Monday, May 28, 2012

It's electric

English | Nederlands

Yesterday at Pentecost our parents visited us and we had a nice BBQ. Today, we are installing some electronic systems on our motorcycles. But it didn't quite go as planned.

The weather is nice. Both motorcycles are parked in the driveway. Marianne's motorcycle in on the center stand. Underneath it is a piece of red plastic, preventing parts to get lost in the gravel.

The Koso MINI3 (clock, thermometer and voltmeter), Gerbing controller for our heated jackets and an extra 12 volt plug are ready to be installed.

First take off the seat, plastic side covers and tank. Disconnect the battery. What's next? The plastic dashboard cover. But no matter how much we turn the two remaining bolts, it doens't move. Damn plastic! Sander curses the person that decided a motorcycle should have all those plastic covers and wants to take them off using a sledgehammer. Fortunately we don't have one.

Just have another look in the service manual. It clearly states it's only a matter of undoing the two screws and taking off the frame. Let's give that another try... It turns out, two brass bushings are rotating with the screws. By gently applying some brute pulling forces to the frame and rotating the screws, the bushings pop out of the dashboard cover. Good to know, once we are going to work on Sander's bike.

The rest of the installation, drilling holes, etc. proceeds fairly smoothly. However, finding the appropriate routes for the various cables, takes up so much time that the day is quickly over.

Gisteren op eerste pinksterdag onze ouders op visite en heerlijk gebarbequed. Vandaag is het elektra wat we gaan aansluiten op onze motoren. Dit verliep iets minder soepel dan gepland.

Het is mooi weer. Vol goede moed hebben we beide motoren op de oprit gezet. De motor van Marianne staat op de bok. Eronder ligt een rood zeil om te voorkomen dat we onderdelen kwijt raken in het grind.

De Koso Mini3 (klok, thermometer en voltmeter/waarschuwing), Gerbing controller voor onze verwarmde jassen en een extra 12 volt aansluiting liggen klaar om aangesloten te worden.

Allereerst het zadel, de plastic zijkappen en tank eraf. Accu los. En nu? De plastic omlijsting van de tellers eraf. Maar hoe we ook aan de twee overgebleven schroeven draaien, er komt geen beweging in. Dat verdomde plastic ook! Sander vervloekt de persoon die heeft bedacht dat er zo veel plastic aan een motor moet zitten en is in staat het er met een moker af te slopen. Gelukkig hebben we geen moker.

Toch maar even in het werkplaatshandboek kijken. Daar staat toch echt duidelijk beschreven dat het slechts een kwestie is van beide schroeven los te draaien en de lijst af te nemen. Nog maar een keer proberen... Het blijkt dat er twee messing busjes in het voorste kuipdeel zitten, die met de schroef meedraaien. Door hard aan de lijst te trekken en de schroef te draaien schieten de busjes uiteindelijk uit het kuipdeel. Zo dat weten we ook weer, voor als we met de motor van Sander aan de slag gaan.

De rest van de installatie, het boren van gaten, etc. verloopt redelijk soepel. Maar het vinden van de juiste routes voor de verschillende kabels, neemt zo veel tijd in beslag dat de dag al weer snel voorbij is.

Sunday, May 20, 2012

Ascension Day Weekend

English | Nederlands

The tent is drying, sleeping bags are being ventilated and the washing machine is turning it's cycles. We have just returned from the annual Ascension Day weekend with our motorcycle friends (the Renegades). Altough most was old and familiar, something was different. This time we went on route with the Sena SMH10 (bluetooth bike-to-bike communication set) and we really liked it.

It seemed convenient to us to have an intercom set for our trip. Making it easier to communicate with each other and listen to GPS instructions. In the past we had a bike-to-bike communication set, but it turned out to be very disappointing. So frankly we were a bit suspicious. Preferably we would have had the opportunity to try out different devices. But it turned out to be impossible.

The fact that we read so many good reviews about the Sena SMH10 and that we could purchase it for a very reasonable price, made us take the gamble. To us the major advantages of the Sena, over other brands, are the ease of use and that it allows charging while in use.

Last Tuesday (on his birthday), Sander picked up the set. The same evening we quickly built the sets in our helmet, for a brief test. One thing was immediately clear. The volume is more than enough and the sound quality is excellent.

After properly installing the headsets in our helmets on Wednesday evening, we had Thursday till Sunday for a thorough testing of the Sena SMH10. As we still don't have any suitable 12 volt plugs on our motorcycles, we were unable to recharge the sets. Nevertheless, they almost maintained for four days! Until well on our way back home they finally gave up. So there's nothing wrong with the battery life. The same applies for the sound, which is clear to understand even on the highway. The range isn't bad either. 500 meters in the open field is not a problem. If the distance gets greater or with a lot of obstables in the way, the sound distorts. But to us it is more than sufficient.

Two things we did have to get used to, have to do with setting up and terminating a communication channel. If both riders (more or less) simultaneously press the button, the system acts like the button is pressed twice and nothing happens. We sorted out this 'issue' by agreeing the front rider always disconnects. The other thing has to do with the GPS instructions. They have precedence over an intercom conversation which can be annoying if you're riding somewhere, where a lot of instructions are given. As it makes it impossible to establish or terminate a connection. Of course this feature can be disabled.

For the rest, thumbs up for the Sena SMH10!

De tent hangt te drogen, de slaapzakken hangen te luchten en de wasmachine staat aan. We zijn net terug van het jaarlijkse Hemelvaart weekend met onze motorvrienden van the Renegades. Hoewel er veel oud en vertrouwd was, was er ook iets anders. Dit keer gingen we namelijk voor het eerst op pad met de Sena SMH10 (bluetooth bike-to-bike intercom set) en dat is zeer goed bevallen.

Het leek ons handig voor onze reis een intercom set te hebben. Zodat het wat makkelijker wordt om met elkaar te communiceren en om GPS instructies op te volgen. In het verleden hebben we een portofoon setje gehad, maar dat viel enorm tegen. Dus we waren eerlijk gezegd een beetje wantrouwig. Het liefst hadden we de mogelijkheid gehad om verschillende sets uit te proberen. Maar dat is helaas niet mogelijk.

Het is dat we zulke goede geluiden over de Sena SMH10 hoorden en we hem voor een meer dan schappelijke prijs konden aanschaffen, dat we de gok wel durfden te nemen. Grote pluspunten van de Sena ten opzichte van de andere merken, waren voor ons het bedieningsgemak en het feit dat hij op te laden is tijdens het gebruik.

Sander heeft afgelopen dinsdag (op zijn verjaardag) de set opgehaald. En nog dezelfde avond hebben we de set vluchtig in de helmen ingebouwd voor een kleine test. Eén ding was meteen duidelijk. Het geluidniveau is meer dan voldoende en de kwaliteit prima.

Na op woensdagavond de headsets netjes in de helmen weggewerkt te hebben, was het van donderdag tot en met zondag tijd om de Sena SMH10 aan een grondige test te onderwerpen. Omdat we nog geen geschikte 12 volt aansluiting op de motoren hadden, waren we niet in de gelegenheid de sets bij te laden. Ze hebben het desondanks bijna vier dagen volgehouden. Pas ver op de terugweg gaven ze er de brui aan. De levensduur van de accu is dus niks mis mee. Zo ook niet met het geluid dat op de snelweg nog prima is te verstaan. En het bereik is ook niets mis mee. 500 meter in het open veld is geen probleem. Wordt de afstand groter of zitten er veel obstakels in de weg, dan vervormt het geluid. Maar dat is voor ons ruimschoots voldoende.

Twee zaken waar we wel aan hebben moeten wennen, hebben te maken met het maken/verbreken van een intercom verbinding. Als beide rijders min of meer tegelijkertijd op de knop drukken, dan doet het systeem of er twee keer op de knop is gedrukt en gebeurt er dus feitelijk niets. We hebben dit 'probleem' opgelost door af te spreken dat de voorste rijder altijd de verbinding verbreekt. Het andere punt heeft te maken met de GPS instructies. Deze hebben voorrang op een intercom gespek. Dit kan wel eens als irritant worden ervaren, als je ergens rijdt waar veel instructies gegeven worden. Het is dan namelijk niet mogelijk om een verbinding op te zetten dan wel te verbreken.

Voor de rest, niets dan lof over de Sena SMH10!

Saturday, May 12, 2012

Appierun

English | Nederlands

Every year, in the vicinity of Hoofddorp, a ride (Appierun) is organized for the (mentally) disabled. Sander has been participating in this event for years now, so this year is no exception. It not only gives great satisfaction to contribute to such an event. But it also always is a meeting of old acquaintances. Next year will be the 10th edition, which is said to be greater than ever before. Unfortunately we won't be present, because of our plans.

Ieder jaar wordt er in de omgeving van Hoofddorp een motorrit georganiseerd voor (verstandelijk) gehandicapten. Sander doet al jaren mee met dit evenement, dus ook dit jaar. Het geeft niet alleen veel voldoening om een bijdrage aan zo'n evenement te kunnen leveren. Maar het is toch ook iedere keer weer een herzien van oude bekenden. Volgend jaar is de 10de editie, waarbij er grootser uitgepakt gaat worden dan ooit tevoren. Helaas zullen wij, gezien onze planning, daar niet bij aanwezig zijn.

Friday, May 11, 2012

Offroad Weert

English | Nederlands

As a result of the ladies offroad training Marianne took in March, Paul organized an offroad trip in the vicinity of Weert today. Originally the trip was meant for the participants of the training and their partners. But it became more of a private ride. A great opportunity to test the off-road capability of the Transalp.

It's a pity that from the Randstad it's always so far away before one can do a decent bit of offroading. But once you're in Limburg it's like one big playground. Paul has asked us to show up early. So again we take ours Alps on to the highway, even though they are not really suited for it. As we arrive at Paul, one of the participants appears to be ill. Therefore we're only with four today.

In the morning we drive towards the BMW Boxer Toko. A bit of self-interest for Paul, as he has some lightning/electronic issues with his R80G/S. The route takes us to a path of deep and soft sand. Instructed by Paul, Marianne wisely takes the gravel path that lies along. Sander doesn't budge and ploughs through the sandpit. He is glad when the end of the path is reached. It required some serious work to guide the Alp through nicely.

A little later we come across a path along some water, that directly leads to the BMW Boxer Toko. It's a narrow, muddy and difficult path. Marianne, who has difficulties with the pace, decides to go to the BMW Boxer Toko by road with the other participant. Paul and Sander take the trail. The Transalp turns out to perform amazingly well on the quite technical terrain.

Paul offers us lunch at the Boxertoko and once the electrical problems with his R80G/S are resolved, we continue. The trip ends with a pit in the forest, where Paul often goes to. Paul and Sander ride the nearby mountain bike singletrack a couple of times, before returning to Weert. Where a great chili con carne is awaiting us.

Naar aanleiding van de offroad training van Marianne in maart, heeft Paul vandaag een offroad rit georganiseerd in de omgeving van Weert. Aanvankelijk was de rit bedoeld voor de deelneemsters aan de training en hun partners. Maar uiteindelijk is het meer een privé ritje geworden. Een mooie gelegenheid om offroad capaciteiten van de Transalp eens aan de tand te voelen.

Jammer dat het vanuit de randstad altijd zo ver rijden is voordat je een beetje fatsoenlijk offroad kunt rijden. Maar als je eenmaal in Limburg bent is het één grote speeltuin. We moeten al vroeg bij Paul in Weert zijn. Dus toch maar weer met de Alpjes over de snelweg, ook al zijn ze daar niet echt ideaal voor. Eenmaal bij Paul aangekomen blijkt één van de deelneemsters ziek te zijn. We zijn daarom vandaag in totaal maar met vier man.

's ochtends gaat de rit richting de BMW Boxertoko. Een klein beetje eigenbelang van Paul, want de verlichting van zijn R80G/S is niet helemaal zoals het hoort. De route leidt ons over een pad met flink diep en mul zand. Marianne neemt, op aanwijzing van Paul, wijselijk het grindpad dat er naast ligt. Sander laat zich niet kennen en worstelt zich door de zandbak heen. Hij is blij als het einde van het pad bereikt is. Dat was flink werken om de Alp er netjes doorheen te loodsen.

Wat later komen we bij een pad, langs het water, dat rechtstreeks naar de BMW Boxertoko leidt. Het is een smal, modderig en lastig pad. Na overleg besluit Marianne, die moeite heeft met het tempo, om samen met de andere deelnemer over de weg naar de Boxertoko te rijden. Paul en Sander nemen het pad. De Transalp doet het verbazingwekkend goed op het toch wel technische terrein.

Bij de Boxertoko krijgen we lunch van Paul aangeboden en zodra de elektronische problemen met zijn R80G/S zijn verholpen vervolgen we onze weg. De rit sluiten we af met de kuil in het bos waar Paul wel vaker heen gaat. Paul en Sander rijden een paar keer het nabij gelegen singletrack ATB parcours, voordat we terugkeren naar Weert. Waar een prima chili con carne voor ons klaar staat.

Sunday, May 6, 2012

Relocated

English | Nederlands

Since Marianne sold her house we are living as Live-in guardians. In this way we are not commited to anything and we can quickly save some extra money for our big trip. The only drawback is that we never know how long we can stay somewhere.

And so it happened in Amsterdam. After having lived there for less than two months, we received the message that we had to vacate the building. Disappointed! Because we were just fine in a very large office building on top of a shopping mall. Sander's work within cycling distance and close to public transport. The only drawback was, that we couldn't park our motorbikes.

Fortunately we were offered an alternative accommodation. After having viewed a number of properties, the choice was made for a manor near Utrecht. That may sound a little bigger than it actually is. In fact the space we have at our disposal is just enough for 2 people. However the main advantage is that we can park our bikes at the estate.

As of today we live in the rustically located Nieuwersluis.

Sinds Marianne haar huis verkocht heeft wonen we antikraak. Op die manier zitten we nergens aan vast en kunnen we snel nog even sparen voor onze reis. Het nadeel is wel dat je nooit weet hoe lang je ergens kunt blijven wonen.

Zo ook in Amsterdam. We hebben er nog geen twee maanden gewoond of we kregen bericht dat we er uit moesten. Balen! Want we zaten er prima, in een super groot kantoorpand boven een winkelcentrum. Het werk van Sander op fietsafstand en dicht bij het openbaar vervoer. Enig nadeel was dat we onze motoren niet bij het pand konden stallen.

Gelukkig kregen we wel vervangende woonruimte aangeboden. Na een aantal panden bekeken te hebben, is de keuze gevallen op een landgoed in de buurt van Utrecht. Dat klinkt grootser dan het is. De ruimte die we tot onze beschikking hebben is namelijk net genoeg voor 2 personen. Het grote voordeel is wel dat we onze motoren kwijt kunnen.

Vanaf vandaag wonen we in het rustiek gelegen Nieuwersluis.

Saturday, May 5, 2012

V for Victory

English | Nederlands

Was today, over 65 years ago, our country liberated from the German occupation. This year we didn't notice a lot of the festivities to celebrate this fact. Yet we are victorious. The ultimate tank bag has been found!

Early in the morning we set course to the east of our country. First destination Waypoint in Notter. Hoping they would have some demo bike-2-bike communication sets, that we could try out. In fact our experience with bike-2-bike communication sets is not very positive. And we want to avoid a new disappointment. But unfortunately there are no demo sets. Moreover, we don't really get the impression that the salesperson, who's helping us, knows all the ins and outs of the available devices. Too bad for a company that claims to be specialized in navigation and communication. Somewhat disappointed, we return home.

As planned we visit the Rally Adventure Shop in Zutphen on our way back home. During the motorbeurs (motorcycle fair) in Utrecht, they displayed a couple of nice Wolfman tank bags. Today we found the time to fit them to our bikes. Eventually we choose the small Expedition tank bag, as it best fits the shape of the Transalp fuel tank. Isn't it pretty?

Werd vandaag, ruim 65 jaar geleden, ons land nog bevrijd van de Duitse bezetters. Dit jaar hebben we maar weinig meegekregen van de festiviteiten om dit te vieren. Toch hebben we weer een overwinning behaald. De ultieme tanktas is gevonden!

Vanmorgen vroeg vertrokken richting het oosten van het land. Eerste bestemming Waypoint in Notter. In de hoop dat ze daar demo modellen van communicatiesetjes hebben. Zodat we die uit zouden kunnen proberen. Onze ervaringen met bike-2-bike communicatiesetjes zijn namelijk niet heel erg positief. En we willen graag een nieuwe teleurstelling voorkomen. Maar helaas er zijn geen demo sets. Bovendien krijgen we niet echt de indruk dat de verkoper, die we getroffen hebben, alle ins en outs van de apparaten kent. Toch jammer voor een bedrijf dat gespecialiseerd is in navigatie en communicatie. Enigszins teleurgesteld keren we terug naar huis.

Op de terugweg gaan we, zoals gepland, nog eventjes langs de Rally Adventure Shop in Zutphen. We hebben hier, tijdens de motorbeurs, een paar mooie Wolfman tanktassen gezien en we hebben nu de tijd om deze op de motor te passen. De keus valt uiteindelijk op de Small Expedition tanktas. Deze past het beste bij de vorm van de Transalp tank. Is het geen plaatje?

 
Design by Wordpress Theme | Bloggerized by Free Blogger Templates | free samples without surveys