Weer 3 grensovergangen op 1 dag

Van Herceg Novi, Montenegro naar Lozovac, Kroatie

De lucht is blauw! Dat wordt genieten vandaag. Ons hotel komt met ontbijt (tenminste denken we, de vrouw praat geen Engels maar schotelt ons wel een ontbijt voor). En met een 4 dubbele portie omelet in onze maag gaan we op reis. De zon schijnt, de lucht is blauw dus zomer handschoentjes aan. Geen goed idee!!!! Als we bij de grens van Kroatie aan komen zijn onze vingers bevroren. Een mannetje zegt ons dat we uit de auto rij moeten komen en de stoep op moeten, wij moeten met onze motoren over het smalle stoepje voor voetgangers die de grens over gaan. Totaal niet handig, bovendien hebben auto's voorrang op ons dus we staan wortel te schieten bij de grens.

We zitten nu in een klein stukje Kroatie, afgescheiden van de rest door Bosnie. In dit deel ligt Dubrovnik.

Met onze bevroren vingers maken we een foto. Daarna gaan we door, al snel komen we bij de grens met Bosnie aan, daar worden we gewoon doorgewuift. Dat is makkelijk zeg. We rijden de 10 hele kilometers dat Bosnie hier lang is en komen weer bij een grens. Hier gaan ze grondig te werk, we zien 2 auto's die een volledige controle krijgen. Nee toch? Daar hebben we geen zin in. Maar als wij aan de beurt zijn werpt de vrouw met een oog een blik op onze paspoorten en kunnen we verder.

We komen in de citrus regio, we kijken uit over de sinasappelvelden en die worden hier ook verkocht. Jammer dat we nog geen pin automaat gezien hebben, we hebben geen Kuna's en kunnen dus geen sinasappelen kopen.

Bij de stop wisselen we dan eindelijk ook van handschoenen. Dat hadden we veel eerder moeten doen. Eindelijk ontdooien onze vingers en dat rijdt een stuk fijner!

Voor de lunch vinden we een mooi strandje. Even opwarmen in de zon en aan onze teint werken.

Als we weer warm zijn maken we het koeltasje open. Een vislucht komt ons tegenmoet. Dat verdomde blikje haring in tomaten saus. Hoe lang zal het koeltasje er nog naar stinken? Daarnaast hebben we nu al 2 dagen last van een vage lijm geur / smaak. We kunnen maar niet achterhalen waar het van komt. De boterham vlees smaakt prima, maar die met hagelslag is weer smerig. En later op de dag nemen we een stuk chocolade wat we ook vanuit thuis mee hebben en die smaakt ook weer ranzig naar lijm. Komt het door de topkoffer? Die meurt ook naar die lijm, of is het iets anders? Het is in ieder geval ontstaan bij de valpartij, sindsdien eten we iedere dag iets wat naar lijm smaakt.

Onze eerste keus is camping Adriatic, een mooie camping aan de blauwe zee. Het ziet er prima uit. Helaas blijkt het, in tegenstelling tot wat onze camping gids zegt, gesloten te zijn. Dan maar een stukje verder naar een andere camping. Die is wel open, we zetten ons tentje neer, maken kennis met de honden van de buren (we krijgen de pup meteen aangeboden om mee te nemen) en gaan daarna naar het dorp. Een wandeling van 3,5 km. In het dorp eten we en daarna gaan we bij de supermarkt bier halen. We kunnen het niet laten (ik zou niet meer over brood en bier schrijven maar soms kan het niet anders).

We hebben een 2 liter fles Sokol Pivo gescoord. Hij is koud en vooral erg groot. Wij laten het ons smaken vanavond!