Een dagje Golbasi, Turkije
We slapen vandaag heerlijk uit, we hoeven ten slotte nergens heen. Na ons ontbijt maken we nog even een praatje met onze Oostenrijkse buren. Zij vertrekken vandaag en daarna hebben we dus de camping helemaal voor ons zelf.
We duiken weer de lobby in en gaan nog even de route van Turkije verder uitwerken met de campings die de Oostenrijkers ons gisteren gaven. Daarna verdiepen we ons in het volgende land, Georgie. We lezen de lonely planet, bepalen wat eventueel wel leuk is om te kijken en maken een route die langs de meeste punten komt maar uit de buurt van de grens van Rusland blijft. Als we daarmee klaar zijn is het alweer lunch tijd.
We gaan terug naar de tent om te lunchen als het brood op is terug naar de lobby. Om de een of andere wazige reden werkt de slide show op onze blog niet meer. We snappen niet waarom, we bekijken opnieuw de orginele code, onze code en proberen van alles maar het werkt niet. Dan maar ons logo er vast in zetten. Na dit gepriegel is het tijd om naar de ambassade te gaan. We keren terug naar de tent, kleden ons om en dan... kijk pap een helicopter!
Als we de wijk inrijden waar de ambassade ligt zie ik iets wat me gisteren niet opgevallen was. Naast de weg ligt een openbare fitness ruimte!
Bij de ambassade ziet de security ons aankomen, 1 minuut zegt hij. Na die minuut verlaat hij het gebouwtje en dan begint het wachten. Vijf minuten later ga ik maar even met Sander een praatje maken die aan de andere kant van het hek bij de motoren staat te wachten. De 5 minuten worden er 10, 15 en geen idee hoe lang ik er sta. Uiteindelijk komt de security terug met 2 paspoorten, we mogen 30 dagen in Mongolie verblijven en moeten uiterlijk 28 juli 2014 het land in. Dat is nu een visum wat we graag hebben, lekker flexibel! Ik probeer nog de 10 lirasi terug te krijgen maar de man haalt zijn schouders op en glimlacht. Ach wat maakt het ook uit, de bank had het ook over een commissie om geld over te boeken dus daar had ik die waarschijnlijk ook moeten betalen. Ik bedank de man en verlaat de ambassade.
We rijden terug naar het hotel omdat het nog te vroeg is om te eten. Eerst nog even langs het tankstation om de motoren vol te gooien en de banden spanning te controleren en dan gaan we weer terug naar de lobby met de laptop. Daar zien we dat we reactie van Vaude hebben. Een nieuwe tent sturen is lastig vanwege strenge import eisen van Turkije. Maar eventueel kunnen we wel ons geld terug krijgen en dan hier zelf een nieuwe tent kopen. We gaan meteen aan het googlen. Waar kun je in Ankara een goede tent kopen? We komen uit bij de Karma Grup. De importeur voor Vaude en MSR in Turkije. De receptionist van het hotel is zo vriendelijk hun voor me te bellen. Ik krijg de medewerkster aan de lijn en zij spreekt perfect Engels. Morgen gaan we erheen en mogen we kijken wat ze allemaal hebben.
We besluiten ook meteen nog deze avond naar Decathlon te gaan, daar hebben ze ook tenten. We stoppen eerst bij de Burger King voor een snelle ongezonde hap en rijden dan weer Ankara in. De Decathlon is een mega zaak, helaas is het aanbod tenten beperkt, ze hebben vooral tenten die ingepakt een ronde schijf is, niet heel handig op de motor.
Terug op de camping gaan we op het bankje zitten met ons biertje en bekijken de lichtjes aan de andere kant van het meer.
0 reacties:
Post a Comment