komen we op de camping aan, slechts 100 km van ons begin punt van de dag. Snel zetten we ons tentje neer, maken eten, wassen af, douchen en dan is het weer donker en koelt het rap af. Tijd om ons bedje weer op te zoeken.

0 reacties:

Post a Comment

 
Design by Wordpress Theme | Bloggerized by Free Blogger Templates | free samples without surveys